Μπουλούκ ασκέρ η Τουρκία – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 0

0
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1792 στις 24 Δεκεμβρίου 2013

Το Ποντίκι

Μπουλούκ ασκέρ η Τουρκία
Δολοπλοκίες, συνωμοσίες και σενάρια επιστημονικο-πολιτικής φαντασίας. Ιστορίες για αγρίους; Όχι όταν πρόκειται για την Τουρκία.
Τα όσα εκτυλίσσονται την τελευταία εβδομάδα και κλυδωνίζουν την κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι παρά ένα ακόμη επεισόδιο σε έναν ατελείωτο πόλεμο για την εξουσία, που γίνεται με όρους «βυζαντίου». Ωστόσο, πέραν της σφοδρής κόντρας ανάμεσα σε κεμαλιστές και ισλαμιστές που χαρακτηρίζει την – σχεδόν αέναη – κρίση ταυτότητας που διανύει η γείτονα, πέραν της (εξίσου) παραδοσιακής σύγκρουσης ανάμεσα στην οικονομική ελίτ του κέντρου στην Κωνσταντινούπολη και των φτωχότερων μαζών της Ανατολίας, παρακολουθούμε μια νέα μάχη: έναν εμφύλιο στις τάξεις των ισλαμιστών.
Οι πρόσφατες εξελίξεις και τα πισώπλατα μαχαιρώματα ανάμεσα στο στρατόπεδο του κυβερνητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και αυτό του άλλοτε συμμάχου του, του πανίσχυρου ισλαμιστικού κινήματος του Φετουλάχ Γκιουλέν, είναι το αποκορύφωμα ενός υπόγειου μπρα ντε φερ που μαίνεται εδώ και καιρό. Το επίδικο δε σε αυτό το «οικογενειακό» πολιτικό δράμα δεν είναι άλλο από το χρήμα και την εξουσία.

Χρήμα και δύναμη
Μια απλή ανάγνωση των όσων συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην Τουρκία είναι η εξής: Βρισκόμαστε ελάχιστους μήνες από την εκλογική μάχη «ψυχολογίας» για τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης και λίγους μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, το προσωπικό δηλαδή στοίχημα του Ερντογάν. Με άλλα λόγια, ξεκινάει μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος… και οι πολιτικοί παίκτες παίρνουν «θέση μάχης».
Ο Ερντογάν έχει δεχτεί αρκετά πλήγματα: Τόσο σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική (κυρίως με τις εξελίξεις σε Αίγυπτο και Συρία) όσο και στο εσωτερικό της χώρας, κυρίως με τη στάση που τήρησε κατά τη διάρκεια των μαζικών διαδηλώσεων του Πάρκου Γκεζί και η οποία οδήγησε σε κοινωνική πόλωση. Σήμερα, μεγάλο μέρος πολιτών που δεν ψήφιζε AKP, αλλά αντιμετώπιζε τον Ερντογάν με ανεκτικότητα κυρίως λόγω των οικονομικών επιδόσεων της κυβέρνησής του, τάσσεται πλέον ανοικτά στην αντίπερα όχθη. Ωστόσο, κακά τα ψέματα, ο Ερντογάν παρέμενε εξαιρετικά δημοφιλής και – τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα – ουδείς μπορούσε να αμφισβητήσει το ξεκάθαρο προβάδισμά του για την κατάκτηση της προεδρίας της χώρας.
Ουδείς εκτός από τους ίδιους τους ισλαμιστές… Γι’ αυτό και ο σημερινός «εμφύλιος» είναι η κρισιμότερη ίσως μάχη που καλείται να δώσει ο Τούρκος πρωθυπουργός από τότε που κατέκτησε την εξουσία το 2002. Τι έχει συμβεί;
Σε μια αιφνιδιαστική (για τους έξωθεν παρατηρητές) κίνηση, οι δικαστές και αξιωματικοί της αστυνομίας που πρωταγωνίστησαν στις επιχειρήσεις «χαλιναγώγησης» του «βαθέος κράτους» – στις συλλήψεις που είχαν γίνει στο πλαίσιο των υποθέσεων Εργκένεκον και Βαριοπούλα – εξαπέλυσαν μια νέα «επιχείρηση – σκούπα». Μόνο που αυτή τη φορά, στόχος δεν ήταν ο στρατός, τα μιντιακά ή επιχειρηματικά «τζάκια», αλλά… η ίδια η κυβέρνηση Ερντογάν, καθώς και κρατικοί αξιωματούχοι και εξέχουσες προσωπικότητες που συνδέονται με αυτήν.

Οι κατηγορίες αφορούν υποθέσεις διαφθοράς, δωροδοκίας, παράνομες κατασκευαστικές άδειες, ξέπλυμα χρήματος και ένα σωρό άλλα «παρεμφερή» που απειλούν να αφοπλίσουν το ισχυρότερο ίσως όπλο του AKP: την εικόνα του ως «αδιάφθορου κόμματος». Και σίγουρα, κανείς δεν ξέρει καλύτερα τα «άπλυτά» σου από αυτόν που μένει στο ίδιο σου το σπίτι. Η δουλειά, δηλαδή, «έγινε εκ των έσω». Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι οι έρευνες διεξάγονται από αυτούς που κάποτε βοήθησαν τον Ερντογάν να «βάλει στη θέση τους» την παλιά ελίτ: Όλοι τους είναι αξιωματούχοι φίλα προσκείμενοι στο κίνημα Φετουλάχ Γκιουλέν, το οποίο έχει διεισδύσει – πρώτα σιωπηρά και μετά το 2007 με μεγαλύτερη άνεση – στην κρατική μηχανή με απώτερο σκοπό την «από τα μέσα» σταδιακή κατάκτηση της εξουσίας και τον εξισλαμισμό της κοινωνίας.

Επίδειξη πυγμής από τον Ταγίπ τον Μεγαλοπρεπή

Ουδεμία έκπληξη προκαλεί η αντίδραση του Ερντογάν στις καταιγιστικές εξελίξεις… Όπως έγινε και με τις διαδηλώσεις στο Πάρκο Γκεζί (όπου η άκαμπτη στάση του κατάφερε να μετατρέψει μια «περιβαλλοντική» διαμαρτυρία σε μαζικό κίνημα διαμαρτυρίας κατά του «αυταρχικού» στυλ διακυβέρνησής του), έτσι και σήμερα: Ο Τούρκος πρωθυπουργός ακολουθεί την ίδια τακτική… η οποία συνιστάται σε ταυτόχρονη επίδειξη πυγμής (αποπομπή δεκάδων αστυνομικών με συνοπτικές διαδικασίες) και επιθετική ρητορική.
Όπως ακριβώς συνέβη και με τους διαδηλωτές του Γκεζί, έτσι και τώρα… πίσω από την αποκάλυψη των σκανδάλων διαφθοράς κρύβονται «ξένα κέντρα» που συνωμοτούν για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Βέβαια, επειδή είναι εξαιρετικά δύσκολο να αγνοήσει κανείς τη σχέση του κινήματος Φετουλάχ Γκιουλέν που ασκεί μεγάλη επιρροή στην ισλαμική (εκλογική) βάση, με τα όσα διαδραματίζονται στη Τουρκία, ο Ερντογάν προσπαθεί να το πάει μέσω Λαμίας… ή, μάλλον, μέσω ΗΠΑ. Κάπως έτσι, ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν επιτίθεται ευθέως (προς το παρόν τουλάχιστον) στο σεβαστό ισλαμιστικό κίνημα, αλλά βλέπει «ξένα κέντρα» με «παραφυάδες» εντός της χώρας και άλλα τέτοια.
Για να μην υπάρξουν αμφιβολίες για το ποιον εννοεί, ο Ερντογάν αναφέρθηκε ευθέως σε πρέσβεις που «παραβαίνουν» τα καθήκοντά τους, προειδοποιώντας τους μάλιστα ότι μπορεί και να τους απελάσει. Με άλλα λόγια, στα σκούρα… ο Ερντογάν καταφεύγει στο γνωστό αντι-αμερικάνικο αίσθημα των πολιτών, μπας και συσπειρώσει κανέναν και γλιτώσει τίποτα από τα σπασμένα.
Έτσι, ξαφνικά κυκλοφορούν δημοσιεύματα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο βάσει των οποίων ο Αμερικάνος πρέσβης Φράνσις Ρικιαρντιόνε είπε σε συνάντηση με άλλους πρέσβεις ότι «είχαμε ζητήσει από την Τουρκία να διακοπούν οι σχέσεις της Halkbank (της μεγαλύτερης κρατικής τουρκικής τράπεζας, της οποίας ο διευθυντής εμπλέκεται σε σκάνδαλο απάτης, υπεξαίρεσης διακίνησης χρυσού) με το Ιράν και δεν μας άκουσαν. Τώρα παρακολουθείτε την πτώση μιας αυτοκρατορίας». Δεδομένης της πιο «ήπιας» στάσης του κινήματος Γκιουλέν έναντι των Η ΠΑ και του Ισραήλ, δεν είναι δύσκολο ο Ερντογάν να επιχειρήσει τη σύνδεση της οργάνωσης με τα εν λόγω «ξένα κέντρα».

Από σύμμαχοι, άσπονδοι εχθροί

Τι έγινε και, από υποστηρικτές και σύμμαχοι του Ερντογάν, αλλαξοπίστησαν σε σημείο να επιθυμούν τη σύλληψη υπουργών της κυβέρνησης και ο Τούρκος πρωθυπουργός να απαντάει με «ξήλωμα» δεκάδων αστυνομικών που πρόσκεινται στο κίνημα; Παρά το γεγονός ότι «ιδεολογικά» το θρησκευτικό τάγμα Γκιουλέν και το AKP είναι σχεδόν ταυτόσημα, στην πράξη διαφέρουν σε αρκετά σημεία και οι τριβές ανάμεσα στις δύο πλευρές έγιναν εμφανείς ήδη από το 2010: Ο αυτοεξόριστος στην Πενσιλβανία 72χρονος ηγέτης του κινήματος αποστασιοποιήθηκε δημοσίως από την «επιθετικότητα» του Ερντογάν έναντι του Ισραήλ – με αποκορύφωμα την κρίση που ξέσπασε εξ αιτίας του μακελειού στο «Μαβί Μαρμαρά» –, την εξωτερική του πολιτική στην περιφέρεια αλλά και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τις διαδηλώσεις το καλοκαίρι.

Το «αφεντικό»
Η κόντρα κορυφώθηκε όταν φούντωσαν οι φήμες πως ο Ερντογάν ετοιμάζεται να «δείξει ποιος είναι το αφεντικό» στο κίνημα, προωθώντας μια «εξυγίανση» του δημόσιου τομέα, στην οποία θα έβλεπαν την πόρτα της εξόδου εκατοντάδες «γκιουλενικοί» διοικητικοί. Αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι, όμως, ήταν η εξαγγελία της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης», μέσω της οποίας η κυβέρνηση θα έκλεινε όλα τα ιδιωτικά φροντιστήρια, ένα στην ουσία θανατηφόρο πλήγμα στην οργάνωση, που εξαρτάται τόσο για τη χρηματοδότησή της όσο και για τη στρατολόγηση από τα περίφημα σχολεία που λειτουργεί σε ολόκληρη την Τουρκία (και στο εξωτερικό).
Όλα τα παραπάνω, βέβαια, δεν είναι παρά οι «αποδείξεις» ότι οι σχέσεις AKP – Γκιουλέν έχουν διαρρηχτεί… Αρκετοί αναλυτές τονίζουν πως, κατά βάθος, το κίνημα δεν συγχώρεσε ποτέ στην κυβέρνηση ότι, ενώ συνέβαλε όσο κανείς στην απομάκρυνση της παλιάς ελίτ, το AKP δεν φρόντισε να την αντικαταστήσει και με «δικούς της ανθρώπους». Έτσι, τα μεγάλα συμβόλαια δημοσίων έργων, οι κατασκευαστικές άδειες και κάθε τύπου «επιχειρηματικές» ευκαιρίες κατέληγαν σε «ξένα» χέρια ή έπρεπε να «χρυσοπληρωθούν» προκειμένου να πάνε στο κίνημα…

 

Αποδείξεις με… όριο – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 0

0
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1792 στις 24 Δεκεμβρίου 2013

Το Ποντίκι

Αποδείξεις με… όριο
Αποδείξεις για το 10% του εισοδήματός τους θα συγκεντρώνουν πάλι οι φορολογούμενοι το 2014, σύμφωνα με τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή στο νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων (ΕΝΦΙΑ).

Σύμφωνα με την τροπολογία, δεν αλλάζει το ανώτατο όριο των αποδείξεων, που παραμένει στα 10.500 ευρώ. Σημειώνεται ότι με βάση το ισχύον σύστημα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι έχουν υποχρέωση να συγκεντρώνουν αποδείξεις για το 25% του εισοδήματός τους. Για την αξία των αποδείξεων που δεν συγκεντρώνει ο φορολογούμενος παραμένει η πρόβλεψη για πρόσθετο φόρο 22%.

Έτσι, λοιπόν, προκειμένου να καρπωθούν την έκπτωση φόρου έως 1.950 ευρώ που χορηγείται, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πρέπει να συλλέξουν αποδείξεις λήψης υπηρεσιών και αγοράς αγαθών αξίας τουλάχιστον ίσης με το 10% του εισοδήματός τους.

Το ανώτατο ποσό των αποδείξεων ορίστηκε στα 10.500 ευρώ, που σημαίνει ότι φορολογούμενος με εισόδημα 20.000 ευρώ θα πρέπει να συλλέξει αποδείξεις αξίας 2.000 ευρώ, ενώ φορολογούμενος με εισόδημα 120.000 ή περισσότερα θα πρέπει να συλλέξει αποδείξεις αξίας επίσης 10.500 ευρώ. Για την αξία των αποδείξεων που λείπουν από κάθε μισθωτό ή συνταξιούχο θα επιβάλλεται πρόσθετος φόρος ίσος με το 22% της αξίας αυτής.

Στις αποδείξεις που οφείλουν να συγκεντρώσουν σήμερα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι περιλαμβάνονται όλες οι καταναλωτικές δαπάνες καθώς και τα δίδακτρα φροντιστηρίων ξένων γλωσσών. Ωστόσο, για το 2014 θα υπάρξει υπουργική απόφαση που θα προσδιορίζει τις αποδεκτές αποδείξεις.

Σήμερα εκτός αποδείξεων παραμένουν οι δαπάνες για ασφάλιστρα, παρά το γεγονός ότι δεν οδηγούν σε απευθείας μείωση φόρου, ενώ δεν περιλαμβάνονται και οι ιατρικές δαπάνες, καταβαλλόμενη διατροφή από διαζευγμένους συζύγους, οι δωρεές και οι δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων.

Επίσης, δεν αναγνωρίζονται οι αποδείξεις για διόδια και καύσιμα θέρμανσης (πετρέλαιο, αέριο), αλλά και για δαπάνες ρεύματος, τηλεφωνίας, εισιτηρίων μεταφορών προσώπων.

Φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα 30.000 ευρώ είναι υποχρεωμένος να συγκεντρώσει αποδείξεις αξίας 3.000 ευρώ. Στην περίπτωση που συγκεντρώσει αποδείξεις αξίας 1.500 ευρώ, τότε θα κληθεί να πληρώσει πρόσθετο φόρο ύψους 330 ευρώ (22% της αξίας αποδείξεων που λείπουν από τον φορολογούμενο).

 

Να… μια τρύπα στον ΟΚΑΝΑ – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 0

0
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1792 στις 24 Δεκεμβρίου 2013

Το Ποντίκι

Να… μια τρύπα στον ΟΚΑΝΑ
Μεγάλη κόντρα για την τρύπα που παρατηρήθηκε στα ταμεία του ΟΚΑΝΑ βρίσκεται σε εξέλιξη την τελευταία βδομάδα ανάμεσα στην υφυπουργό Υγείας Ζ. Μακρή και την πρώην πρόεδρο του οργανισμού Μ. Μαλλιώρη.

Η τελευταία υπέβαλε την παραίτησή της στον Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος την έκανε δεκτή με… χαρά, στηρίζοντας την υφυπουργό του. Η Μαλλιώρη παραιτήθηκε τονίζοντας ότι εκείνο που προέχει είναι το συμφέρον του ΟΚΑΝΑ και των χιλιάδων θεραπευόμενων και όχι οι προσωπικές αντιθέσεις με την υφυπουργό. Υποστήριξε επίσης ότι «αυτονόητο είναι ότι τα όσα αναληθώς ισχυρίσθηκε και διέδωσε σε βάρος της η κ. Μακρή θα επιλυθούν από τα Ποινικά και Αστικά Δικαστήρια της χώρας». «Αποχωρώ από τον ΟΚΑΝΑ με το κεφάλι ψηλά» είπε η Μ. Μαλλιώρη προσθέτοντας ότι επιστρέφει στα καθηγητικά της καθήκοντα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όλα ξεκίνησαν όταν η Μακρή κατήγγειλε κακοδιαχείριση στον ΟΚΑΝΑ, μιλώντας για κενό ύψους 8,4 εκατομμυρίων ευρώ στα οικονομικά του Οργανισμού, από τα οποία 3,4 εκατομμύρια αφορούν ποσό το οποίο… έκανε φτερά, ανεξήγητα. Περίεργα πράγματα, εφόσον ευσταθούν οι καταγγελίες. Όπως λέει η υπουργός, έχει ζητήσει παραστατικά για το συγκεκριμένο ποσό, ωστόσο δεν τα έλαβε ποτέ από την τέως πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ.

Πού πήγαν τα λεφτά;
Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λ. Ρακιντζής διέταξε έλεγχο στον Οργανισμό από το Σώμα Επιθεωρητών Υγείας προκειμένου να διαπιστωθεί αν όντως υπάρχει… τρύπα ή πρόκειται περί ψευδών καταγγελιών της Ζ. Μακρή με στόχο να «πλήξει» τη Μ. Μαλλιώρη. Οι δύο κυρίες «μαλλιοτραβήχτηκαν» λεκτικά την περασμένη βδομάδα μέσα από δύο διαδοχικές συνεντεύξεις Τύπου, με τη Μ. Μαλλιώρη να δηλώνει πως «δεν υπάρχουν μαύρες τρύπες στον ΟΚΑΝΑ» και πως η ίδια παρέδωσε «στο υπουργείο Υγείας τα οικονομικά στοιχεία». Ψεύδεται δηλαδή η υφυπουργός; «Ναι» ήταν η απάντηση της Μ. Μαλλιώρη. Αναφορικά με τη σύμβαση του οργανισμού με το ΚΕΕΛΠΝΟ, η τέως πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ απάντησε σχετικά με τα λεφτά που… δεν υπάρχουν πλέον, ότι «σε αυτό το ερώτημα θα μας απαντήσει το δικαστήριο σχετικά με το πού πήγαν τα λεφτά». Στην ουσία, δηλαδή, ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ότι η Ζ. Μακρή λέει ψέματα πως δεν την ενημέρωσε, αλλά στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει πού πήγαν τα χρήματα.
Χαρακτήρισε αναληθή τα όσα της καταλογίζονται και τόνισε πως θα υπερασπιστεί «με κάθε νόμιμο μέσο» την επαγγελματική της ζωή. Σχετικά με τις υπέρογκες αυξήσεις μισθών στον Οργανισμό, οι οποίες παρατηρούνται στις εκθέσεις του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, ξεκαθάρισε πως αφορούν χρονικές περιόδους οι οποίες προηγήθηκαν της θητείας της. Τόνισε, μάλιστα, προκειμένου να… μαζέψει τα ασυμμάζευτα, πως από τον Μάρτιο του 2010 έως και σήμερα έχουν γίνει τρεις φορές περικοπές και πως από τον Ιανουάριο του 2011 οι υπάλληλοι του ΟΚΑΝΑ έχουν ενταχθεί στο ενιαίο μισθολόγιο.

Τα επιδόματα…
Το πόρισμα του Λ. Ρακιντζή ήταν χαρακτηριστικό. Συγκεκριμένα, ο ΟΚΑΝΑ, όπως αναφέρεται στις επιχειρησιακές συμβάσεις εργασίας που υπέγραφε η διοίκηση με τους εργαζομένους, έχει γίνει βιομηχανία… επιδομάτων καθώς τη διετία 2010-2012, επί προεδρίας της Μ. Μαλλιώρη, παρά το γεγονός ότι είχε μειωθεί η επιχορήγηση στον Οργανισμό κατά 40%, οι εργαζόμενοι λάμβαναν ενδεικτικά:
♦   Επίδομα επικίνδυνης εργασίας από 85 έως και 392 ευρώ, την ίδια στιγμή που στο Δημόσιο η ίδια παροχή αντιστοιχεί σε 70 ευρώ και 150 στους υπαλλήλους καθαριότητας των ΟΤΑ.
♦ Οικογενειακό επίδομα (γάμου και τέκνων) 708 ευρώ για οικογένεια με τέσσερα παιδιά όταν το αντίστοιχο ποσό είναι 170 ευρώ.
Την ίδια ώρα, ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης ζήτησε να γίνει  οικονομικός έλεγχος καθώς, όπως δήλωσε σε συνέντευξή του, «υπάλληλοι του ΟΚΑΝΑ πήραν αύξηση έως και 182% επί κυρίας Μαλλιώρη, παρά το γεγονός ότι θα έπρεπε να συμμορφωθούν με βάση το ενιαίο μισθολόγιο».
«Υπάρχουν τέσσερις εκθέσεις: διαχειριστική, οικονομική, φαρμάκων, λειτουργίας και περιφερειακή. Βρήκαμε αρκετές δυσλειτουργίες και οικονομική ζημία, έργα που δεν είχαν εκπληρωθεί, κονδύλια που πήγαιναν αλλού. Τα πορίσματα τα έστειλα στον εισαγγελέα και ζήτησα την ποινική δίωξη των προηγουμένων της κυρίας Μαλλιώρη διοικήσεων, διότι ήταν για τις διοικήσεις 2007-2009 και το πρώτο μισό του 2010. Ζήτησα, δηλαδή, να ασκηθεί δίωξη κατά των μελών της διοίκησης (του ΟΚΑΝΑ) και της ΔΕΠΑΝΟΜ» συνέχισε ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής.
«Είμαι κάθετη σε αυτό και προκαλώ τον κ. Ρακιντζή να με διαψεύσει» είπε χαρακτηριστικά η τέως πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι κατηγόρησαν τον γενικό επιθεωρητή ότι έχει πει ψέματα για τους μισθούς τους και του ζήτησαν να ανακαλέσει απειλώντας τον με άσκηση ένδικων μέσων. Σε δήλωση για το θέμα προχώρησε η υφυπουργός Ζέτα Μακρή, η οποία υποστήριξε ότι «ο αντιπρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, που αναπληρώνει την παραιτηθείσα πρόεδρο, ενήργησε στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία».
Στον χορό της αντιπαράθεσης μπήκε και το ΠΑΣΟΚ την Παρασκευή παίρνοντας το μέρος της Μ. Μαλλιώρη. Με ανακοίνωσή του το κόμμα του Ευάγγελου Βενιζέλου χαρακτήρισε «αδικαιολόγητες και αβάσιμες» τις επιθέσεις που δέχτηκε η τέως πρόεδρος » του Οργανισμού, )| τονίζοντας πως η παραίτησή της «έγινε για λόγους ευθιξίας της ίδιας. Η παρακαταθήκη που αφήνει η κ. Μαλλιώρη θα πρέπει να συνεχιστεί».

 

Ο Έλληνας ασθενής – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 4

0
ΤΡΙΤΗ, 24 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1792 στις 24 Δεκεμβρίου 2013

Σταύρος Χριστακόπουλος

Ο Έλληνας ασθενής
Αυτά τα Χριστούγεννα σημαδεύτηκαν από μια ακόμη βάρβαρη επίθεση στον ελληνικό λαό ή, έστω, στο μεγαλύτερο μέρος του. Η μονιμοποίηση του – υποτίθεται έκτακτου – χαρατσιού επί της κατοικίας μονιμοποιήθηκε και επεκτάθηκε.

Παράλληλα άνοιξε διάπλατα ο δρόμος – έσπασε το… «ταμπού», όπως θα έλεγαν και οι έγκριτες μνημονιακές γραφίδες – για τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας και από τις τράπεζες, ύστερα από την ανάλογη δυνατότητα που είχαν το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Επιπλέον, όχι μόνο γενικεύονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, αλλά το πλαίσιο προστασίας των οικονομικά αδύναμων συνιστά μια ξεδιάντροπη κοροϊδία. Με πιο απλά λόγια επιβεβαιώνεται αυτό που επί μια διετία γράφαμε και ίσως στην αρχή φαινόταν… γραφικό: ύστερα από την απαλλοτρίωση της δημόσιας περιουσίας, θα έλθει η σειρά της ιδιωτικής, προς χάριν πάντα των δανειστών. Αυτή είναι η τομή στην οποία προχώρησε μέσα στο 2013 η κυβέρνηση, έστω και αν τα αποτελέσματα των αποφάσεων αυτών θα τα δούμε λίγο αργότερα.

Μπορεί το χριστουγεννιάτικο πρωτοσέλιδο του «Ποντικιού», περί κατάσχεσης της φάτνης, να είναι σατιρικό λόγω του εορταστικού χαρακτήρα των ημερών, αλλά παραμένει εξόχως πολιτικό, αφού, εκτός από το φλέγον θέμα των πλειστηριασμών, αποτυπώνει γλαφυρά τον εξωπραγματικό τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται το πολιτικό σύστημα την ώρα που η κοινωνία βλέπει το τελευταίο της περιουσιακό αποκούμπι να δημεύεται.

Πέρα, όμως, από τη σάτιρα και τη σοβαρότητα των θεμάτων που σημαδεύουν τούτες τις μέρες, το δυσοίωνο συμπέρασμα είναι ότι η χώρα τούτη πορεύεται προς τον γκρεμό με σπασμένα φρένα. Κανείς δεν συζητάει σοβαρά γι’ αυτήν, ουδείς προβληματίζεται. Ακόμη και οι δανειστές και επιτηρητές – δηλαδή κατά μείζονα λόγο οι Ευρωπαίοι «εταίροι» της – τη βλέπουν ως έναν ετοιμοθάνατο ασθενή, στον οποίο δεν θεωρούν σκόπιμο να παράσχουν οποιαδήποτε βοήθεια προκειμένου να ανακάμψει.

Αν σε αυτή την οπτική των δανειστών προσθέσουμε την έλλειψη εθνικών σχεδίων και προγραμμάτων για την ανασυγκρότηση της χώρας, η μαύρη εικόνα ολοκληρώνεται. Παρ’ όλα αυτά… Καλά Χριστούγεννα.

 

Μια μετέωρη συμφωνία – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 0

0
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1792 στις 24 Δεκεμβρίου 2013

Το Ποντίκι

Μια μετέωρη συμφωνία
Μες στην καλή χαρά ήταν το περασμένο Σάββατο οι ηγεσίες του υπουργείου ΠΕΚΑ και του ΤΑΙΠΕΔ δίπλα στα στελέχη της αζέρικης Socar.

Όλοι, απ’ όλες τις πλευρές, δήλωναν την ικανοποίησή τους για την υπογραφή μίας συμφωνίας, που στην πραγματικότητα είναι μετέωρη μέχρι να περάσει από την τελική κρησάρα της Κομισιόν. Παρ’ όλα αυτά, Αζέροι και Έλληνες είχαν τους δικούς τους λόγους για να δηλώνουν προς πάσα κατεύθυνση την ικανοποίησή τους.
♦  Και καλά οι Αζέροι, αφού εξαγοράζουν ένα πολύτιμο πάγιο της Ελλάδας με ελάχιστο (έως μηδενικό) ρίσκο, ενώ η απόσβεση θα γίνει σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα για τέτοιου είδους επενδύσεις.
♦  Οι Έλληνες, όμως, τι λόγους είχαν για να πανηγυρίζουν; Ο αρμόδιος υπουργός (Γ. Μανιάτης) και ο επίσης αρμόδιος υφυπουργός (Μ. Παπαγεωργίου, που χειρίστηκε τις επαφές με τους Αζέρους και κατά τη θητεία του ως επικεφαλής της ΔΕΠΑ) έκαναν λόγο για άριστες σχέσεις με το Μπακού και μία συνεργασία με ιδιαίτερα θετικές προοπτικές. Το ίδιο είπε στους Αζέρους και ο Αντώνης Σαμαράς στη συνάντηση που είχε μαζί τους το πρωί του Σαββάτου.
Ωστόσο ο μόνος λόγος που επιτρέπει στην ελληνική πλευρά να εκφράζει την ικανοποίησή της είναι το γεγονός ότι ο ΔΕΣΦΑ είναι η πρώτη δημόσια επιχείρηση που ιδιωτικοποιείται με αγοραστή ξένο επενδυτή! Τόσο στον ΟΠΑΠ όσο και στις άλλες αποκρατικοποιήσεις οι κύριοι ενδιαφερόμενοι ήταν εγχώριοι επενδυτές, καθώς οι ξένοι είτε αποχωρούσαν είτε επέδειξαν χαρακτηριστική αδιαφορία για τα «ασημικά» του ελληνικού Δημοσίου.

Η… αξιοπιστία
Με τον ΔΕΣΦΑ το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να δείξει ότι «αποκαθίσταται η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό», όπως λένε με κάθε ευκαιρία τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά στην ουσία από μόνα τους τα στοιχεία της αποκρατικοποίησης «φωνάζουν» για μία ακόμη περίπτωση ξεπουλήματος.
Εδώ και αρκετές εβδομάδες το «Ποντίκι» έχει αποκαλύψει (και κανείς δεν διέψευσε) ότι το τίμημα των 400 εκατ. ευρώ που θα πληρώσουν οι Αζέροι θα αποσβεστεί από τον πρώτο χρόνο εισαγωγής αζέρικου φυσικού αερίου, καθώς το ένα δισ. κυβικά μέτρα θα μας στοιχίζει για κάθε χρόνο σχεδόν όσα μας δίνει το Μπακού για την εξαγορά του 66% της ελληνικής επιχείρησης.
Παράλληλα, η Ρεβυθούσα και το χερσαίο δίκτυο μεταφοράς αερίου περνά στον έλεγχο ενός ξένου επενδυτή, με αποτέλεσμα η διαχείρισή του να γίνει με βάση τα δικά του συμφέροντα κι όχι με βάση τις ανάγκες της εγχώριας ενεργειακής αγοράς. Για παράδειγμα, οι Αζέροι θέλουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της Ρεβυθούσας όταν θα έχει ολοκληρωθεί η επένδυση ύψους 159 εκατ. ευρώ, για την κατασκευή της τρίτης δεξαμενής, που θα δώσει τη δυνατότητα στον συγκεκριμένο σταθμό να εξάγει αέριο! Η επένδυση γίνεται από τον σημερινό κρατικό ΔΕΣΦΑ και αναμένεται να τεθεί σε εμπορική λειτουργία τον Μάρτιο του 2016, δηλαδή από τον νέο μέτοχο της επιχείρησης, εάν όλα εξελιχθούν με βάση τα χρονοδιαγράμματα.
Αυτό σημαίνει ότι οι Αζέροι αποκτούν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να προωθήσουν το αέριό τους σε αγορές που κάποτε ήταν «άπιαστο όνειρο» γι’ αυτούς. Ωστόσο, ούτε αυτό το δεδομένο ελήφθη υπόψη κατά την αποτίμηση της αξίας του ΔΕΣΦΑ! Μόνο από το αέριο που σχεδιάζουν οι Αζέροι να εξαγάγουν στη Μεσόγειο θα αποκομίσουν σημαντικά κέρδη, κάνοντας ακόμη πιο εύκολη της απόσβεση της επένδυσής τους.
Για την ελληνική πλευρά, τα δεδομένα είναι το λιγότερο αρνητικά! Από τα 400 εκατ. ευρώ, που θα μας δώσουν οι Αζέροι, τα 212 εκατ. ευρώ θα πάνε στα ταμεία των Ελληνικών Πετρελαίων. Ο όμιλος που ελέγχεται από τον Σπύρο Λάτση, δίνει το 35% του ΔΕΣΦΑ που κατέχει άμεσα, με αποτέλεσμα να πάρει τα περισσότερα χρήματα της αποκρατικοποίησης.
Τα υπόλοιπα 188 εκατ. ευρώ είναι το τίμημα που αντιστοιχεί για το μερίδιο του 31% των μετοχών του ΔΕΣΦΑ, που θα διαθέσει το ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, στον ειδικό λογαριασμό για τη μείωση του δημόσιου χρέους δεν θα διατεθεί το σύνολο, αλλά σαφώς μικρότερο ποσό, καθώς θα πρέπει να πληρωθούν σύμβουλοι, νομικοί και διάφοροι άλλοι τύποι, που συνεργάστηκαν με το ΤΑΙΠΕΔ στην υπόθεση. Αλλά ακόμη κι από το ύψος του ποσού που προκύπτει και το οποίο θα οδηγηθεί για να μειώσει το χρέος, αποδεικνύεται ότι δεν πρόκειται για «αξιοποίηση», αλλά για ξεπούλημα, καθώς στην καλύτερη περίπτωση αντιστοιχεί μόλις στο 0,05% των σημερινών οφειλών του ελληνικού κράτους!
Όσο για το ΤΑΙΠΕΔ, με την εκδήλωση υπογραφής της συμφωνίας επιχείρησε να δείξει ότι κάνει καλά τη δουλειά του. Ωστόσο, δεν κατάφερε να πείσει ότι αυτή η «καλή» δουλειά αποβαίνει και προς όφελος των εθνικών συμφερόντων. Γιατί δεν φτάνει να καλύπτεις τους ετήσιους στόχους. Πρέπει και το τελικό αποτέλεσμα να υπηρετεί τις εθνικές ανάγκες και τα εθνικά συμφέροντα.
Με την παράδοση του ΔΕΣΦΑ και άλλων ενεργειακών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας σε ιδιώτες (ξένους ή Έλληνες, δεν έχει και τόση σημασία), το ελληνικό Δημόσιο απεμπολεί ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία για τη χάραξη εθνικής οικονομικής πολιτικής. Κι αυτό διότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να καταστρώσει έναν μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, καθώς οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις θα λειτουργούν με βάση τα ιδιωτικά συμφέροντα, με στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους για τον ιδιώτη – μέτοχο κι όχι με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας.
Πάντως, η συμφωνία που υπογράφτηκε το Σάββατο παραμένει στα χαρτιά, καθώς θα πρέπει να κριθεί από τις υπηρεσίες της Κομισιόν, οι οποίες καλούνται να ερευνήσουν εάν είναι σύμφωνη με την κοινοτική νομοθεσία περί ανταγωνισμού και λειτουργίας των ενεργειακών αγορών.
Βεβαίως, οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών κρίνουν με διαφορετικά κριτήρια και με βάση διαφορετικά συμφέροντα. Ωστόσο, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, είναι η τελευταία ευκαιρία για να μην υλοποιηθεί μία αποκρατικοποίηση, που βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα! Και το οξύμωρο βρίσκεται στο ότι ένας από τους παράγοντες της τρόικας, που μας πιέζουν να ξεπουλήσουμε τα «ασημικά» του κράτους, μπορεί να βάλει φρένο στην παράδοση του ΔΕΣΦΑ στους Αζέρους.
Κι αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα, εάν οι αξιωματούχοι της Κομισιόν καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η κρατική επιχείρηση του Αζερμπαϊτζάν Socar ακολουθεί την ίδια τακτική, όπως και ο ρώσικος κολοσσός Gazprom, στην προσπάθειά τους να ισχυροποιήσουν την παρουσία τους στις ευρωπαϊκές αγορές φυσικού αερίου.

 

Χριστούγεννα με πλεόνασμα και εκτσογλανισμό… – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 0

0
ΤΕΤΑΡΤΗ, 25 Δεκεμβρίου 2013

Μιχαλού

Χριστούγεννα με πλεόνασμα και εκτσογλανισμό…
Μέρες που είναι  και ο πρωθυπουργός  Αντώνης Σαμαράς μας έστειλε τις ευχές του για τα Χριστούγεννα…επεσήμανε «ο 2014 θα είναι η πρώτη χρονιά ανάκαμψης μετά από έξι χρόνια ύφεσης, φτάσαμε» λέει «στο τέλος της διαδρομής και ξεκινάμε με ένα πρωτογενές πλεόνασμα» και άλλα τέτοια κουλά!!!

Μιλάει γι’ αυτό το γνωστό πλεόνασμα ξεδιαντροπιάς, που έρχεται από το 30% των ανέργων, από το κόψιμο των συντάξεων των ηλικιωμένων  και τους μισθούς των εργατών… Μαζί με την τοκογλυφική φορολαίλαπα στα νοικοκυριά που είναι συνεπή επειδή οι αρμόδιες Αρχές αδυνατούν να συλλάβουν τη φοροδιαφυγή και όλα αυτά τα ωραία που έχει επιτύχει η Κυβέρνηση του!!!

Και σαν μην έφθανε μόνο αυτό έχεις και τον Βενιζέλο να μιλά για «εκτσογλανισμό» της πολιτικής ζωής και δη του ΣΥΡΙΖΑ…  Δεν άφηνε να εννοηθεί τίποτα για τον εαυτό του και  τη λίστα Λαγκάρντ που την έκανε αβαβα αλλά και για το γεγονός ότι κατάφερε να ψηφίσει το κόμμα του ναι για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας!!!

Δυστυχώς «κύριοι» η καταστροφή που έχει συντελεστεί στη χώρα μας και στη ζωή μας είναι διότι είσαστε ανίκανοι να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων… καταφέρατε να αφήσετε  την  Υγεία, χωρίς υποδομές, με διαλυμένο το Δημόσιο, χωρίς στοιχειώδη Άμυνα, χωρίς κοινωνικά προγράμματα, χωρίς Παιδεία και τους Έλληνες χωρίς εργασία!!!

Γι’ αυτό και εύχομαι να σταματήσετε να μας Σώνεται…δεν θέλουμε άλλο. Φθάνει!!!!

 

35 πράγματα για τα οποία θα χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο μεγαλώνοντας… | TROKTIKO

 troktiko

Μετά από χρόνια και όσο μεγαλώνεις, το μόνο πράγμα που δεν θα πρέπει να κάνεις είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Ξεκίνα τις αλλαγές πριν τα χρόνια περάσουν και μετανιώνεις…

1) Που δεν ταξίδεψες όσο περισσότερο γίνεται, όταν σού δόθηκε η ευκαιρία. Μεγαλώνοντας θα αντιληφθείς πως τα ταξίδια είναι πολύ πιο εύκολα όσο είσαι νέος και πολύ πιο οικονομικά, ειδικά αν αποκτήσεις οικογένεια και πρέπει να πληρώνεις για τρία ή και τέσσερα επιπλέον άτομα.

2) Που δεν έμαθες μια ξένη γλώσσα. Ειδικά αν έχεις φάει άπειρες σχολικές ώρες για να μάθεις κάποια που έχεις εντελώς ξεχάσει -π.χ. λατινικά ή αρχαία ελληνικά.

3) Που παρέμεινες σε μια προβληματική σχέση. To μοναδικό πράγμα για το οποίο μπορεί να μετανοιώσει όποιος εγκαταλείψει μια κακή σχέση, είναι που δεν το είχε κάνει νωρίτερα.

4) Που ξέχναγες και δεν έβαζες αντηλιακό. Οι ρυτίδες, οι πανάδες και το μελάνωμα θα σου θυμίζουν τι μεγάλη χαζομάρα ήταν το εξωτικό μαύρισμα.

5) Οι ευκαιρίες που έχασες να δείς από κοντά τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες. Θυμήσου όταν το 1993 είπες πως θα πας στην επόμενη συναυλία των Νιρβάνα, γιατί εκείνη τη χρονιά βαριόσουν.

6) Όταν φοβόσουν να δοκιμάσεις νέα πράγματα. Θα έρθει η ώρα που θα αναρωτηθείς τι ήταν αυτό που φοβόσουν και πώς ήταν δυνατόν να πέσεις σε τέτοια λούμπα.

7) Τις φορές που παραμέλησες το γυμναστήριο και την φυσική σου κατάσταση. Όταν μπορούσες, ήσουν ξάπλα στον καναπέ, τώρα που ίσως μπορείς, είναι δύσκολο να σηκωθείς από αυτόν.

8) Το ότι σε περιόρισαν τα στερεότυπα του φύλου σου. Μεγαλώνοντας θα καταλάβεις πως ένα από τα πιο θλιβερά πράγματα είναι να λες πως “κάθε πράγμα στο καιρό του” και να έχεις χάσει τη μισή σου ζωή για να δείχνεις macho ή καλή νοικοκυρά.

9) To ότι δεν παραιτήθηκες από μια απαίσια δουλειά. Κάπως πρέπει να ζήσεις και να πληρώνεις τους λογαριασμούς, αλλά όχι έχοντας περάσει 40 χρόνια κόλασης.

10) Το ότι στο σχολείο δεν είχες το μυαλό σου όσο έπρεπε. Επειδή ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να το αποφύγεις, προσπάθησε τουλάχιστον να κάνεις αυτές τις χιλιάδες ώρες χρήσιμες.

11) Που δεν καταλάβαινες πόσο όμορφος ήσουν. Οι φορές που εσύ αγχωνόσουν για το πώς δείχνεις, ήταν και εκείνες που ήσουν πραγματικά πολύ όμορφος.

12) Tις φορές που φοβήθηκες να πεις το “Σ’ αγαπώ”. Μετά από χρόνια θα καταλάβεις πως αυτό δεν λέγεται για να να σου επιστραφεί, αλλά γιατί η αγάπη πρέπει απλά να εκδηλώνεται. Για να μη σκάσεις –και για να προχωράει όμορφα η ζωή.

13) Τις φορές που δεν άκουγες τις συμβουλές των γονιών σου. Είναι σχεδόν εξοργιστικό να τις αναπολείς και να βλέπεις πόσο δίκιο είχαν πάντα.

14) To να έχεις περάσει μια ζωή θεωρώντας τον εαυτό σου το επίκεντρο των πάντων. Όταν θα καταλάβεις πως δεν ήσουν το πιο σημαντικό πράγμα στον πλανήτη, απλά θα ντραπείς.

15) Το πόσο πολύ σε ένοιαζε η γνώμη των άλλων. Μην αφήσεις να πάνε χαμένα χρόνια, επειδή σε ενδιαφέρει η κριτική και η αποδοχή ανθρώπων που μετά από καιρό δεν θα τους εκτιμάς καθόλου (ίσως και ούτε θα τους θυμάσαι καν).

16) Τις φορές που έβαλες στο περιθώριο τα δικά σου όνειρα για να υποστηρίξεις τα όνειρα των άλλων. Το να υποστηρίζεις τις φιλοδοξίες του περίγυρου σου είναι πολύ σημαντικό, αλλά όχι όταν παραμελείς τις δικές σου.

17) Τις φορές που δεν ξεπέρασες όσο γρήγορα έπρεπε αυτό που σου συνέβη. Πολύς, αδικαιολόγητα χαμένος χρόνος για κάτι που δεν τον άξιζε.

18) H μνησικακία, οι έχθρες και οι τσακωμοί με εκείνους που αγαπούσες. Συγχωρείς και τα βάζεις στην άκρη…

19) Τις φορές που δεν υπερασπίστηκες τον εαυτό σου όπως έπρεπε. Οι γέροι που δεν σηκώνουν πολλά-πολλά, είναι ακριβώς το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθείς.

20) Που ποτέ δεν έκανες κάτι εθελοντικά. Δεν χρειάζεται να φτάσεις στο επίπεδο του Ηunger Games αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να έχεις κάνει κι εσύ τον κόσμο λίγο καλύτερο.

21) Που δεν φρόντιζες τα δόντια σου. Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό αλλά μεγάλα δεινά γεννιούνται από τα δόντια όσο μεγαλώνεις και θα μετανιώνεις για όλες τις φορές που παραμέλησες το βούρτσισμα και τον οδοντίατρο.

22) Που δεν ρώτησες εγκαίρως αυτά που ήθελες τον παππού σου και τη γιαγιά σου Είναι κι αυτοί κανονικοί άνθρωποι και έχουν ζήσει ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία αν ζητήσεις να μάθεις, θα χαρούν να σου διηγηθούν και ίσως πάρεις και μερικά μαθήματα ζωής.

23) Που δούλευες τόσες πολλές ώρες. Θα έρθει η ώρα που θα αναλογιστείς πως ο χρόνος που άξιζαν οι αγαπημένοι σου, έπρεπε να ήταν περισσότερος από αυτόν που αφιέρωσες στο γραφείο.

24) Που ποτέ δεν έμαθες να μαγειρεύεις. Θα εκπλαγείς πόσο όμορφο είναι να σερβίρεις το φαγητό που εσύ έφτιαξες και να το μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς.

25) Οι μικρές όμορφες στιγμές που δεν εκτίμησες. Όλες εκείνες τις φορές που δεν σταμάτησες να απολαύσεις μια υπέροχη θέα, να ακούσεις ένα ωραίο τραγούδι και να να χαλαρώσεις έστω και λίγο… θα τις αναζητάς.

26) Που δεν ολοκλήρωσες αυτό που ξεκίνησες. Πάντα ονειρευόσουν να κάνεις κάτι, το ξεκίνησες και τότε κάτι άλλο συνέβη και… Απλά κάν’ το!

27) Που άφησες να σε καθορίσει η καταγωγή σου. Ποτέ μην ακούσεις όποιον σου πει πως “αυτά δεν τα κάνουμε εμείς”. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα πάντα, απαλλαγμένοι από τα στερεότυπα για τις παραδόσεις, τις εθνότητες, τις τάξεις και τους λαούς.

28) Που άφησες μια φιλία να κακοφορμίσει, χωρίς να σφυρίξεις τη λήξη της. Οι συναισθηματισμοί και η ασφάλεια της συνήθειας, δεν σε άφησαν να δεις πως ο κύκλος είχε κλείσει.

29) Που δεν έπαιξες όσο έπρεπε με τα παιδιά σου. Ξαφνικά θα έρθει η μέρα που θα πεις πώς μεγάλωσαν και δεν θα τα έχεις χορτάσει όσο ήθελες.

30) Tα ρίσκα που δεν πήρες- κυρίως στον έρωτα. Αν δεν φας τα μούτρα σου στον έρωτα και δεν ζήσεις παθιασμένα, τότε μάλλον δεν έζησες.

31) Που δεν εκτίμησες τη δύναμη της συνεργασίας. Όταν είσαι νέος νομίζεις πως μόνος σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Δεν ισχύει –και θα καταλάβεις πως η συνεργασία είναι το ήμισυ της επιτυχίας.

32) Που άφησες το άγχος να σε κυριεύσει. Όπως τραγούδησε και ο Tom Petty:”Most things I worry about/ never happen anyway.”

33) Tα άσκοπα δράματα. Κανείς δεν συμπαθεί τις drama queens…

34) Που ντράπηκες να κάνεις αυτό που σου ‘ρχεται μπροστά σε κόσμο. Άρπαξε μικρόφωνα, χόρεψε, γέλα, δείξε το ταλέντο σου και πέρνα καλά χωρίς να σε νοιάζει τι θα πουνε οι γύρω σου.

35) Που δεν έδειξες ευγνωμοσύνη σε εκείνους που την άξιζαν. Καθώς θα βλέπεις τη ζωή σου να τελειώνει, στο μυαλό σου θα στοιχειώνουν όλοι εκείνοι που αδίκησες, τα ευχαριστώ που δεν είπες και οι στιγμές αχαριστίας και αγνωμοσύνης που διέπραξες. Μη το αφήσεις να συμβεί. Πηγή:

lifo.gr

 

Εννιά Χριστουγεννιάτικα έθιμα που δεν ήξερες |

Εννιά Χριστουγεννιάτικα έθιμα που δεν ήξερες

Κάθε χώρα υποδέχεται με τον δικό της τρόπο τα Χριστούγεννα

22/12/2013 σχόλια (0)
n

Κάθε χώρα υποδέχεται με τον δικό της τρόπο τα Χριστούγεννα

Στην Ελλάδα τα υποδεχόμαστε με το στόλισμα του καραβιού ή του δέντρου, με μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Οι παραδόσεις όμως από χώρα σε χώρα διαφέρουν και πολλές από αυτές μάλιστα εκπλήσσουν.

Στην Ολλανδία «Μαύρος Πέτρος» Zwarte Piet ή Black Peter-, ονομάζεται ο βοηθός του Άη Βασίλη. Στις Κάτω Χώρες ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών, ο Sinterklaas, δεν καταφθάνει μόνο νωρίτερα από τις άλλες δυτικές χώρες (στις 5 Δεκεμβρίου, παραμονή του Αγίου Νικολάου), αλλά εκτός από τους τάρανδους, έχει μαζί του και τον βοηθό του. Ο Black Peter έχει βαμμένο μαύρο πρόσωπο και απειλεί τα «άτακτα παιδιά» πως θα τα πάρει μαζί του πίσω στην Ισπανία από όπου έρχεται. Παλαιότερα, ο «σκοτεινός» βοηθός είχε δημιουργήσει αμφιλεγόμενο ζήτημα ρατσισμού, καθώς παρουσίαζε το μαύρο στοιχείο ως κακό, γι’ αυτό και πλέον η μαύρη μορφή του αποδίδεται στην κάπνα της καμινάδας.

n

Στη Γερμανία το τελευταίο στολίδι που μπαίνει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο είναι μια γυάλινη πράσινη πίκλα, η οποία κρύβεται καλά από τους γονείς μέσα στα κλαδιά. Το πρωί των Χριστουγέννων, όποιο παιδί βρει πρώτο την κρυμμένη πίκλα, παίρνει ένα special δώρο.

n

Στην Ιταλία, σύμφωνα με την παράδοση, δεν έρχεται ο Άη-Βασίλης από την Καισαρεία αλλά η Μπεφάνα! Τα παιδιά παίρνουν τα δώρα τους από μια ευγενική, γριά μάγισσα που τη λένε Μπεφάνα, επειδή, όταν οι τρεις μάγοι την κάλεσαν στο ταξίδι τους να συναντήσουν το νεογέννητο Χριστό, εκείνη αρνήθηκε ισχυριζόμενη ότι είχε πάρα πολλά να κάνει. Ωστόσο, αργότερα μετάνιωσε για την απόφασή της και από τότε περιπλανιέται σε όλον τον πλανήτη αναζητώντας τους τρεις σοφούς και το Θείο βρέφος, αφήνοντας δώρα από όπου περνά.

n

Στην Ουκρανία η αράχνη και ο ιστός αποτελούν παραδοσιακό στολίδι. Ο μύθος μιλάει για μια φτωχή χήρα που δεν μπορούσε να αγοράσει στολίδια για την οικογένειά της. Όταν ξύπνησε βρήκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο της όμορφα διακοσμημένο από μια αράχνη που είχε υφάνει εκεί τον ιστό της, Έτσι, ανάμεσα στα στολίδια, στα φώτα και στα δέντρα έχουν πάντα κρυμμένη μια ψεύτικη αράχνη και έναν τεχνητό ιστό, που θεωρείται ότι φέρνουν τύχη σε όποιον τα βρει.

Στην Καταλονία και σε τμήματα της Ανδόρας και της Πορτογαλίας οι άνθρωποι είναι πιο προχωρημένοι. Κρύβουν έναν caganer γνωστό και ως «κύριο που τα… κάνει», στη φάτνη του Ιησού! Είναι ένα αγαλματάκι στο οποίο αποτυπώνεται ένας Καταλανός χωρικός, με το παραδοσιακό κόκκινο καπέλο-μαντήλι και τα φτωχικά του ρούχα, με τα εσώρουχα του κατεβασμένα, την ώρα που… κάνει την ανάγκη του. Πιστεύουν ότι υπενθυμίζει το ρόλο του ανθρώπου στην ευφορία της γης, ότι οι… ενέργειές του λιπαίνουν τη γη και βοηθούν στην επίτευξη μιας καλής συγκομιδής.

n

Στην Τσεχία οι γυναίκες έχουν βρει το μυστικό για να προβλέπουν την πορεία των ερωτικών τους! Για την ακρίβεια, τα Χριστούγεννα οι ανύπαντρες γυναίκες στέκονται με την πλάτη κολλημένη σε μια πόρτα και πετούν ένα παπούτσι τους στον αέρα. Αν το παπούτσι προσγειωθεί με τη μύτη να κοιτάει προς την πόρτα, η γυναίκα θα παντρευτεί μέσα στην επόμενη χρονιά. Αν προσγειωθεί με το τακούνι να κοιτάει προς την πόρτα, η «αγάπη» θα αργήσει άλλον ένα χρόνο μέχρι να έρθει.

n

Στη Νορβηγία, την Παραμονή των Χριστουγέννων έρχονται μάγισσες και ψάχνουν να βρουν σκούπες να τις καβαλήσουν για να πετάξουν. Οι νοικοκυρές κρύβουν όλες τους σκούπες από το σπίτι γιατί θεωρείται κακή τύχη, ενώ οι άνδρες πυροβολούν στον αέρα για να μην πλησιάζουν τα κακά πνεύματα.

n

Στη Βενεζουέλα γιορτάζουν τα Χριστούγεννα από τις 16 Δεκέμβρη. Κάθε μέρα οι πιστοί καλούνται να προσέλθουν στην εκκλησία φορώντας πατίνια και μέχρι τις 8 το βράδυ απαγορεύεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Τα παιδιά δένουν στο πόδι τους μια κλωστή και την αφήνουν να κρέμεται από το παράθυρο. Την επόμενη μέρα όσοι πατινάρουν προς την εκκλησία τραβούν τις κλωστές για να τα ξυπνήσουν και να μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα των Χριστουγέννων.n

Στην Ισλανδία τα παιδιά από τις 12 έως τις 23 Δεκεμβρίου αφήνουν ένα παπούτσι στο περβάζι του παραθύρου του σπιτιού τους. Ενώ κοιμούνται κάθε βράδυ, 13 μαγικοί Lads Yule , οι τοπικοί Αϊ Βασίληδες κατεβαίνουν από τα βουνά για να αφήσουν δώρα στα παπούτσια των παιδιών που ήταν φρόνιμα όλο το χρόνο. Στα άτακτα παιδιά, βάζουν αντί για δώρο, μια πατάτα μέσα στο παπούτσι!

Με διάφορες μορφές ο Άγιος Βασίλης πάντως θα έρθει… Εσύ ήσουν καλό «παιδί» φέτος;

Καλά Χριστούγεννα!

 

Μηδέν εις το πηλίκον – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 7

2
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 13 Δεκεμβρίου 2013

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Μηδέν εις το πηλίκον
Για να πληρώσετε τον νέο φόρο για τα ακίνητα – εκτός από λεφτά – καλείστε να διαθέτετε και εξειδικευμένες γνώσεις  αποκτημένες μέσα από μακροχρόνιες σπουδές στα ανώτατα οικονομικά ιδρύματα της αλλοδαπής,  αυτά που εξέθρεψαν τους προικισμένους μας οικονομολόγους- οι οποίοι όλοι μια και το φέρε η κουβέντα υπηρέτησαν ευδοκίμως κάτω από « αντίξοες συνθήκες» την οικονομία.

Έτσι φτάσαμε πλέον εφέτος να διαθέτουμε πρωτογενές πλεόνασμα ταυτόχρονα με τεράστιο έλλειμμα εθνικής εξαθλίωσης. Το πρόβλημα είναι και σοβαρό και περίπλοκο. Γιατί δεν είναι κακό που η χώρα κατέγραψε πλεόνασμα. Αυτό είναι προφανές. Προφανές επίσης είναι ότι επείγονται οι πολίτες να δούνε μια άσπρη μέρα , να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους γιατί το πλεόνασμα δεν θα έχει αποδέκτες.

Εν πάση περιπτώσει έχουμε ένα φορολογικό σύστημα εξαιρετικά πολύπλοκο αδικαιολόγητα άδικο  που κρατά τη χώρα στο μηδέν εις το πηλίκον.

 

Βλακεία δίχως σύνορα – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 18

1
ΤΡΙΤΗ, 17 Δεκεμβρίου 2013

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης

Βλακεία δίχως σύνορα
Είναι αμέτρητες οι φορές που η ΝΔ έχει εγκαλέσει τον  πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι χαλάει τη μόστρα της χώρας στο εξωτερικό όταν δεν εμφανίζεται το πολιτικό μας σύστημα αρραγές.

Ωστόσο, ο συνδυασμός εμπάθειας, υποκρισίας  και βλακείας είναι μίγμα επικίνδυνο που συνήθως εκρήγνυται στα χέρια του κατασκευαστή.

Τι την κόφτη τη ΝΔ η υποψηφιότητα του Τσίπρα για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τη στήριξη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς;

Αντίθετα έπρεπε για εθνικούς λόγους να την ενθαρρύνει . Ο Τσίπρας και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο κι αν ήταν στη θέση του δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του άλλα την χώρα.

Και σε τελευταία ανάλυση ο πατριωτισμός δεν πουλιέται, ούτε εντός ούτε εκτός συνόρων.

 

Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

 57

0
ΠΕΜΠTΗ, 12 Δεκεμβρίου 2013
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1790 στις 12 Δεκεμβρίου 2013

Σταύρος Χριστακόπουλος

Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους
Ένα κίνηµα κατά των πλειστηριασμών ετοιμάζεται να σαρώ­σει ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό, πιθανότατα, θα συμ­βεί ανεξάρτητα από το είδος της ρύθμισης που θα ετοι­μάσει η κυβέρνηση και το περιτύλιγμα με το οποίο θα τη συνοδεύει.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πολύς κόσμος ετοιμάζεται να χάσει το σπίτι του, το οποίο απέκτησε υπό τους ήχους των πολιτικών και τραπεζικών Σειρήνων, που από το 2000 τρα­γουδούσαν μελωδικά: «Ο δανεισμός είναι ανάπτυξη. Δεί­τε πώς αναπτύσσονται οι μεγάλες χώρες, με μεγάλο ιδιω­τικό δανεισμό». Τώρα τα σπίτια, που αποκτήθηκαν με υπέ­ρογκο, αλλά αφειδώς παρασχεθέντα δανεισμό, χάνονται.

Ένα άλλο, αθόρυβο κίνηµα, αυτό της επανασύνδεσης του ρεύματος σε σπίτια οικογενειών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν, έχει απλωθεί επίσης σε ολόκληρη τη χώρα και – σε συνδυασμό με τη φρίκη των καθημερινών θανά­των – ασκεί ισχυρή πολιτική πίεση σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να μπαλώσει την εγκληματική της πολιτική στα θέματα του ρεύματος και της θέρμανσης.

Το κίνηµα «Δεν πληρώνω», που δραστηριοποιήθηκε εναντί­ον των διοδίων, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπο με διώξεις. Ωστόσο δικαιώθηκε πλήρως με τις νέες αυξήσεις, οι οποί­ες καθιστούν πανάκριβη τη συχνή μετακίνηση στους μεγά­λους οδικούς άξονες της χώρας.

Το «Κίνηµα της πατάτας» ξάφνιασε τους πάντες, ενώ επικρί­θηκε από πολλές πλευρές λόγω της αρχικής του προχειρό­τητας. Όμως σταδιακά εξαπλώθηκε και μετασχηματίστη­κε σε γενικότερο «Κίνημα χωρίς μεσάζοντες», ενώ προ­σέφερε – παρ’ ότι και σήμερα ακόμη αντιμετωπίζεται με εχθρότητα από μέρος της πολιτικής ελίτ και των θεσμών – ακόμη και ιδέες στο κράτος, το οποίο επιχειρεί να υιοθε­τήσει και να εντάξει στη λειτουργία του μέρος των κινημα­τικών προτάσεων και μεθόδων.

Τα κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία και φαρμακεία, αλλά και τα ανταλλακτικά παζάρια στήνονται σε κάθε γειτονιά προ­σφέροντας ανακούφιση στα θύματα της μνημονιακής και κυβερνητικής βαρβαρότητας.

Το κίνηµα κατά των πλειστηριασµών είναι ένα ακόμη λα­μπρό παράδειγμα αυτοοργάνωσης, συμμετοχής και αλ­ληλεγγύης μεταξύ των πολιτών, σε αντίθεση μάλιστα σε μια ελιτίστικη μινιτακή αντίληψη, η οποία προβάλλει συστηματικά τους «έξυπνους», τους «ικανούς», τους «πρωτοτυπούντες» και τους «αυτοδημιούργητους» που βρίσκουν εξατομικευμένες «απαντήσεις» στην κρίση. Η σκληρή πραγματικότητα υποδεικνύει ότι διέξοδο… μόνο μαζί θα βρούμε!

 

41νας βουλευτές της ΝΔ… δεν συνιστούν ειδικό φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

ΔΕΥΤΕΡΑ, 23 Δεκεμβρίου 2013

Το Ποντίκι Web

41νας βουλευτές της ΝΔ… δεν συνιστούν ειδικό φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης
Τεντωμένο φαίνεται ότι παραμένει το σκοινί στη ΝΔ, με 41ναν βουλευτές του κόμματος να απευθύνουν προσωπική ερώτηση στον υπουργό Οικονομικών για τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης.
Με πρώτο υπογράφοντα τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη, οι βουλευτές ζητούν από τον Γιάννη Στουρνάρα να αναλάβει πρωτοβουλίες για να μειωθεί ο φόρος, ενώ τον ρωτούν για τη σκοπιμότητα του μέτρου, καθώς, σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του ΙΟΒΕ και τα οικονομικά στοιχεία, για το δημόσιο δεν προκύπτουν τα αναμενόμενα έσοδα. Επισημαίνουν ακόμη και την κοινωνική διάσταση του θέματος, τονίζοντας ότι χιλιάδες πολίτες αδυνατούν να προμηθευτούν πετρέλαιο θέρμανσης.
Δείτε αναλυτικά την  ερώτηση:
«Η οικονομική κρίση και η δραματική μείωση των εισοδημάτων έχει πλήξει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Πολιτών. Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει πολλές οικογένειες σε αδυναμία προμήθειας πετρελαίου θέρμανσης, καθώς η μέση τιμή του λόγω της αύξησης του ΕΦΚ και του ΦΠΑ έχει φτάσει από 0,682 το 2009 σε 1,247 το 2013.
Επιπλέον, καθημερινά αναφέρονται θλιβερά περιστατικά πυρκαγιών και θανάτων από αυτοσχέδιες σόμπες και θερμαντικά σώματα γεγονός που αποτελεί όνειδος για μία ευρωπαϊκή χώρα μέλος της ΕΕ.
Σύμφωνα με έκθεση του ΙΟΒΕ (Σεπτέμβριος 2013), παρά την σημαντική αύξηση του ΕΦΚ από το 2009, τα έσοδα (ΕΦΚ+ΦΠΑ) δεν παρουσιάζουν αξιόλογη μεταβολή, καθώς το 2009 ήταν 419 εκατ. ευρώ και το 2013 495 εκατ. ευρώ, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 76 εκατ. ευρώ. Αν αφαιρεθεί όμως η δαπάνη για το επίδομα θέρμανσης που για το 2013 το ΙΟΒΕ προβλέπει ότι θα είναι 80 εκατ. ευρώ συνάγεται ότι τα έσοδα του κράτους από το πετρέλαιο θέρμανσης μειώθηκαν έναντι του 2009 κατά 4 εκατ. ευρώ!
Από την άλλη πλευρά, η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης έχει μειωθεί εντυπωσιακά από 3.894.803 χλτ το 2009 σε 868.415 χλτ το 2013 δηλαδή μείωση 80%, αποτυπώνοντας την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα νοικοκυριά. Η ίδια μελέτη του ΙΟΒΕ προβλέπει ότι στην περίπτωση μείωσης του ΕΦΚ κατά 30% θα αυξάνονταν σημαντικά η κατανάλωση και άρα τα έσοδα από το ΦΠΑ καλύπτοντας μέρος της υστέρησης εσόδων.
Επιπλέον, η αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών στις μεγάλες πόλεις καθώς η ρύπανση που προκαλείται από τη χρήση τζακιών αυξάνουν κατακόρυφα τα αιωρούμενα σωματίδια στην ατμόσφαιρα πάνω από τα αποδεκτά όρια.
Ανεξάρτητα από τους αριθμούς, η μείωση στον ΕΦΚ θα επέτρεπε σε πολλά νοικοκυριά την προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης, επιτρέποντάς τους συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης, τις οποίες η πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει στους πολίτες για τις στοιχειώδεις ανάγκες, όπως είναι η θέρμανση.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα παραπάνω, ερωτάται ο κ. υπουργός
1. Προτίθεται το Υπουργείο Οικονομικών να μειώσει τον ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης;
2. Ποια ήταν η συμβολή της αύξησης του ΕΦΚ στα έσοδα και πόσο μειώθηκε η κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης από το 2009;
3. Τι επίπτωση θα έχει η μείωση του ΕΦΚ κατά 30% στα έσοδα;.
Οι ερωτώντες βουλευτές είναι:
1. Ευριπίδης Στυλιανίδης, Ν. Ροδόπης
2. Ανδρέας Μαρίνος, Ν Ηλείας
3. Φεβρωνία Πατριανάκου, Ν. Λακωνίας
4. Ευάγγελος Μπασιάκος, Ν. Βοιωτίας
5. Άννα Καραμανλή, Β’ Αθηνών
6. Μάνος Κόνσολας, Ν. Δωδεκανήσου
7. Ηλίας Βλαχογιάννης, Ν. Ηλείας
8. Νίκος Ταγαράς, Ν. Κορινθίας
9. Αλέξανδρος Κοντός, Ν. Ξάνθης
10. Γιώργος Κωνσταντόπουλος, Ν. Πιερίας
11. Σπύρος Ταλιαδούρος, Ν. Καρδίτσας
12. Λευτέρης Αυγενάκης, Ν. Ηρακλείου
13. Ανδρέας Κουτσούμπας, Ν. Βοιωτίας
14. Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος, Ν. Έβρου
15. Μαρία Αντωνίου, Ν. Καστοριάς
16. Δημήτρης Κυριαζίδης, Ν. Δράμας
17. Τιμολέων Κοψαχείλης, Ν. Γρεβενών
18. Ευστάθιος Κωνσταντινίδης, Ν. Φλώρινας
19. Μανούσος Βολουδάκης, Ν. Χανίων
20. Κωνσταντίνος Κουκοδήμος, Ν. Πιερίας
21. Λάζαρος Τσαβδαρίδης, Ν. Ημαθίας
22. Δημήτρης Σαμπαζιώτης, Ν. Μεσσηνίας
23. Ιορδάνης Τζαμτζής, Ν. Πέλλας
24. Γεώργιος Κοντογιάννης, Ν. Ηλείας
25. Κωνσταντίνος Κοντογεώργος, Ν. Ευρυτανίας
26. Γεώργιος Καρασμάνης, Ν. Πέλλας
27. Γιάννης Πλακιωτάκης, Ν. Λασιθίου
28. Δημήτριος Χριστογιάννης, Ν. Πιερίας
29. Γιώργος Στύλιος, Ν. Άρτας
30. Μάξιμος Σενετάκης, Ν. Ηρακλείου
31. Σάββας Αναστασιάδης, Β’ Θεσσαλονίκης
32. Κωνσταντίνος Κλειτσιώτης, Ν. Καβάλας
33. Μιχάλης Ταμήλος, Ν. Τρικάλων
34. Θεόφιλος Λεονταρίδης, Ν. Σερρών
35. Χρήστος Κέλλας, Ν. Λάρισας
36. Κώστας Σκρέκας, Ν. Τρικάλων
37. Κώστας Κατσαφάδος, Α’ Πειραιώς
38. Γεώργιος Ορφανός, Α’ Θεσσαλονίκης
39. Ιωάννης Κεφαλογιάννης, Ν. Ρεθύμνου
40. Χρίστος Δήμας, Ν. Κορινθίας
41. Νίκος Παναγιωτόπουλος, Ν. Καβάλας»

 

Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές | ορθολογιστές, αλιείς μαργαριταριών

Αλέξιος Τσίπρας ο Αθωνίτης

Η ριζοσπαστική διακυβέρνηση υποκλίνεται στην καλογεροκρατία;

Του Αναγνώστη Λασκαράτου
tsipras-agio-oros1Έχουμε χάσει το λογαριασμό με τα καμώματα του ΣΥΡΙΖΑ, οι συγκαλύψεις ιερών σκανδάλων, οι φτηνές κολακείες προς κακόφημους ρασοφόρους, η απόρριψη στον κάδο της λήθης των υπερώριμων μεταρρυθμίσεων που σχετίζονται με την Εκκλησία και οι επαφές  με το δεσποτικό κομμάτι του κλήρου είναι αλλεπάλληλες. Στην ηλεκτρονική εφημερίδα του «πανεπιστημιακού» κ.Ψυχάρη, τ.διοικητή του Άθωνα, διαβάζω (19.12): «Ένα ακόμη βήμα προσέγγισης με την θρησκευτική κοινότητα έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος συναντήθηκε με αντιπροσωπεία του Αγίου Όρους και συζήτησε θέματα που ενδιαφέρουν την Αθωνική Πολιτεία. Σύμφωνα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπογραμμίστηκε ‘η αναγνώριση  της ιδιαίτερης θρησκευτικής, ιστορικής και πολιτισμικής σημασίας του Αγίου Όρους, η οποία διαμορφώθηκε από αιώνες και διατηρείται μέχρι σήμερα, ο  αυτονόητος σεβασμός του Καταστατικού Χάρτη λειτουργίας  του, στo πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η στήριξη κάθε προσπάθειας ανάδειξης της υπερχιλιόχρονης προσφοράς του Αγίου Όρους’. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι οι εκπρόσωποι της Ιεράς Κοινότητας απηύθυναν  πρόσκληση στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να επισκεφθεί την Αθωνική Πολιτεία. Στην συνάντηση συμμετείχαν, επίσης, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κυρία Ρένα Δούρου (φεμινίστρια;) και κκ. Ι. Αμμανατίδης, Δ. Γελαλής και o συντονιστής της Θεματικής θρησκευμάτων του κόμματος, κ. Μ. Λυκόπουλος» (πόθεν το αξίωμα;).
——Το Σεπτέμβρη του 2003 με ψήφους 221 υπέρ, 195 κατά και 23 αποχές, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είχε αποδεχτεί την έκθεση του Γάλλου ευρωβουλευτή Φοντέ Σιλά (παλιού προέδρου της αντιρατσιστικής “SOS Racisme”), ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση να καταργήσει τις ποινικές διατάξεις για τις γυναίκες που παραβιάζουν το άβατο. Κορυφαία τότε αυτής της προσπάθειας στάθηκε η Άννα Καραμάνου (ΠΑΣΟΚ), ενώ οι Ευρωβουλευτές της Αριστεράς, είτε συντάχτηκαν με τη Δεξιά (Αλαβάνος) είτε κρύφτηκαν (Παπαγιαννάκης). Όμως το 2008 η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμανατίδου-Πασχαλίδου, επικεφαλής πέντε γυναικών, έσπασε το αγιορείτικο Άβατο, το οποίο τώρα ο εύελπις της “ριζοσπαστικής” Αριστεράς θεωρεί «αυτονόητο», λες και τα Συντάγματα δεν αναθεωρούνται ή λες και οι ποινές που επιβάλλονται σε όσες τολμήσουν δεν μπορούν να ελαχιστοποιηθούν. Ο προπάππους μας ο Ησίοδος, για όσους αναζητούν και στην ελληνική αρετή τις πολιτισμικές τους ρίζες και όχι στα αγιορείτικα συναξάρια των αυνανιστών καλόγερων, θα έλεγε για αυτήν την ευκαιριακή στάση της Αριστεράς, πως «δειλός τοι ανήρ φίλον άλλοτε άλλον ποιείται».  Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα διπρόσωπο κόμμα, που κολακεύει το συντηρητικό οργισμένο όχλο, που στήνει γέφυρες με το χρεοκοπημένο καραμανλισμό (=λιαπισμό), με τη λαϊκή Δεξιά, με μερίδα της Ακροδεξιάς και με την Εκκλησία, υψώνοντας έναν πύργο από τραπουλόχαρτα πάνω στη θολή, κινούμενη αντιμνημονιακή άμμο. Η Εξουσία δεν διεκδικείται με όπλα την Αλήθεια, την τόλμη και την παρρησία, αλλά μέσα από τη στρατηγική του Καραγκιόζη. Οι προοδευτικοί τόνοι έχουν πέσει, η τραγωδία των μεταναστών και τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών κρύβονται συχνά κάτω από το χαλί, το αίτημα της τιμωρίας των αρπακτικών περιορίζεται για λόγους τακτικής στο πρόσωπο του Βαγγέλη Βενιζέλου, η απλή αναλογική ρίχτηκε στα τάρταρα της λήθης, αλλά και οι φωτεινές εξάρσεις, όπως η υποβολή του αυτονόητου ανθρωπιστικού αιτήματος για αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού λόγω «ανηκέστου βλάβης», γίνονται

Μισογυνισμός: ‘Το μαρτύριο της Αγίας Αγάθης’, Σεβαστιανός del Piompo, 16ος αι.

Μισογυνισμός: ‘Το μαρτύριο της Αγίας Αγάθης’, Σεβαστιανός del Piompo, 16ος αι.

αντί για υπόδειγμα παρρησίας, αφορμή δειλών απολογιών προς την αργυρώνητη δημοσιογραφία, που έχει γραμμένο τον ανθρωπισμό στις σόλες των παπουτσιών της. Δικαστές, αστυνομικοί, κληρικοί, στρατιωτικοί, διορισμένοι με ρουσφέτι υπάλληλοι της Βουλής,  εφοριακοί και υπάλληλοι πολεοδομίας που λαδώνονται, είναι το νέο target group στη σοδειά ψήφων της κυβερνητικής φρεναπάτης του ΣΥΡΙΖΑ, κάθε θεσμική εξέλιξη έχει λησμονηθεί ή υποστηρίζεται χαμηλόφωνα και προσχηματικά για να μην ενοχληθούν οι προνομιακοί συνομιλητές, ο sir Mπαζίλ, της οικογενείας των μικρών Μαρκησίων, ο «συγγραφεύς» αντιτρομοκρατικών εγχειριδίων Π.Καμμένος και ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, προστάτης των παρεξηγημένων ΟΥΚάδων.
——«Corruptio optimi pessima», ‘η διαφθορά των καλύτερων είναι η χειρότερη’ και ο ΣΥΡΙΖΑ που θα έπρεπε να εκπροσωπεί την αθωότητα, διδάσκει τον τυχοδιωκτισμό.  Όμως τώρα όλος ο ΣΥΡΙΖΑ  εργάζεται για ένα και μόνο σκοπό. Να γίνει ο κ.Τσίπρας πρωθυπουργός, οι νεαροί αυλικοί του να υπουργοποιηθούν και μετά βλέπουμε.
——Ναι ξέρω, δεν είναι τώρα ώρα για το Άβατο. Ποτέ δεν ήταν για την ελλαδική Αριστερά, ούτε θα είναι για τα προσεχή χρόνια. Δεν νομίζω πως αξίζει τον κόπο να κάτσω να αποδείξω πως η Γη κινείται και πως ο κ.Τσίπρας περιστρέφεται αντίστροφα, αναζητώντας, με μια λογική επιστροφής στο φαύλο παρελθόν με τις πιο παλιομοδίτικες μεθόδους ανεμομαζεμάτων ετερόκλητων ψήφων, την οδό της κατάληψης της εξουσίας. «Μάζευε κι ας είν’ και ρόγες», έλεγε ο Χ.Φλωράκης, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζεύει και σάπιες ρόγες, αδυνατώντας να εμπνεύσει μαζικά, με την αμφιλεγόμενη πολιτική του, τους καλύτερους από τους πολίτες.
——«Απαλλαγή από τη φορολόγηση περιουσιακών τους στοιχείων εκτός Αγίου Όρους, ζητούν οι μοναχοί» (ΤΑ ΝΕΑ, 1.5.2012), Κύπρος: «Μοναστήρια στην Ελλάδα πήραν χαριστικά δάνεια από την Λαϊκή Τράπεζα» (ΤΑ ΝΕΑ, 20.5.2013), «Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης κατά του βουλεύματος με το οποίο παραπέμφθηκαν 14 άτομα για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου» (Καθημερινή, 6.11.2013). Να ενδεικτικά τρεις ειδήσεις που δεν προκάλεσαν την παραμικρή αντίδραση, ερώτηση ή κοινοβουλευτικό έλεγχο από το ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα είδος παράβασης καθήκοντος; Υπάρχει και η αντίληψη βέβαια, διάχυτη στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η Αντιπολίτευση διεξάγεται με κούφιες κορώνες, συνθήματα και «επαναστατικές» κραυγές και μάλιστα με στόχους εκτός συνόρων, για να μην ενοχλήσουμε κάποιον εν δυνάμει λαϊκοδεξιό ή ακροδεξιό ψηφοφόρο.

——Αυτή η πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ, μου δίνει το δικαίωμα να του αφιερώσω ένα δείγμα της «πολιτισμικής σημασίας και της υπερχιλιόχρονης προσφοράς» του Όρους, που τον αφορά απολύτως, ένα απόσπασμα των αγίων μοναχών Νικόδημου του Αγιορείτη και Αγάπιου, από το «Περι μαλακίας, αρσενοκοιτίας, μοιχείας, αιμομιξίας και πορνείας» ιερό πορνοσύγγραμμά τους. Λυπάμαι για το λεξιλόγιο. Δεν συνηθίζουμε αυτή τη γλώσσα εμείς, αλλά από τη στιγμή που ο κ.πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τη θεωρεί, μαζί με άλλα, πολύ χειρότερα, αγιορείτικα σημεία και τέρατα, «υπερχιλιόχρονη» «πολιτισμική» «προσφορά», πρέπει να τη λουστεί:

——«Η μαλακία γίνεται τριών λογιών, ή με το χέρι το ίδιον του ανθρώπου, ή με το χέρι άλλου, ή με το κοπάνισμα και κτύπημα εις τα μηρία.»
«Καθώς όλοι κοινώς λέγουσιν, οι τε παλαιοί και νεώτεροι ιατροί, οι μαλακοί είναι άθλιοι και ελεεινοί, διατί

  • Α΄ κιτρινίζουσι,
  • Β΄ αδυνατεί ο στόμαχός των και να χωνεύσουν δεν ημπορούν,
  • Γ΄ ασθενεί η όρασις των οφθαλμών τους,
  • Δ΄ χάνουσι την φωνήν,
  • Ε΄ χάνουσι την ευφυΐαν και οξύτητα του νοός,
  • ΣΤ΄ χάνουσι την μνήμην,
  • Ζ΄ χάνουσι τον ύπνον, με κάποια ταραχώδη ενύπνια,
  • Η΄ τρέμει το σώμα των,
  • Θ΄ χάνουσιν όλην την ανδρείαν του σώματος και της ψυχής και γίνονται άνανδροι ωσάν γυναίκες,
  • Ι΄ ακολουθεί εις αυτούς η αποπληξία, ήτοι ο ταμπλάς,
  • ΙΑ΄ ακολουθεί εις αυτούς συχνάκις η καθ’ ύπνους ρεύσις, πολλάκις δε και όταν είναι έξυπνοι διά το πολύ άνοιγμα των σπερματικών τους πόρων, και
  • ΙΒ΄ τέλος πάντων γηράσκουσιν ογλίγωρα και αποθνήσκουσι κακώς».

——«Κύριε Πρόεδρε να προσέξετε την Εκκλησία», είπε (24.11) ο μητροπολίτης «Χρυσής Αυγής», Αθανασίας του Αιγάλεω και πτώματος πορνοαρχαιοκάπηλου οσίου Βησσαρίωνα, Νικόλαος της Λαμίας, συλλέκτης λειψάνων και εχθρός των Καθολικών Χριστιανών, για να πάρει την απάντηση από τον κ.Τσίπρα: «Το έχουμε υπόψη μας Σεβασμιώτατε». Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν πατάει σε πολλές βάρκες και θα καταποντιστεί. Οφείλει να διαλέξει. Με τον Ουμανισμό και το Διαφωτισμό, με πυξίδα μαρξιστική ή με λαϊκισμό και εθνικοθρησκευτικές σαπουνόφουσκες με τους Ταλιμπάν και τους Αγιατολάχ της Ορθοδοξίας;

Posted in «Ιερή» Εξουσία, Ασμοδαίος, Γράμμα από το Ληξούρι, Για την Αριστερά, Των Αμνοεριφίων, ανορθολογισμός, θρησκεία/κλήρος, κοινωνία/πολιτική | 18 σχόλια

 

Ανοίγει κι άλλο την ψαλίδα ο ΣΥΡΙΖΑ

Ανοίγει κι άλλο την ψαλίδα ο ΣΥΡΙΖΑ

| Δευτέρα, 23 Δεκέμβριος 2013 08:41
εκτύπωση email facebook twitter veoh
  • H δημοσκόπηση της Pulse RC δείχνει ότι η διαφορά με τη Ν.Δ. παγιώνεται. Η Χρυσή Αυγή αυξάνει πάλι τα ποσοστά της, ενώ συνεχίζεται η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ προκαλώντας έντονο εκνευρισμό στην κυβέρνηση. Συντήρηση δυνάμεων για ΚΚΕ, ΑΝ.ΕΛΛ. και ΔΗΜΑΡ.
Καθαρό προβάδισμα δυόμισι μονάδων κατέχει ο ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ν.Δ., όπως δείχνει η δημοσκόπηση της Pulse RC που διενεργήθηκε για λογαριασμό της «Εφ.Συν.» το διάστημα 16 με 18 Δεκεμβρίου. Η Χρυσή Αυγή κινείται καθαρά πάνω από τις 10 ποσοστιαίες μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να πέφτει προκαλώντας νευρικότητα στη συγκυβέρνηση, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής συντηρούν τις δυνάμεις τους.
Κερδίζει τις εντυπώσεις
Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται, όμως, ότι έχει γίνει «κτήμα» των ψηφοφόρων, καθώς περίπου οι μισοί εξ αυτών θεωρούν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Παράλληλα «κλείνει» η ψαλίδα ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Αντώνη Σαμαρά στο ερώτημα περί καταλληλότητας για πρωθυπουργός, αν και ο «κανένας» κερδίζει έδαφος.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις από την ανάδειξή του ως υποψηφίου προέδρου της Κομισιόν από την Ευρωπαϊκή Αριστερά. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι η υποψηφιότητα Τσίπρα αποτελεί θετικό γεγονός για τον ίδιο και το κόμμα του, ενώ πάνω από τους μισούς πολίτες θεωρούν ότι η «κούρσα» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα έχει θετικό αντίκτυπο για την Ελλάδα.
Σε «κόλαφο» για την κυβέρνηση καταλήγει, όμως, και ο Ενιαίος Φόρος Ακινήτων, καθώς πάνω από τους μισούς πολίτες θεωρούν ότι ο φόρος είναι πιο άδικος από το καθεστώς φορολόγησης που ίσχυε μέχρι σήμερα.
Η αξιωματική αντιπολίτευση προηγείται του κυβερνητικού κόμματος (σε παρένθεση τα ποσοστά των κομμάτων χωρίς την αναγωγή), ενώ η διαφορά τους φτάνει πλέον τις δυόμισι μονάδες, όταν στην προηγούμενη έρευνα της Pulse RC, που δημοσιεύτηκε στην «Εφ.Συν.» στις 19 Οκτωβρίου, η διαφορά έφτανε τη μια μονάδα.
3Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει 25% (22,5%) και η Ν.Δ. 22,5% (20%). Η Χρυσή Αυγή αυξάνει τις δυνάμεις της λαμβάνοντας 13% (11,5%), ενώ το ΚΚΕ ισοψηφεί με το ΠΑΣΟΚ και το καθένα φτάνει το 6,5% (5,5%). Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες λαμβάνουν σταθερά 5% (4,5%), ενώ η ΔΗΜΑΡ δεν φαίνεται να αποκόμισε οφέλη από το πρόσφατο συνέδριό της και φτάνει το 3,5% (3%).
Οι Οικολόγοι Πράσινοι συγκεντρώνουν 1,5% (1%), ο ΛΑΟΣ κινείται στο 1% και «Αλλο κόμμα» επιλέγει το 5,5% (5%). Οι «Αναποφάσιστοι» φαίνεται να μειώνονται ελαφρώς και κυμαίνονται στο 10%, ενώ το «Λευκό» ή την «Αποχή» δηλώνει ότι θα επιλέξει το 11%. Την ίδια ώρα, το 47%, εμφανίζεται σίγουρο ότι τις επόμενες εκλογές θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν το 33% θεωρεί ότι νικητής θα αναδειχτεί ξανά η Ν.Δ. Στο ζήτημα ποιος από τους επικεφαλής της Ν.Δ. ή του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με τέσσερις μονάδες και συγκεντρώνει 29%.
Η διαφορά, όμως, μειώνεται διαρκώς, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας λαμβάνει 25%. Παρ’ όλα αυτά ο «Κανένας» παραμένει μακράν πρώτος, αφού το 43% των πολιτών θεωρεί ότι ουδείς των δύο είναι κατάλληλος να ηγηθεί της κυβέρνησης.
Η πλειοψηφία των πολιτών αντιμετωπίζει γενικώς θετικά την ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα σε υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν.
Συγκεκριμένα το 69% των πολιτών θεωρεί ότι πρόκειται για γεγονός που θα λειτουργήσει θετικά για τον ίδιο, ενώ το 16% έχει αντίθετη άποψη. Το 71% πιστεύει ότι θα λειτουργήσει θετικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν το 15% εκτιμά ότι θα έχει αρνητικό αντίκτυπο, ενώ το 54% θεωρεί ότι η χώρα θα αποκομίσει σημαντικά οφέλη από την υποψηφιότητα Τσίπρα. Αντίθετη άποψη έχει το 31%.

Ο φόρος ακινήτων
Με μεγάλη καχυποψία αντιμετωπίζουν τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων οι περισσότεροι πολίτες, αντιστοιχίζοντας την κοινωνική δυσαρέσκεια για τον νόμο που προκάλεσε πολλαπλές εμπλοκές στην κυβέρνηση. Το 53% των πολιτών θεωρεί ότι είναι πιο άδικος σε σχέση με το τι ίσχυε μέχρι πρότινος, ενώ το 26% εκτιμά ότι είναι πιο δίκαιος σε σχέση με το προηγούμενο καθεστώς.

Ταυτότητα της έρευνας
* Τύπος έρευνας: Τηλεφωνική (enhanced C.A.T.I.) με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου.
* Μέθοδος δειγματοληψίας: Στρωματοποιημένη, τυχαία.
* Σταθμίσεις: Ως προς φύλο, ηλικία και πολιτική συμπεριφορά.
* Χρονικό διάστημα: 16 έως 18 Δεκεμβρίου 2013
* Μέγεθος δείγματος: 1.203 ενήλικοι με δικαίωμα ψήφου
* Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική.
* Στατιστικό σφάλμα: Το δειγματοληπτικό σφάλμα, με διάστημα βεβαιότητας 95%, κυμαίνεται εντός του διαστήματος +/- 2,8%.
Η PULSE RC είναι μέλος της ESOMAR, του ΣΕΔΕΑ, του συστήματος «Ποιοτικού Ελέγχου Συλλογής Στοιχείων» και του μητρώου εταιρειών δημοσκοπήσεων του ΕΣΡ και τηρεί του κώδικες δεοντολογίας τους.
efsyn.gr

 

Σύνταξη στα 60 για 300.000 ασφαλισμένους

Σύνταξη στα 60 για 300.000 ασφαλισμένους

| Τρίτη, 24 Δεκέμβριος 2013 08:07
εκτύπωση email facebook twitter veoh
  • ΟΙ ΕΥΝΟΪΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ Ή ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΣΕ ΙΚΑ, ΔΗΜΟΣΙΟ, ΔΕΚΟ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΟΑΕΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΤΟ «ΠΕΝΑΛΤΙ» ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 2014
Περίπου 300.000 ασφαλισμένοι από όλα τα Ταμεία (πλην ΟΓΑ) μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με 15, 20, και 30 χρόνια και να γλιτώσουν το «πέναλτι» που από το 2014 θα τους υποχρεώσει να συνταξιοδοτηθούν στην ηλικία των 62 ετών για μειωμένη και των 67 για πλήρη.
Οι συγκεκριμένοι ασφαλισμένοι μπορούν να αξιοποιήσουν σειρά ευνοϊκών ρυθμίσεων που παραμένουν σε ισχύ και σε συνδυασμό με την αναγνώριση πλασματικών ετών να «κλειδώσουν» το συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Οι ευνοϊκές διατάξεις αφορούν δημοσίους υπαλλήλους, εργαζομένους σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα αλλά και ελεύθερους επαγγελματίες. Ανάλογα με την κατηγορία, τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης ξεκινούν από 15 και φθάνουν τα 37, ενώ η σύνταξη μπορεί να είναι πλήρης ή μειωμένη.
Ετσι, στο Δημόσιο, στις ΔΕΚΟ και στις τράπεζες πλήρη σύνταξη στα 60 δικαιούνται οι γυναίκες που θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010. Για τους άνδρες στους φορείς ΔΕΚΟ και τραπεζών είναι εφικτή η έξοδος στα 60 με 25ετία, αρκεί η θεμελίωση να έγινε μέχρι το τέλος του 2012.
Οι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι, αν θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι το τέλος του 2010, δικαιούνται μειωμένη σύνταξη στα 60. Μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής για συνταξιοδότηση με τη συμπλήρωση του ηλικιακού ορίου των 60 ετών έχουν οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ.
Ανά ασφαλιστικό φορέα ισχύουν οι εξής ευνοϊκές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης:
** ΙΚΑ
Ανδρες: Προβλέπεται πρόωρη έξοδος με μειωμένη σύνταξη σε ηλικία 60 ετών. Η δυνατότητα αυτή ανάλογα με τη διάταξη παρέχεται είτε με 4.500 (15ετία) είτε με 10.000 ημέρες ασφάλισης (33,3 έτη).
Η διαφοροποίηση είναι στο ποσοστό της μείωσης, αφού στην πρώτη περίπτωση -των 4.500 ημερών- το όριο ηλικίας για την πλήρη σύνταξη είναι το 65ο έτος και το «πέναλτι» φθάνει το 30%. Στη δεύτερη περίπτωση -των 10.000 ημερών- το όριο ηλικίας βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το χρόνο θεμελίωσης δικαιώματος, με αποτέλεσμα η μείωση να είναι από 12% έως 21%.
Γυναίκες: Για τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα που καλύπτονται από το ΙΚΑ ισχύει ό,τι και στην περίπτωση των ανδρών. Η θεμελίωση γίνεται με συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας και τη συμπλήρωση 4.500 ημερών ασφάλισης. Οσες γυναίκες μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010 είχαν συμπληρώσει 4.500 ημέρες ασφάλισης καθώς και το 55ο έτος της ηλικίας τους θεμελίωσαν δικαίωμα και μπορούν να αποχωρήσουν με τη συμπλήρωση του 60ού τους έτους με πλήρη σύνταξη. Οσες συμπλήρωσαν το 55ο έτος της ηλικίας τους μετά το 2011 έχασαν το 60ό έτος για την πλήρη σύνταξη και πλέον θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το 63ο ή το 67ο έτος της ηλικίας. Επίσης, όσες γυναίκες είχαν συμπληρώσει το 60ό έτος της ηλικίας τους μέχρι το τέλος του 2010 αλλά όχι 4.500 ημέρες ασφάλισης έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα για έξοδο σε πλήρη σύνταξη, όμως δεν μπορούν να κάνουν χρήση των πλασματικών ετών για τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης. Ετσι, θα πρέπει να συμπληρώσουν τουλάχιστον 4.500 ημέρες ασφάλισης μόνο με αυτασφάλιση ή πραγματική ασφάλιση, χωρίς δηλαδή πλασματικούς χρόνους.
** ΔΗΜΟΣΙΟ
Ανδρες: Με «πέναλτι» και μειωμένη οι άνδρες δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να εξέλθουν με τη συμπλήρωση 25ετίας (πρέπει τα έτη ασφάλισης να έχουν συμπληρωθεί μέχρι την 31η-12-2010).
Βέβαια, για λόγους αποτροπής, έχει θεσπιστεί «πέναλτι» αποχώρησης σε περίπτωση μειωμένης σύνταξης και κάποιος δημόσιος υπάλληλος που θέλει να συνταξιοδοτηθεί πριν από τα 65 θα πρέπει να συνυπολογίσει και το ποσό της σύνταξης που θα λαμβάνει. Σε αδρές γραμμές επισημαίνεται ότι προβλέπεται μείωση 4,5% ανά έτος από τα 60 έως τα 65. Ετσι, αν κάποιος θέλει να εξέλθει στα 60, θα πρέπει να υπολογίζει μείωση 22,5% στο συντάξιμο μισθό του σε σχέση με το αν έβγαινε στα 65.
Για τη συμπλήρωση της 25ετίας προσμετρώνται τόσο ο χρόνος του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα, ο στρατός και τα πλασματικά έτη των τέκνων, εφόσον με αυτά φθάνει ο ασφαλισμένος την 25ετία μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010. Το 60ό έτος είναι και το όριο στο οποίο λαμβάνουν πλήρες το τμήμα της σύνταξης από άλλο φορέα όσοι δημόσιοι υπάλληλοι συνταξιοδοτούνται με τις διατάξεις της διαδοχικής με τη συμμετοχή του ΙΚΑ, του ΟΑΕΕ κ.ά.
Θα πρέπει ακόμη να σημειωθεί ότι, λόγω της καταδίκης της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για τους άνδρες δημοσίους υπαλλήλους έχει μειωθεί τη διετία 2011-2012 ακολουθώντας αυτό των γυναικών.
Συγκεκριμένα, το 2011 δίνεται μειωμένη σύνταξη στα 56 και το 2012 στα 58 (μόνο για όσους συμπληρώνουν 25ετία τις συγκεκριμένες χρονιές).
Γυναίκες: Η δυνατότητα εξόδου με πλήρη σύνταξη κατοχυρώνεται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και τη θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος. Ετσι μπορεί να συνταξιοδοτηθεί η ασφαλισμένη σε ηλικία 60 ετών εφόσον έχει θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010.
Εδώ χρειάζεται προσοχή καθώς για τις υπαλλήλους που θεμελίωσαν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά, το όριο ηλικίας για την έξοδο σταδιακά αυξάνεται και φέτος φθάνει το 67ο έτος.
Η σύνταξη που λαμβάνει η γυναίκα δημόσιος υπάλληλος στην ηλικία των 60 ετών είναι πλήρης, ανάλογη των ετών ασφάλισης που έχει τη στιγμή της αίτησης.
Φυσικά, το εν λόγω δικαίωμα μπορεί να το ασκήσει και μετά τη συμπλήρωση του 60ού της έτους.
Τέλος, πρέπει να επισημανθεί πως με την εξαγορά πλασματικού χρόνου τέκνων οι γυναίκες δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να θεμελιώσουν αναδρομικά δικαίωμα το 2010. Εχουν δηλαδή τη δυνατότητα να κατοχυρώσουν το δικαίωμα για την πλήρη σύνταξη στα 60, αποφεύγοντας την αύξηση του σχετικού ορίου.
* ΠΑΛΑΙΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ (πριν από την 1η-1-1993)
Προβλέπονται τα εξής για τους «παλαιούς» ασφαλισμένους:
Ανδρες: Κατοχυρώνεται δικαίωμα για μειωμένη σύνταξη με τη συμπλήρωση 25ετίας μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2012 για το 60ό έτος της ηλικίας τους. Η μείωση για τους εν λόγω ασφαλισμένους είναι 4,5% για κάθε έτος πριν από το 65ο. Εφόσον δεν έχει συμπληρωθεί η 25ετία, δεν μπορεί να γίνει χρήση των πλασματικών ετών που προβλέπονται, καθώς δεν είχε αλλάξει το όριο ηλικίας για τις εν λόγω περιπτώσεις. Μόνο ο στρατός μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Γυναίκες: Η δυνατότητα εξόδου με πλήρη σύνταξη στα 60 κατοχυρώνεται με τη συμπλήρωση 25 ετών ασφάλισης και τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010. Για τις υπαλλήλους που θεμελίωσαν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά, το όριο ηλικίας για την έξοδο έχει αυξηθεί και φέτος φθάνει τα 67.
Σημειώνεται πως η σύνταξη στην ηλικία των 60 ετών για όσες γυναίκες έχουν θεμελιωμένο δικαίωμα είναι πλήρης, ανάλογη των ετών ασφάλισης που έχει η εργαζόμενη τη στιγμή της αίτησης. Στα θετικά είναι πως το εν λόγω δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί και μετά τη συμπλήρωση του 60ού της έτους. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή, καθώς, αν μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2010 δεν έχει συμπληρωθεί η απαραίτητη 25ετία, δεν είναι δυνατή η πλήρωσή της με πλασματικούς χρόνους των Ν. 3865/2010 και 3996/2011.
** ΔΕΚΟ – ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Οι ασφαλισμένοι στα «ευγενή» Ταμεία συνταξιοδοτούνται στα 60 με τις εξής προϋποθέσεις:
Ανδρες: Οσοι έχουν ασφαλιστεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1982 και συμπληρώνουν 25ετία. Μπορούν έτσι να συνταξιοδοτηθούν στο 60ό έτος με μειωμένη σύνταξη και στο 65ο με πλήρη.
Οσοι έχουν ασφαλιστεί από το 1983 έως και το 1992. Η «έξοδος» γίνεται με 25ετία στο 65ο έτος με πλήρη σύνταξη και στο 60ό με μειωμένη. Η θεμελίωση γίνεται με τη συμπλήρωση του 60ού έτους.
Γυναίκες: Οσες έχουν ασφαλιστεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1982. Πρέπει να έχουν συμπληρώσει 25ετία αλλά και το 55ο έτος της ηλικίας τους, ώστε να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Ετσι μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στο 55ο έτος με μειωμένη σύνταξη και στο 60ό έτος με πλήρη.
Για όσες έχουν ασφαλιστεί από το 1983 έως και το 1992, οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης κλειδώνουν με βάση όσα ισχύουν τη χρονιά που συμπληρώνεται το 55ο έτος και η 25ετία. Αντίστοιχα το δικαίωμα για πλήρη σύνταξη θα θεμελιώνεται για το όριο ηλικίας που κάθε φορά ισχύει με τη συμπλήρωση του 60ού έτους.
Μητέρες ανήλικων τέκνων: Με 25ετία κατοχυρώνεται και το καθεστώς των μητέρων ανήλικων τέκνων στα λεγόμενα ειδικά ταμεία. Ωστόσο, υπάρχει μία βασική διαφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους ασφαλισμένους: για τη θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος απαιτείται μόνο η συμπλήρωση του αντίστοιχου χρόνου ασφάλισης των 25 ετών και όχι και του σχετικού ορίου ηλικίας.
** ΟΑΕΕ
Με τη συμπλήρωση 35ετίας άνδρες και γυναίκες αποκτούν συνταξιοδοτικό δικαίωμα στα 60. Ωστόσο χρειάζεται προσοχή, καθώς τη διετία 2011-2012 τα απαιτούμενα έτη ασφάλισης αυξάνονται σταδιακά, χωρίς αυτό να αλλάζει το όριο ηλικίας.
Οπότε όσοι ασφαλισμένοι συμπλήρωσαν 35ετία μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2010 αποχωρούν στα 60 και δεν επηρεάζονται από τις όποιες αλλαγές στα όρια ηλικίας. Το 2011 κλειδώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με 35ετία, αλλά η έξοδος γίνεται στα 60 με 36 έτη ασφάλισης. Το 2012 επίσης θεμελιώνεται δικαίωμα με 35ετία, αλλά σύνταξη καταβάλλεται με 37 έτη στα 60. Στις περιπτώσεις αυτές για τη θεμελίωση μπορεί ο ασφαλισμένος να εξαγοράσει από 4 έως 5 πλασματικά έτη του Ν. 3865/2010. Τέλος, πρέπει να επισημανθεί πως η σύνταξη που χορηγείται σε όλες τις περιπτώσεις είναι πλήρης, ανάλογη των ετών ασφάλισης που θα έχει ο ελεύθερος επαγγελματίας τη στιγμή της αίτησης.
enet.gr

 

Χανιά: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

Χανιά: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

| Τρίτη, 24 Δεκέμβριος 2013 09:05
εκτύπωση email facebook twitter veoh
  • «Το αποτέλεσμα της -δικτατορικού τύπου- εντολής να καλυφθεί η απουσία γιατρού στη Γαύδο, είναι να μείνω ο μοναδικός δημόσιος γιατρός σε όλη την περιοχή του Ακρωτηρίου, τη στιγμή που ακόμα και με βάση τις εισηγήσεις των διάφορων επιτροπών για την ΠΦΥ, απαιτούνται τουλάχιστον 6 μόνιμοι γιατροί, με σταθερή καθημερινή παρουσία και γνώση του πληθυσμού ευθύνης». 
Αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για το γιατρό Δημήτρη Μακρέα, που  εργάζεται ως γιατρός Γενικής ιατρικής στο Περιφερειακό Ιατρείο Αρωνίου . Η επιστολή, στην οποία ο ίδιος δίνει το όνομα «σημείωμα αυτοκτονίας»,  έχει ως εξής:
Ίσως δεν είναι ο καλύτερος χώρος για να δημοσιευτούν τόσο προσωπικές και φορτισμένες στιγμές. Προβληματίζομαι αν πρέπει να το ανεβάσω.Από την άλλη αν δε δημοσιοποιηθούν αυτή η σελίδα δε θα είναι παρά ένα σώμα χωρίς ψυχή… ένα καθόλα ψεύτικο προφίλ που δε θα είχε καμία σχέση με μένα. Σε στιγμές πολύ έντονης φόρτισης έγραψα το παρακάτω κείμενο που θα μοιραστεί στους κατοίκους του Ακρωτηρίου….
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας εύκολος τρόπος να γράψεις ένα σημείωμα “αυτοκτονίας”. Στην προκειμένη περίπτωση -ευτυχώς- όχι βιολογικής , αλλά “επαγγελματικής αυτοκτονίας”. Έρχονται όμως στιγμές που ο άνθρωπος αδυνατεί να διαχειριστεί το συναισθηματικό του φορτίο, την πίεση που συσσωρεύεται από μια εξαιρετικά απαιτητική εργασία σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες.
Στα εννέα χρόνια που εργάζομαι ως γιατρός Γενικής ιατρικής στο Περιφερειακό Ιατρείο Αρωνίου προσπάθησα και έχω την εντύπωση ότι, με τη βοήθεια και την ανοχή του κόσμου, κατάφερα το ιατρείο να ανταποκρίνεται στις ανάγκες κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και των κοινοτήτων του ακρωτηρίου, συνολικά. Χωρίς να υπάρξει κανενός είδους αποκλεισμός. Με αγωνιώδη προσπάθεια να χτιστούν στέρεες θεραπευτικές σχέσεις με κάθε άνθρωπο που με εμπιστεύτηκε.
Ίσως πολλά να μπορούσαν να γίνουν διαφορετικά και ακόμα καλύτερα , ίσως οι γνώσεις και δεξιότητές μου ως θεραπευτή να μπορούσαν να είναι περισσότερες, ίσως τα λάθη μου να μπορούσαν να είναι λιγότερα. Πιστεύω όμως ,ότι προσπάθησα και μόχθησα. Ότι τίμησα την ευθύνη που μου ανατέθηκε με όλες μου τις δυνάμεις, πιθανώς και με ένταση μεγαλύτερη από όση μπορούσα να αντέξω.
Από τη χρονική περίοδο που ξεκίνησε η “κρίση” αισθάνθηκα την υποχρέωση να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο, να μην υπολογίσω ψυχική, πνευματική και σωματική κόπωση, προκειμένου να ανταποκριθώ σε ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις σε παροχή ιατρικών υπηρεσιών, αλλά και να στηρίξω ανθρώπους που εκτός την αρρώστια βίωναν τη ματαίωση κάθε ελπίδας και προσδοκίας τους.
Θεώρησα και εξακολουθώ να θεωρώ ότι αυτή είναι η ιστορική ευθύνη ενός “δημόσιου γιατρού” , ενός επαγγελματία που προσπαθεί να αφουγκραστεί τις ανάγκες των συνανθρώπων του και να υποστηρίξει τη φιλοσοφία και ιδεολογία του με την ίδια τη στάση ζωής του.
Με πολύ περηφάνια, πιθανώς και με μια δόση αλαζονείας, πιστεύω ότι υπήρξα μέλος του αθέατου, αλλά ευτυχώς καθόλου αμελητέου κομματιού της κοινωνίας, που κατόρθωσε να αποτρέψει την ολοκληρωτική κοινωνική καταστροφή.
Αν δεν έχουμε οριστικά καταρρεύσει, αν εξακολουθεί να υπάρχει μια στοιχειώδης κοινωνική συνοχή, συμβαίνει χάρη στην προσπάθεια ανθρώπων που σε σχολεία και νοσοκομεία, σε πόλεις και χωριά, σε ενορίες και γειτονιές, σε δημόσιους αλλά και ιδιωτικούς χώρους, αρνήθηκαν να παραδοθούν στη δίνη της κρίσης , στηρίζοντας τους συνανθρώπους τους και δεχόμενοι στήριξη από αυτούς. Αυτή ήταν και η μοναδική, αλλά συνάμα τεράστια νίκη του κοινωνικού κινήματος.
Όσο διάστημα εργάζομαι στο ΠΙ Αρωνίου δεν ένιωσα ποτέ στερημένος από την αγάπη και τη στοργή των ανθρώπων. Ίσως ο περισσότερο ωφελημένος από την εννιάχρονη σχέση μου με τους κατοίκους του Ακρωτηρίου να είμαι εγώ ο ίδιος. Ωρίμασα και μέστωσα ως θεραπευτής, έγινα καλύτερος ως άνθρωπος, έμαθα να δομώ υγιείς, λειτουργικές και πάνω από όλα ειλικρινείς σχέσεις, θεραπευτικές αλλά και ανθρώπινες, έμαθα να κάνω τον ιδεαλισμό μου πράξη… Είμαι απολύτως βέβαιος ότι η προσπάθειά μου και η λειτουργία του ΠΙ Αρωνίου έχει αξιολογηθεί θετικά από τους ίδιους τους ανθρώπους που με τίμησαν με την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους. Ευχαριστώ με όλη μου την ψυχή κάθε έναν ξεχωριστά.
Σε πλήρη αντιδιαστολή με τους ανθρώπους βρίσκεται ο κρατικός μηχανισμός και η πολιτική ηγεσία. Θα περίμενε κανείς , ότι σε μια περίοδο που εργαζόμαστε στα όρια της ψυχικής ,σωματικής και επαγγελματικής εξουθένωσης, να έχουμε τουλάχιστον την ηθική υποστήριξη της πολιτείας.
Αντί αυτού, βιώνουμε τον καθημερινό εξευτελισμό, τη συκοφάντηση και την παρεμπόδιση κάθε προσπάθειας να παρέχουμε υψηλού επιπέδου φροντίδα υγείας. Θα μπορούσα να απαριθμήσω έναν ατελείωτο κατάλογο με τα προβλήματα των υγειονομικών δομών, την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού και την αδιαφορία για τις ανάγκες των ανθρώπων, αλλά και των επαγγελματιών που δουλεύουμε στο ΕΣΥ.
Θα σταθώ μόνο στη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Το αποτέλεσμα της -δικτατορικού τύπου- εντολής να καλυφθεί η απουσία γιατρού στη Γαύδο, είναι να μείνω ο μοναδικός δημόσιος γιατρός σε όλη την περιοχή του Ακρωτηρίου, τη στιγμή που ακόμα και με βάση τις εισηγήσεις των διάφορων επιτροπών για την ΠΦΥ, απαιτούνται τουλάχιστον 6 μόνιμοι γιατροί, με σταθερή καθημερινή παρουσία και γνώση του πληθυσμού ευθύνης.
Προσωπικά, δε μπορώ να συναινέσω στον εξευτελισμό κάθε έννοιας ιατρικής φροντίδας, αλλά και στην προσωπική μου εξόντωση. Με μεγάλη περηφάνια θεωρώ ότι έχω δώσει τον καλύτερο μου εαυτό για να μην αποκλειστεί κανένας άνθρωπος από το ιατρείο.
Κριτήρια αποκλεισμού δεν εφάρμοσα ποτέ και δε σκοπεύω να εφαρμόσω. Όσοι από τον κρατικό μηχανισμό με περίσσια ευκολία αφήνουν μια περιοχή με περισσότερους από 13.000 κατοίκους, αλλά και με μετακινούμενο από τα Χανιά πληθυσμό, με έναν μόνο δημόσιο γιατρό, οφείλουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεων τους και να αναλάβουν την ευθύνη για τον τυχόν αποκλεισμό ανθρώπων από το ΠΙ Αρωνίου.
Υπό τις παρούσες συνθήκες είναι αδύνατον να συνεχίσω να εργάζομαι. Ελπίζω ότι το διάστημα που θα κάνω χρήση της άδειας μου θα βρεθεί οριστική και μόνιμη λύση στο δραματικό πρόβλημα υποστελέχωσης των δημόσιων ιατρείων στην περιοχή του Ακρωτηρίου, μακριά από λογικές περιφερόμενων γιατρών που κατά περίπτωση και ανάλογα με την κοινωνική κατακραυγή καλύπτουν για περιορισμένη χρονική διάρκεια πολύ περιορισμένες ανάγκες, κύρια σε συνταγογραφία.
Σε διαφορετική περίπτωση δε βλέπω άλλο δρόμο από την “επαγγελματική αυτοκτονία” και τη παραίτηση μου, ως τον ύστατο και πλέον οδυνηρό τρόπο αντίστασης. Με την ειλικρίνεια και την εντιμότητα με την οποία πορεύτηκα όλα αυτά τα χρόνια σας δηλώνω ότι το μοναδικό που επιθυμώ, είναι να συνεχίσω εργάζομαι ως δημόσιος γιατρός στο Ακρωτήρι.
Αυτή τη στιγμή όμως, νιώθω τσακισμένος και εξευτελισμένος…
Πρέπει να αισθανθώ ξανά ικανός να δουλέψω, να σκεφτώ και κυρίως να νιώσω αν μπορώ να συνεχίσω..
Θέλω ξανά να ευχαριστήσω κάθε έναν ξεχωριστά για την αγνή και άδοληαγάπη με την οποία με περιβάλλετε και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε».
Δημήτρης Μακρέας,
Γιατρός στο Ακρωτήρι
ΠΗΓΗ: ertopen.com

 

Θανάσης Αλαμπάσης: Ληξιπρόθεσμα δάνεια του Ταμείου Νομικών που χορηγήθηκαν σε δικηγόρους ως βοήθημα πρώτης επαγγελματικής εγκατάστασης

Ληξιπρόθεσμα δάνεια του Ταμείου Νομικών που χορηγήθηκαν σε δικηγόρους ως βοήθημα πρώτης επαγγελματικής εγκατάστασης

 
Ο χρόνος παραγραφής των τόκων και των χρεωλύτρων είναι πενταετής και αρχίζει με τη λήξη του έτους, εντός του οποίου εγεννήθη η αξίωση και ήταν  δυνατή η δικαστική της επιδίωξη. Η δικαιοδοσία για την εν λόγω διαφορά ανήκει στα πολιτικά δικαστήρια. Η διάταξη του άρθρου 137 παρ. 1 εδ. δ’ του ν. 3655/2008, αποτελεί ανεπίτρεπτη αναδρομική μεταβολή του τρόπου εξεύρεσης φορολογητέας ύλης. 

 1. Νόμιμος τίτλος στον οποίο στηρίζονται οι απαιτήσεις του Ταμείου στην υπό κρίση έννομη σχέση, είναι το έγγραφο της σύμβασης του δανείου και διέπεται από το ιδιωτικό δίκαιο. Συνεπώς, η δικαιοδοσία για την επίλυση των διαφορών που αναφύονται εξαιτίας της μη απόδοσης του δανείου  ανήκει στα πολιτικά δικαστήρια, τα οποία έχουν τη δικαιοδοσία να εξετάσουν στην ουσία τη διαφορά με υποκείμενη την ιδιωτικού δικαίου έννομη σχέση του δανείου, η οποία δεν μετατάσσεται στο δημόσιο δίκαιο  επειδή για την εκτέλεση μεσολαβεί ο Κ.Ε.Δ.Ε.
2. Η αξίωση του Ταμείου Νομικών εναντίον δικηγόρου εκ δανείου πρώτης επαγγελματικής εγκατάστασης που του χορηγήθηκε ως ασφαλισμένου του Τομέα του, αναφορικά με τις οφειλόμενες δόσεις, υπόκειται στη συνήθη εικοσαετή παραγραφή, μόνον όμως όταν η αίρεση της καταγγελίας του δανείου πληρωθεί και καταγγελθεί το δάνειο, οπότε δεν οφείλονται πλέον δόσεις αλλά ολόκληρο το μέχρι τότε ανεξόφλητο κεφάλαιο και η αξίωση του δανειστή προς απόδοση του δανείου, ενώ αν δεν γίνει καταγγελία, η αξίωση των περιοδικών δόσεων, αφού αυτές διατηρούν την αυθυπαρξία τους, υπόκειται στην πενταετή παραγραφή.
3. Η αξίωση του Ταμείου Νομικών εναντίον δικηγόρου για τόκους υπερημερίας από δάνειο πρώτης επαγγελματικής εγκατάστασης που του  χορηγήθηκε ως ασφαλισμένου του Τομέα του, αναφορικά με τις οφειλόμενες δόσεις, υπόκειται στην κατά το άρθρο 250 αρ. 15 ΑΚ πενταετή παραγραφή, η οποία κατά το άρθρο 253 ΑΚ συμπληρώνεται μόλις λήξει το έτος μέσα στο οποίο συμπίπτει η αφετηρία της παραγραφής. Σε κάθε δε περίπτωση, κι αν η παρέλευση της πενταετίας υποτεθεί ότι δεν συνεπάγεται  την απόσβεση της ενοχής για τους τόκους, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 272 και 277 του Αστικού Κώδικα, η ενοχή αυτή μετατρέπεται σε ατελή, εφόσον και από τη στιγμή που ο οφειλέτης θα την επικαλεστεί.
4. Στην έννοια της περιουσίας κατά το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, υπάγονται και τα οικονομικού περιεχομένου δικαιώματα στην περίπτωση της παραγραφής των κύριων αξιώσεων από σύμβαση, για το λόγο ότι η παραγραφή αποτελεί νόμιμη αιτία πλουτισμού. Η διάταξη του άρθρου  137 παρ. 1 εδ. Δ’ του ν. 3655/2008 (ιδρυτικού νόμου του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων), με την οποία επιχειρείται ανεπίτρεπτη αναδρομική μεταβολή του τρόπου εξεύρεσης φορολογητέας ύλης, με νομοθετική επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής φορολογικών δήθεν αξιώσεων που στην πραγματικότητα είναι αξιώσεις που διέπονται από το ιδιωτικό δίκαιο και έχουν κατά τον Αστικό Κώδικα ήδη παραγραφεί, θεσπίστηκε με σκοπό την αναγκαστική απαλλοτρίωση περιουσίας, άλλως απόλυτης καρπώσεως της ιδιοκτησίας, κατά τρόπο που αχρηστεύεται ουσιαστικά το εν λόγω δικαίωμα, κατά το μέρος των αξιώσεων που έχουν ήδη παραγραφεί.
Στην περίπτωσή μου ωστόσο, θέμα παραγραφής δεν τίθεται (για λίγες ημέρες δεν έχουν παραγραφεί τα δυο πρώτα χρεώλυτρα και οι τόκοι τους). Στη νομική εμβάθυνση του ζητήματος προχώρησα, έχοντας την εσφαλμένη αρχικά πεποίθηση, ότι τα δυο πρώτα χρεώλυτρα και οι τόκοι τους έχουν  παραγραφεί. Σε κάθε πάντως περίπτωση (κι αν ακόμη μέρος της απαίτησης είχε παραγραφεί), δεδομένου ότι το δάνειο αυτό μου χορηγήθηκε σε μια ευαίσθητη στιγμή της επαγγελματικής μου καριέρας ως βοήθημα πρώτης επαγγελματικής εγκατάστασης, δεν θα ήταν ηθικό, το δάνειο να μην αποδοθεί κατά το νόμιμο μέρος της αξίωσης του Ταμείου. Την αγωγή δε του άρθρου 70 ΚπολΔ, με την οποια θα επεδίωκα να αναγνωριστεί ότι  μέρος της αξίωσης του Ταμείου προς είσπραξη των τόκων και των χρεωλύτρων έχει υποπέσει σε παραγραφή, πρόσθετα δε ότι ο χρόνος παραγραφής των τόκων και των χρεωλύτρων είναι πενταετής και αρχίζει με τη λήξη του έτους, εντός του οποίου εγεννήθη η αξίωση και ήταν δυνατή η δικαστική της επιδίωξη, θα την ασκούσα αφού προηγουμένως κατέβαλα το οφειλόμενο του δανείου ποσό, κατόπιν όμως νόμιμου υπολογισμού του. Το γεγονός δε ότι ο καταλογισμός της οφειλής (και μάλιστα δίχως τη δυνατότητα ρύθμισης), γίνεται στην πλέον δύσκολη για τη χώρα και το δικηγορικό λειτούργημα οικονομική συγκυρία, όταν σύμφωνα με τα στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας από τις αρχές του 2013 το ποσοστό της ανεργίας στους δικηγόρους έφτασε στο 44,92% που αντιστοιχεί σε 6.487 άνεργους δικηγόρους, αποτελεί μεν ζήτημα με σοβαρή ηθική διάσταση, που όμως εκφεύγει από το –στενά νομικό- πνεύμα του παρόντος άρθρου. Προσοχή επίσης σε τυχόν λάθη, αναφορικά με το αρχικό κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας που το Ταμείο υπολογίζει. 
Να σημειωθεί τέλος, ότι η περίπτωση αυτή αποτελεί ένα απειροελάχιστο μεν, πλην όμως αντιπροσωπευτικό δείγμα, της εγκληματικής διαχείρισης των δημοσιονομικών των τελευταίων τριάντα ετών, που ευθύνεται αποκλειστικά για την κατάσταση στην οποια έχει περιέλθει η χώρα σήμερα. Για τη θετική δε ζημία που τυχόν προκληθεί στο Δημόσιο, ευθύνεται (ως προσωπικώς υπεύθυνο προς αποζημίωση) έναντι του Δημοσίου, από δόλο η βαρειά αμέλεια κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ένεκα παρανόμων παραλείψεων, κάθε πρόσωπο (και ιδίως οι πολιτικοί αυτών προϊστάμενοι), που κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ή τη θητεία τους στο δημόσιο, το χρονικό διάστημα που ασκούσαν τα καθήκοντά τους, συνέπεσε με το χρονικό διάστημα, από τη λήξη του έτους εντός του οποίου εγεννήθη κάθε αξίωση και ήταν δυνατή η δικαστική της επιδίωξη, έως τη συμπλήρωση της πενταετούς παραγραφής, που συμπληρώθηκε με τη λήξη του έτους μέσα στο οποίο συμπίπτει η αφετηρία της παραγραφής.
Ολόκληρο το κείμενο της ανάλυσης δημοσιεύεται εδώ. Απευθείας download από εδώ.

Θανάσης Αλαμπάσης: Απόφαση 333/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής: «Η οικονομική κρίση, δεν είναι δυνατόν να μετακυλύεται μόνο στους δανειολήπτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες»

Απόφαση 333/2013 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής: «Η οικονομική κρίση, δεν είναι δυνατόν να μετακυλύεται μόνο στους δανειολήπτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες»

 
Με αίτηση της (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) η αιτούσα Τράπεζα ζήτησε να διαταχθεί η διενέργεια νέου πλειστηριασμού της ακίνητης περιουσίας της καθ’ ης, με τιμή πρώτης προσφοράς το ποσό των 200.000 ευρώ, επειδή ο πλειστηριασμός ματαιώθηκε δύο φορές, λόγω έλλειψης πλειοδοτών. Το ποσό αυτό  (200.000 ευρώ), ήταν σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης, κατώτερο του ποσού των 400.000 ευρώ που ορίστηκε δυνάμει προηγούμενης απόφασης του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία διορθώθηκε η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, ως προς την εκτίμηση της αξίας του ακινήτου και, συνακόλουθα, ως προς την τιμή της α’ προσφοράς. Να σημειωθεί επίσης ότι κατά την εγγραφή προσημείωσης υποθήκης, η ως άνω ακίνητη περιουσία είχε εκτιμηθεί από την αιτούσα τράπεζα στο ποσό των 600.000 ευρώ.
Το Δικαστήριο είπε ότι “αν και η εκτίμηση αυτή έγινε περί το έτος 2005, προτού ξεσπάσει στη χώρα μας η οικονομική κρίση εξ αιτίας της οποίας ματαιώνονται πολλοί πλειστηριασμοί, η ματαίωση ωστόσο των πλειστηριασμών οφείλεται όχι στις υψηλές τιμές της α’ προσφοράς (αφού πολλά από τα κατασχεθέντα ακίνητα παραμένουν απούλητα, ακόμα και αν ως α’ προσφορά ορίζονται τιμές εξευτελιστικές, σε σχέση με τα δάνεια που λήφθηκαν και τις προσημειώσεις που εγγράφηκαν, προκειμένου να αγοραστούν αυτά), αλλά στην έλλειψη ρευστότητας, που πλήττει γενικά την αγορά, καθώς και στη μεγάλη φορολόγηση και τις λοιπές επιβαρύνσεις των ιδιόκτητων ακινήτων, που επίσης αποτρέπει τους επίδοξους αγοραστές. Η οικονομική κρίση, όμως, δεν είναι δυνατόν να μετακυληθεί μόνο στους δανειολήπτες – οφειλέτες, οι δε τράπεζες να παραμένουν αλώβητες και να δύνανται, αφ’ ενός μεν να εκπλειστηριάζουν τα κατασχεθέντα ακίνητα σε τιμές πολύ κατώτερες των πραγματικών, αφ’ ετέρου δε να εξακολουθούν να απαιτούν από τους δανειολήπτες ολόκληρο το κεφάλαιο, που χορήγησαν σε αυτούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αγοράσουν τα κατασχεθέντα ακίνητα, καθώς και τους τόκους και τα έξοδα, κατάσχοντας, πολλές φορές, και άλλα στοιχεία της περιουσίας τους.Τέλος είπε ότι τα παραπάνω εκτιμήθηκαν και κατά την έκδοση  προηγούμενης απόφασης του δικαστηρίου αυτού, “η οποία προ ολίγων μηνών και εν μέσω οικονομικής κρίσης, όρισε το ποσό των 400.000 ευρώ ως τιμή α’ προσφοράς του κατασχεθέντος”.
 
Με αυτό το σκεπτικό, το Δικαστήριο απέρριψε την υπό κρίση αίτηση ως αβάσιμη.
 
Ολόκληρο το κείμενο της απόφασης εδώ 

Θανάσης Αλαμπάσης: Η εφεύρεση των QR Codes και το krimaOpolitis.gr

Η εφεύρεση των QR Codes και το krimaOpolitis.gr

 
krimaOpolitis.gr : ο πρώτος καταγγελτικός ιστότοπος με την φιλοσοφία και την  μορφή που έχουν τα μπλόγκς σήμερα 
 
Από το 1999 έως το 2000 σχεδίασα με το πρόγραμμα κατασκευής ιστοσελίδων Dreamweaver σε γλώσσα html, τον πρώτο καταγγελτικό ιστότοπο με την μορφή και την φιλοσοφία  που έχουν μπλόγκς σήμερα! Το μπλοκ στήθηκε στις free τότε υπηρεσίες web hosting, geocities.com (yahoo) και tripod.com (Lycos). Ανέβασα το krimaOpolitis στο ίντερνετ και το σύνδεσα με την ηλεκτρονική διεύθυνση  krimaOpolitis.gr (domain name το οποίο κατοχύρωσα την ίδια περίοδο), για να δημοσιοποιήσω το προσωπικό δράμα που ως ασκούμενος  δικηγόρος βίωσα, της εξοντωτικής πενταετούς καθυστέρησης της αναγνώρισης του πτυχίου μου από την τότε υπηρεσία αναγνώρισης πανεπιστημιακών τίτλων της αλλοδαπής ΔΙΚΑΤΣΑ. 

Ο διαδικτυακός τόπος krimaOpolitis.gr ήταν ένας πρωτοποριακός για την εποχή του ισότοπος, στον οποίο δημοσιεύονταν νομικοί και πραγματικοί ισχυρισμοί σχετικοί με το προβαλλόμενο θέμα, ψηφιοποιημένα σχετικά με την υπόθεση έγγραφα, καθώς και μαγνητοφωνημένοι διάλογοι με δημοσίους υπαλλήλους της υπηρεσίας σε αρχεία ήχου mp3! Δεν θα πω τίποτα περισσότερο για το ΔΙΚΑΤΣΑ της εποχής εκείνης, εκτός από τη μεγάλη οργή μου για το «σύστημα ΠΑΣΟΚ», διότι η θύμηση και μόνο των γεγονότων εκείνων μου προκαλεί ακόμη και σήμερα σοβαρή ψυχική διέγερση. Τα  χρόνια εξάλλου πέρασαν, η λήθη και η ορθολογιστική νομική θεώρηση των πραγμάτων που τιθασεύει τα πάθη και καταλαγιάζει τα ανθρώπινα μίση επέδρασαν κατευναστικά και συνεπώς, η παρούσα ανακίνηση του ζητήματος στόχο δεν έχει να ξεθάψει τα φαντάσματα του παρελθόντος, αλλά να δείξει τη διορατικότητα που είχα, όταν πριν 15 χρόνια «έστηνα» το krimaOpolitis.gr. 
 
Στην τελική του μορφή το krimaOpolitis ήταν έτοιμο για δημοσίευση το 2002 (ταυτόχρονα σχεδόν με την αναγνώριση του πτυχίου μου), πλην όμως δεν δημοσιεύθηκε ποτέ, διότι έκρινα ότι ήμουν άπειρος τότε να χειριστώ νομικά τις διαδικασίες που αναπόφευκτα θα ανοίγονταν. Επίσης οικονομικά, ξεκινώντας με μεγάλη καθυστέρηση την καριέρα μου ως δικηγόρος και έχοντας ήδη περάσει μέσα από μια ταραχώδη πορεία συνεχούς επαγγελματικού επαναπροσανατολισμού λόγω της αβεβαιότητας από την πενταετή καθυστέρηση της αναγνώρισης του πτυχίου μου, ήμουν παντελώς ανίσχυρος να αντιμετωπίσω τυχόν περιουσιακές συνέπειες από την δημοσίευση του θέματος. Έτσι το krimaOpolitis.gr έμεινε ένα πρωτοποριακό πρότζεκτ που δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας, παραμένοντας έως σήμερα αποθηκευμένο στους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών μου, να μου θυμίζει τον τρόπο που ατένιζα τις κοινωνίες μέσα από τις καινοτόμες τεχνολογίες.
 
Για να αντιληφθούμε όμως καλύτερα την εποχή για την οποία μιλάμε (1999-2000), πριν δώσω στη δημοσιότητα τον ηλεκτρονικό σύνδεσμο της αρχικής σελίδας του krimaOpolitis, θα ήθελα να θυμίσω την μορφή που είχαν τότε, η σελίδα της Google που εμφανίστηκε το 1998,  τoυ Youtube  που ξεκίνησε να λειτουργεί το 2005,  του Yahoo που ήταν  η πρώτη ουσιαστικά μηχανή αναζήτησης που ξεκίνησε να λειτουργεί το 1995  και του δημοφιλούς online βιβλιοπωλείου Amazon.com που »άνοιξε» το 1995. Το (the)Facebook ξεκίνησε την λειτουργία του το 2004  καιτο Twitter το 2006. Μπλόγκς με την μορφή που υπάρχουν σήμερα δεν υπήρχαν τότε ούτε κατά διάνοια, ενώ η ευρεία διάδοσή τους στον κοινό μέσο χρήστη θα καθυστερούσε δέκα ακόμη χρόνια… Τα εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα της πρωτοπόρου την εποχή εκείνη  Nokia μπορείς να τα δεις εδώ. Το κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούσα την περίοδο εκείνη ήταν το Ericsson T39.
 
Οι ηλεκτρονικοί σύνδεσμοι στο homepage του krimaOpolitis.gr που οδηγούν στην ουσία της υπόθεσης είναι ανενεργοί. Έχω αφήσει ενεργά, μόνο τα λινκς, «Η κρυφή δικτυωμένη κάμερα του ενεργού πολίτη», «Το SMS του κινητού σου έχει δύναμη» και το «Ο πολίτης ως απειλή του δημόσιου βίου σε λανθάνουσα κατάσταση». Στα κείμενα που παραπέμπουν οι παραπάνω σύνδεσμοι, προέβλεψα με ακρίβεια, τον μετασχηματισμό του διαδικτύου σε ελεύθερο βήμα έκφρασης κάθε πολίτη. O σχεδιασμός και το ύφος γραφής του site, προμήνυε την μορφή που θα έπαιρνε η μπλογκόσφαιρα αργότερα. Το σημαντικότερο όμως  είναι, ότι προέβλεψα με ακρίβεια την έλευση των «κοινωνικών δικτύων» (!), με την έννοια των σύγχρονων μεθόδων κοινωνικής δικτύωσης που αναπτύχθηκαν ουσιαστικά από το 2005 και μετά (με την έκρηξη του  MySpace που το 2005 είχε περισσότερες προβολές σελίδας από την Google) και μεταγενέστερα με το Facebook που ξεκίνησε το 2004 και έγινε το μεγαλύτερο site κοινωνικής δικτύωσης στις αρχές του 2009. Με το krimaOpolitis.gr οραματίστηκα πριν από 15 χρόνια, την νεώτερη αυτή γενιά των σύγχρονων μεθόδων κοινωνικής δικτύωσης με βασικό εργαλείο δικτύωσης το κινητό τηλέφωνο, εισάγοντας την πρωτοπόρο για την εποχή εκείνη έννοια, «κοινωνικά ψηφιακά δίκτυα» !
 
Στο λινκ «Η κρυφή δικτυωμένη κάμερα του ενεργού πολίτη», προέβλεψα με ακρίβεια ότι «Τα επόμενα χρόνια θα είναι χρόνια έντονων διεργασιών και αντιπαραθέσεων, μέχρις ότου κυριαρχήσουν στις κοινωνίες τα «κοινωνικά ψηφιακά δίκτυα» της απόλυτης διαφάνειας».  […]«Οι αμέσως επόμενες γενιές κινητών τηλεφωνικών συσκευών, θα ενσωματώσουν επιπρόσθετα κάμερα λήψης κινούμενης εικόνας, GPS και άλλες «κοινωνικές» τεχνολογικές εφαρμογές.  Βρισκόμαστε στο πρώτο στάδιο μετασχηματισμού της αναλογικής δημοκρατίας. Τεχνολογικές εξελίξεις που αφορούν το μετασχηματισμό του απλού κινητού τηλεφώνου σε φορητό και δικτυωμένο τερματικό της δημοκρατίας και της κοινωνικοοικονομικής υπόστασης του δικτυωμένου πολίτη όπως αυτός θα είναι ενταγμένος σε μια ψηφιοποιημένη έννομη τάξη, είναι μπροστά μας …». Αυτούσιο το κείμενο όπως γράφτηκε το 1999 – 2000 εδώ.
 
Στο λινκ «Το SMS του κινητού σου έχει δύναμη» έγραφα: «Φανταστείτε ένα δικτυακό τόπο όπου θα δημοσιεύονταν σε πραγματικό χρόνο, σύντομα σχόλια , κρίσεις, καταγγελίες κ.α , όπως αυτές θα αποστέλλονταν σε πραγματικό χρόνο, με γραπτό μήνυμα από το κινητό τηλέφωνο του κάθε πολίτη. […]  «Το «αναλογικό κράτος» και η «αναλογική δημοκρατία» θα κρίνονταν on line , οι πολίτες αλλά και οι διοικούντες θα εντόπιζαν με συνοπτικές διαδικτυακές διαδικασίες που ακριβώς υπάρχει πρόβλημα και αναγκαστικά οι πάντες θα έπρατταν ανάλογα.» […] «Η έξυπνη πολιτεία έρχεται! Οι ζωντανές on line δημοκρατίες δεν μπορούν να περιμένουν άλλο! Το SMS σου και το e-mail σου που θα αναρτώνται σε δικτυακούς τόπους δημόσιας πρόσβασης, θα έχει δύναμη!!!»Αυτούσιο το κείμενο όπως γράφτηκε το 1999-2000 εδώ.
 
Στο λινκ «Ο πολίτης ως… απειλή του δημόσιου βίου σε λανθάνουσα κατάσταση» προέβλεψα ότι«με την εξέλιξη και τη διείσδυση της τεχνολογίας, σε λίγα χρόνια οι πολίτες θα είναι σε θέση να κάνουν μαζικά, αυτό που εγώ κάνω σήμερα, αυτόνομα και εντελώς δωρεάν» […] «Σε πέντε χρόνια το πολιτικό σύστημα θα χρειασθεί να κυνηγά μια ολόκληρη κοινωνία, η οποία θα είναι σε θέση να καταγράφει και να πραγματοποιεί στο διαδίκτυο μαζικές δημοσιοποιήσεις των κακών κείμενων της διοίκησης ως απόρροια της διαφθοράς. Σε κανα πεντάρι χρόνια, θα έρχονται σε επαφή με πολίτες «always on»… Και σιγά – σιγά θα καταλάβουν τι σημαίνει πολίτης «always on » : – )». Αυτούσιο το κείμενο όπως γράφτηκε το 1999-2000 εδώ
 
Κεντρικό σύνθημα στο homepage του κρίμα ο πολίτης ήταν το εξής: «Η κάθε αξιόποινη πράξη, η οποιαδήποτε αδικοπραξία και η οποια αδικία, απέχει ένα μόνο “κλικ” από την απόλυτη δημοσιοποίησή της. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των οργανωμένων κοινωνιών, που ο απλός πολίτης ως μονάδα και ενταγμένο μέλος της οποιασδήποτε ευνομούμενης και δημοκρατικής κοινωνίας , έχει αυτοδύναμη και ανεξέλεγκτη δύναμη υποκειμενικής προβολής και δημοσίευσης των θέσεών του». Στο κάτω μέρος της σελίδας εισάγω πρώιμα τον όρο «ηλεκτρονικό δικόγραφο», με την έννοια της ηλεκτρονικής / διαδικτυακής ενσωμάτωσης στο έγγραφο, νομικών και πραγματικών ισχυρισμών, σχετικών με την υπόθεση εγγράφων, ήχου κλπ. Ήταν μάλλον ο πρώτος φάκελος δικογραφίας που ανέβηκε στο διαδίκτυο…
    
Το Homepage του krimaOpolitis.gr στην τελική  μορφή του, δημοσιεύεται εδώ
 
Τα meta-δεδομένα που δείχνουν την ημερομηνία 22/11/2000, που μπήκε ο πρώτος ψηφιακός λίθος του krimaOpolitis.gr, εδώ.
 
Το 2000 έκανα registration στα tripod.com και geocities.com, τις τότε υπηρεσίες free web hosting, οι servers των οποίων θα φιλοξενούσαν το krimaOpolitis.gr  (σχετικό screenshot από το tripod εδώ – το geocities διέκοψε τη λειτουργία του).
 
Το σύνολο του ψηφιακού υλικού στην τελική του μορφή, ανέβηκε προς δημοσίευση  στους servers της geocities τον Οκτώβριο του 2002 (screenshot εδώ) .
 
Η εφεύρεση των QR Codes που ενσωματώνουν πληροφορία URL (web address)
 
 
Το σύστημα QR code εφευρέθηκε το 1994 από την Toyota. Ο σκοπός του ήταν η παρακολούθηση των οχημάτων κατά την διαδικασία της κατασκευής τους.  Σήμερα τα QR codes που περιέχουν πληροφορίες URL (web διευθύνσεων), βρίσκονται κυριολεκτικά παντού. Πάνω σε προϊόνταεκτυπωμένα σε περιοδικάσε εφημερίδες και έγγραφα, στο διαδίκτυοπάνω σε μπλουζάκιασε υπαίθριες διαφημίσεις κλπ. 
 
Η ιδέα ήταν απλή: Η πληροφορία της web διεύθυνσης κωδικοποιείται σε κώδικα QR και στη συνέχεια το πρόγραμμα ανάγνωσης μιας συσκευής κινητού τηλεφώνου αναλαμβάνει να αποκωδικοποιήσει την πληροφορία που λαμβάνει μέσω της κάμερας και να την ανακατευθύνει στο ιντερνέτ σε μορφή URL (για την μετάβαση στο web site του προϊόντος).
 
Αυτή ακριβώς την ιδέα είχα το 1999, όταν ακόμη το ίντερνετ ήταν σε μορφή πρωτόγονη και τα κινητά τηλέφωνα δεν είχαν καν κάμερα!!! Την ιδέα ολοκλήρωσα κατά την διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας, οπότε την 05/03/2001 (δυο μήνες μετά την απόλυσή μου) αιτήθηκα στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ) την χορήγηση Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας με τίτλο “ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ (WEB) ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ”.  
 
Με την δημοσίευση του προτζεκτ στο ιντερνετ (το site εδώ, η πατέντα στα αγγλικά εδώ) ήρθα σε επαφή με μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες υψηλής τεχνολογίας, με σημαντικότερες τηνEricsson και την Symbol (την οποία εξαγόρασε αργότερα η Motorola). Προχωρημένες συζητήσεις για τα δικαιώματα του διπλώματος έγιναν με την Symbol, με   εκπρόσωπο της οποίας συναντήθηκα σε μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας, πλην όμως οι διαπραγματεύσεις ναυάγησαν λόγω κυρίως της απειρίας και του νεαρού τότε της ηλικίας μου (επίσης, επειδή δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να κατοχυρώσω τα δικαιώματα σε περισσότερες -πλην της Ελλάδας- χώρες). Το γεγονός αυτό σηματοδότησε την πλήρη απεμπλοκή μου από τον χώρο της πληροφορικής και την οριστική είσοδό μου στη μάχιμη δικηγορία.
 
 
Οι υποχρεώσεις ωστόσο που η μάχιμη δικηγορία δημιουργεί και το γεγονός ιδίως, ότι στο ξεκίνημα κιόλας της καριέρας μου ανέλαβα αυτόνομα υποθέσεις, μου δημιούργησαν τέτοιο πνευματικό φόρτο (κάθε φάκελος ζύγιζε πνευματικά  1 τόνο+) που δυστυχώς αμέλησα την καταβολή των ετήσιων τελών για την προστασία του διπλώματος (άρθρο 24 παρ. 2, ν. 1733/1987), έχοντας την εσφαλμένη νομικά πεποίθηση ότι θα μπορουσε να μου αναγνωριστεί (δικαστικά αν χρειαζόταν) το δικαίωμα καταβολής των τελών αναδρομικά. Το αποτέλεσμα ήταν να κηρυχτώ έκπτωτος του διπλώματος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην διάταξη του άρθρου 16 του ν. 1733/1987.
 
Όταν αργότερα είδα την ιδέα να υλοποιείται (και) στην Ελλάδα, ήταν πλέον αργά

ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Ο αφανισμός των ελαιώνων συνεχίζεται…

Ο αφανισμός των ελαιώνων συνεχίζεται…

Mεγαλύτερες διαστάσεις παίρνει το θέμα του αφανισμού των μνημειακών ελαιοδέντρων στην Κρήτη και ιδιαίτερα στην περιοχή του Αμαρίου…
καθώς με εντονότερους ρυθμούς συνεχίζεται η κοπή δέντρων χιλιετιών από ελαιώνες της επαρχίας ενώ οι θερμοκρασίες στην «καρδιά» του χειμώνα πέφτουν αισθητά. 

Οι κερδοσκόποι, ωστόσο, εξακολουθούν να δρουν ανεξέλεγκτα και οργανωμένα και μεγάλα φορτηγά με τόνους ξυλείας μεταφέρουν τα φορτία για πώληση σε αγορές της Κρήτης και των Αθηνών…

Το έγκλημα που συντελείται φέτος από τους πρώτους μήνες του περασμένου φθινοπώρου, δείχνει να περνά …απαρατήρητο από τους τοπικούς φορείς και περισσότερο από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, που υποδέχεται το πελώριο πρόβλημα ως… μικρού μεγέθους, αδιαφορώντας για τις συναισθηματικές και πολιτισμικές αξίες που οδηγούνται μαζί με τα δέντρα στην πυρά!


Στην ανάδειξη του θέματος κινούνται τις τελευταίες μέρες πολλά εθνικής εμβέλειας μέσα ενημέρωσης των Αθηνών και ήδη προχθές η «Καθημερινή» φιλοξένησε εκτενές ρεπορτάζ, ενώ μεγάλα τηλεοπτικά μέσα και εφημερίδες ζητούσαν πληροφορίες για την έκταση που έχει λάβει το πρόβλημα στην περιοχή του Αμαρίου.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ


Το ΜadeinCreta, πρώτο είχε αναρτήσει το θέμα στις 24 του περασμένου Οκτωβρίου (δείτε εδώ), επισημαίνοντας την έκταση του προβλήματος με τον αφανισμό χιλιάδων δέντρων ηλικίας χιλιετιών που έθρεψαν γενιές και γενιές, έζησαν και σπούδασαν οικογένειες και αποτελούσαν με τους αδελφούς κλώνους εξαιρετικά γλυπτά που οδηγήθηκαν από τους κερδοσκόπους στη φωτιά…

Το ρεπορτάζ του MadeinCreta την ίδια περίοδο αναρτήθηκε και από δεκάδες πόρταλ σε όλη την Ελλάδα και σ’ αυτό φιλοξενούνταν και οι απόψεις του Σταύρου Πατεράκη από τις Λαμπιώτες που εξέφραζε την αγωνία του ως εξής: «Δεν αποκλείεται», έλεγε, «να έλθουν να ξεριζώσουν τις ελιές μου και να μην πάρουμε χαμπάρι».

Ο Άρης Κουτάκης, στο ίδιο ρεπορτάζ, από τους υποστηρικτές της διατήρησης των μνημειακών ελαιοδέντρων στην περιοχή διατυπώνοντας την ανησυχία του για την έκταση που είχε λάβει το φαινόμενο είχε πει: «Ζω και εγώ την αγωνία των συνεπαρχιωτών μου ότι θα σηκωθούν ένα πρωινό και δε θα βρουν τα ελαιόδεντρα στα χωράφια τους. Και μόνο σαν σκέψη με ταράζει!»

Ο κ. Κουτάκης αποκαλύπτει ότι το φαινόμενο με τα τριαξονικά φορτηγά, πλήρη με ξυλεία από τα δέντρα-μνημεία, το παρακολουθεί καθημερινά τα τελευταία έξι χρόνια στην περιοχή, διαπιστώνει την δράση οργανωμένων ομάδων με άρτιο εξοπλισμό εκρίζωσης, κοπής και μεταφοράς των ποσοτήτων και εκφράζει την διαπίστωση ότι «αν η κατάσταση συνεχιστεί, σε πολύ λίγο χρόνο το ανάγλυφο της περιοχής του Αμαρίου θα έχει παντελώς αλλοιωθεί και τα πανάρχαια ελαιόδεντρα που για χιλιάδες χρόνια κοσμούσαν τον τόπο θα πάψουν να υφίστανται…».


http://www.madeincreta.gr

Σχολιαστής: Απελευθέρωση της αγοράς….ανεργίας

Απελευθέρωση της αγοράς….ανεργίας

Έχει και η σοφιστεία τα όρια της, έχει και η ρητορική τους περιορισμούς της, έχει και ο…υπαρκτός σουρεαλισμός του ελληνικού πολιτικού θιάσου τις εσχατιές του. Στο αδιόρατο αυτό όριο όπου το νοητό διαθλάται στο αδιανόητο, όπου ο λογικός συνειρμός εξαρθρώνεται σε εξωφρενικό παραλογισμό, όπου ο πραγματισμός συναντά τον ανενδοίαστο κυνισμό κινήθηκε με …»σοσιαλιστική» χάρη την περασμένη εβδομάδα ο υφυπουργός Εργασίας(…μάλιστα, «Εργασίας») κ. Β. Κεγκέρογλου. Ο αρμόδιος, λοιπόν, υφυπουργός κληθείς να απαντήσει στο κοινοβούλιο σε σχετική ερώτηση βουλευτού της αντιπολίτευσης εξήγησε ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο κατάργησης ή αναθεώρησης του μηνιαίου ορίου απολύσεων (ευρισκόμενο σήμερα στο 5%) για τις μεγάλες επιχειρήσεις, με το σκεπτικό ότι η πραγματικότητα έχει υπερβεί την κείμενη νομοθεσία και ότι τέτοιου τύπου «αναχρονιστικοί» νομικοί περιορισμοί έχουν νόημα, όταν η οικονομία λειτουργεί με «φυσιολογικούς» ρυθμούς, ενώ όπως χαρακτηριστικά τόνισε, οι σημερινές «έκτακτες συνθήκες χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση». Επιχειρηματολόγησε δε περαιτέρω, διεκτραγωδώντας με -γνήσια «σοσιαλιστική» ευαισθησία- την «ομηρεία» στην οποία περιέρχονται εργαζόμενοι επιχειρήσεων οι οποίες αναστέλλουν τη λειτουργία τους χωρίς να πτωχεύουν και κρατούν τους εργαζόμενους απλήρωτους, χωρίς να τους απολύουν -λόγω προφανώς των σχετικού περιοριστικού  νομικού πλαισίου-, με αποτέλεσμα οι «όμηροι» να μην λαμβάνουν την αποζημίωσή τους και να μην δικαιούνται θέση στον «παράδεισο» των επιδομάτων ανεργίας και των πανθομολογούμενα εξαιρετικά αποτελεσματικών προγραμμάτων επανακατάρτισης του Ο.Α.Ε.Δ..

Η στρέβλωση, που με οξυδέρκεια ενετόπισε ο υφυπουργός, στην εύρυθμη λειτουργία της αγοράς …ανεργίας είναι προφανής. Οι πολίτες όμως και οι -εναπομείναντες- εργαζόμενοι δεν χρειάζεται να ανησυχούν: «Έχουσιν γνώσιν οι φύλακες» και οι στρεβλώσεις αυτές θα αντιμετωπισθούν. Η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου διατρανώνει -δια στόματος …Κεγκέρογλου- την αταλάντευτη αποφασιστικότητά της να υπερασπισθεί με κάθε μέσο το ιερό δικαίωμα του εργαζόμενου στην …απόλυση. Η πολιτεία θα τηρήσει τη συνταγματική της υποχρέωση περιφρούρησης των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων -βασικό εκ των οποίων είναι καθώς φαίνεται αυτό της τίμιας, καθαρής, μαζικής απόλυσης-, θα σπάσει τα στεγανά που εμποδίζουν την ελεύθερη κινητικότητα των ανέργων, και θα άρει τις αγκυλώσεις που φαλκιδεύουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων. Η δημοκρατία δεν μπορεί -και δεν πρόκειται- να ανεχτεί καταστάσεις «ομηρείας» εργαζομένων. Η δημοκρατία δεν …εκβιάζεται.

Εκείνο που σοκάρει στην τοποθέτηση του υφυπουργού Εργασίας δεν είναι ο πυρήνας της άποψής του περί πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας -εν προκειμένω των απολύσεων- και η ουσιαστική κατάργηση κάθε έννοιας νομικής προστασίας της εργασίας. Αυτή, στο κάτω-κάτω της γραφής, είναι μια γνωστή θέση ακραιφνούς οικονομικού φιλελευθερισμού, που βασίζεται στην παραδοχή ότι όσο πιο εύκολες είναι οι απολύσεις, τόσο πιο εύκολες θα γίνουν για όλους τους δυνητικούς εργοδότες και οι προσλήψεις. Μπορεί κανένας να συμφωνήσει με τη θέση αυτή ή -όπως ο γράφων- να διαφωνήσει, παραθέτοντας την άλφα ή τη βήτα επιχειρηματολογία. Εκείνο που σοκάρει είναι η ανερυθρίαστη απόπειρα να παρουσιαστεί η απελευθέρωση των απολύσεων ως… υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ίσως, γιατί ένας φερώνυμος «σοσιαλιστής» αισθάνεται πάντα την σχεδόν μεταφυσική υποχρέωση να εκφέρει «φιλεργατικό» λόγο, ανεξαρτήτως από την ουσία των τοποθετήσεων του. Δεν παραθέτει, ούτε υπερασπίζεται τις κλασσικές (νεο)-φιλελεύθερες αιτιάσεις, δεν αναφέρεται στα αποτελέσματα των προηγούμενων, παραπλήσιας λογικής, «μεταρρυθμίσεων» στην εργατική νομοθεσία ή στην εμπειρία και την πορεία άλλων χωρών που ακολούθησαν τέτοιες πολιτικές,… όχι, επιδιώκει να υποδυθεί ένα είδος μεταμοντέρνου εργατοπατέρα, ακόμη και όταν επιχειρηματολογεί υπέρ των απολύσεων.

Το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν αφορά μόνο τις ρητορικές ακροβασίες του όποιου Έλληνα
-πασοκογενή- υφυπουργού Εργασίας. Πρόκειται για μια βαθιά κρίση ταυτότητας και στρατηγικής, που αφορά όλη την Ευρωπαϊκή -πάλαι ποτέ- σοσιαλδημοκρατία ή -με ελληνική ορολογία- κεντροαριστερά, που στέκει αμήχανη, «μοιραία κι άβουλη» μπροστά στις τεκτονικές αλλαγές ενός κόσμου που αλλάζει από την αλματώδη τεχνολογική εξέλιξη και την τετελεσμένη παγκοσμιοποίηση. Η σαρωτική ανακατανομή των παγκόσμιων συσχετισμών οικονομικής ισχύος υποβαθμίζει διαρκώς τη θέση μιας όλο και πιο γηραιάς και καθημερινά γηράσκουσας ενωμένης(;) Ευρώπης, πολιτικά απονευρωμένης, βραδυκίνητης και εγκλωβισμένης στις τευτονικές εμμονές της ισχυρότερης χώρας της. Στο σκηνικό αυτό, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η παράταξη δηλαδή που συνδέθηκε με τη μεταπολεμική οικοδόμηση του πλέον προηγμένου και κοινωνικά ευαίσθητου κράτους πρόνοιας στην ιστορία, παρακολουθεί ανήμπορη την επελαύνουσα κατεδάφισή του, ψελλίζοντας φληναφήματα περί flexicurity (που «μεταφράστηκε» στα ελληνικά με τον ανεκδιήγητο νεολογισμό …ευαλφάλεια), χωρίς να επιχειρεί καν να αρθρώσει μια εναλλακτική πρόταση, την ιχνηλάτηση έστω μιας άλλης διεξόδου. Δεν δύναται ούτε να αντισταθεί στην καταγραφόμενη έκπτωση των βασικών οριζουσών δημοκρατικής συγκρότησης των ευρωπαϊκών κοινωνιών και στην περαιτέρω ατροφία της δημοκρατικής νομιμοποίησης των θεσμών της ίδιας της ευρωπαϊκής ένωσης. Δεν είναι τυχαία λοιπόν η εκλογική αποδυνάμωση (έως και κατάρρευση στην Ελλάδα) των κομμάτων που κινούνται στον χώρο αυτό.
Στην πραγματικότητα η παράταξη αυτή εξέφραζε πολιτικά κυρίως τη μεσαία τάξη με κυρίαρχη συνιστώσα τη μισθωτή εργασία. Η -χωρίς σοβαρές αντιστάσεις- συντελούμενη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και τους παραδοσιακούς της πολιτικούς εκπροσώπους, δεν αποκλείεται δε να αποσταθεροποιήσει και την ίδια τη δημοκρατία.

Αλλά για το θέμα αυτό θα επανέλθω σε επόμενο σημείωμα…

Υ.Γ. Και για να χαλαρώσουμε λιγάκι, ένα τραγούδι του μεγάλου Lou Reed που αποδήμησε προ ημερών.

Lou Reed – Dirty Boulevard από Like_Finger

Σχολιαστής: H δυστοπία του μέλλοντος

H δυστοπία του μέλλοντος

Κοίταξα μες το μέλλον τους μήνες και τα χρόνια που ξανά θα γυρίσουνε χωρίς εμένα

 Οδ. Ελύτης (Άξιον Εστί-Τα Πάθη Ανάγνωσμα Πέμπτο)

Την δύσκολη ζωή μου ασφαλή να κάνω
εγώ στην Τράπεζα του Μέλλοντος επάνω
πολύ ολίγα συναλλάγματα θα βγάλω.

Κεφάλαια μεγάλ’ αν έχει αμφιβάλλω.
Κι άρχισα να φοβούμαι μη στην πρώτη κρίση
εξαφνικά τας πληρωμάς τις σταματήσει.

 Κ.Π. Καβάφης (Η Τράπεζα του Μέλλοντος)

H σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο είναι μία από τις βασικές ορίζουσες της ύπαρξης του. Συμβάλει στην αυτοσυνειδησία του, μετουσιώνει τις προτεραιότητές του, νοηματοδοτεί τις ιεραρχήσεις του. Αν κάτι διαχωρίζει τον άνθρωπο από τα υπόλοιπα έμβια όντα, ίσως περισσότερο και από τον λόγο -ως λογική αλλά και ως ικανότητα έκφρασης και επικοινωνίας- είναι η ικανότητα -και η αναγκαιότητα- προβολής της ύπαρξής του στο μέλλον. Είναι μια ανάγκη τόσο ισχυρή που υπερβαίνει ακόμη και το ίδιο το χρονικό πεπερασμένο του βίου, άλλως οι θρησκείες και οι υποσχέσεις μεταθανάτιας -άχρονης- ζωής δεν θα υφίσταντο. Αν έχεις νοιώσει την αγωνία των ανθρώπων στις εσχατιές της ζήσης τους, το ξέρεις, το ξέρεις καλά.

Newsbeast.gr | ΠΟΛΙΤΙΚΗ : «Προπέτασμα «αιθαλομίχλης» η δήθεν διαπραγμάτευση με τους δανειστές»

Νότης Μαριάς: Για να επιβληθούν οι απαιτήσεις της τρόικας για φορολεηλασία της ακίνητης περιουσίας

Σε δήλωση σχετικά με τα νέα μέτρα και τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα προχώρησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, Νότης Μαριάς, κάνοντας λόγο για «προπέτασμα \»αιθαλομίχλης\», προκειμένου να επιβληθούν οι απαιτήσεις της τρόικας για φορολεηλασία της ακίνητης περιουσίας και επιδρομή στους τραπεζικούς λογαριασμούς μικροοφειλετών του δημοσίου»

μέσω Newsbeast.gr | ΠΟΛΙΤΙΚΗ : «Προπέτασμα «αιθαλομίχλης» η δήθεν διαπραγμάτευση με τους δανειστές».