Ζωή σαν παραμύθι: Η εξομολόγηση 82χρονου αρχαιοκάπηλου για την Αμφίπολη -Εγώ έδειξα τον τάφο στην Περιστέρη | Ειδήσεις και νέα με άποψη

Ζωή σαν παραμύθι: Η εξομολόγηση 82χρονου αρχαιοκάπηλου για την Αμφίπολη -Εγώ έδειξα τον τάφο στην Περιστέρη

30.08.2014 09:12

Μεγάλη συζήτηση και όργιο φημών συνεχίζει να επικρατεί για τον τύμβο Καστά στην Αμφίπολη, αναφορικά με το αν εκείνος έχει συληθεί ή όχι. Καθημερινά εμφανίζονται διαφορετικές απόψεις με τους αρχαιολόγους να παραμένουν επιφυλακτικοί και να παραπέμπουν στα αποτελέσματα των ερευνών.

Την ίδια στιγμή, ένας «επαγγελματίας» 82 ετών περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως οι αρχαιοκάπηλοι βρέθηκαν στην Αμφίπολη και έκαναν περιουσίες από τα ευρήματα που πουλούσαν.

26.04.1956, Αμφίπολη: «Άρχισαν συστηματικές ανασκαφές στην Αμφίπολη σ’ ένα μεγάλο νεκροταφείο για να προστατευτεί η περιοχή από την αρχαιοκαπηλία. Πήρα την απόφαση να αρχίσω, παρά τις αδυναμίες, για να διασωθεί το καταπληκτικό πλήθος των κτερισμάτων. Ο τόπος ήταν γεμάτος σκάμματα και τομείς αρχαιοκαπήλων». Έτσι περιγράφει, στο ημερολόγιό του, ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης την αναγκαιότητα της έναρξης ανασκαφών στην Αμφίπολη και την προστασία της περιοχής από την Αρχαιολογική Εταιρεία, προκειμένου να χαρακτηριστεί άμεσα τότε, αρχαιολογικός χώρος, έτσι ώστε να βάλει «φρένο» στους αρχαιοκάπηλους, που πρόλαβαν πριν από αυτόν να ξεκινήσουν τις «εκσκαφές» και να συλήσουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

Μια ζωή σαν μυθιστόρημα -Εμείς δείξαμε στον Λαζαρίδη που ήταν η Νεκρόπολη

«…Στην Αμφίπολη ήρθαμε με την οικογένειά μου, όταν ήμουν επτά ετών» θα θυμηθεί ο 82χρονος, σήμερα, Κ.Ε. που εξιστορεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς μπήκε ο ίδιος στο «βασίλειο» της (παράνομης) συλλογής αρχαίων αντικειμένων, που αφθονούσαν, όχι μόνο στους αρχαιολογικός χώρους της Αμφίπολης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Η ζωή του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα. Ακόμα και σήμερα, στα βαθιά γηρατειά, η καρδιά του «χορεύει» κάτω από το στήθος, όταν μιλάει για το παρελθόν και τις (παράνομες) ανασκαφικές δραστηριότητές του.

Εφτασε για να σκάψει, από τις Σέρρες μέχρι και στις Μυκήνες, ενώ -όπως λέει, γελώντας- στη Βεργίνα έσκαψε πριν από τον Μανόλη Ανδρόνικο.

«Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε, πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά» λέει και ξετυλίγει κάποιες πτυχές μιας διαδρομής, που παρόμοια διήνυσαν και διανύουν νύχτες, σε κάμπους και βουνά, χιλιάδες άλλοι «συνάδελφοί» του, κατακυριευμένοι, όπως κι αυτός, από το πάθος του σκαψίματος ή -αν θέλετε- τον «πυρετό του χρυσού».

Παιδί πάμφτωχης προσφυγικής οικογένειας, άφησε μαζί με τους δικούς του, το 1927, τη Δράμα, με τα πολλά κουνούπια και την ελονοσία και κατέφυγαν νοτιότερα, στην Αμφίπολη. «Τα πολλά κουνούπια της λίμνης και η ελονοσία ανάγκασαν τότε τους πρόσφυγες να φύγουν από εκεί. Άφησαν τότε τα ζώα τους ελεύθερα να τους οδηγήσουν- όπου εκείνα θα ησύχαζαν, εκεί θα εγκατασταίνονταν. Έτσι διάλεξαν και εγκαταστάθηκαν στον σημερινό οικισμό της Αμφίπολης που τότε τού δώσανε το όνομα Νεοχώρι (Γενίκιοη)» εξιστορεί ο 82χρονος.

«Η οικογένειά μου ήρθε από τη Δράμα το 1944. Ήμασταν κτηνοτρόφοι. Θυμάμαι που πήγαιναν τα γίδια να βοσκήσουν ψηλά εκεί, στον λόφο Καστά, είχε πολύ αέρα και μου άρεζε να ανεβαίνω στην κορυφή… Το 1953, πήγα φαντάρος. Στο χωριό είχε πολύ φτώχεια… Όταν γύρισα, μαζί με τον αδερφό μου ξεκινήσαμε να βγάζουμε τις οβίδες από τον λόφο. Είχαν μείνει πολλές από τον Βαλκανικό πόλεμο. Βγάζαμε μολύβια και «τούντσια» και τα πουλούσαμε στη Θεσσαλονίκη, δώδεκα δραχμές το κιλό. Τις βρίσκαμε εύκολα, γιατί, όταν χτυπούσε η οβίδα, άφηνε ίχνη καπνού στα βράχια, ήταν ζεστή και άφηνε καπνούς. Υπήρχαν, όμως, τρύπες που δεν είχαν καπνούς. Σκάψαμε… ήταν τάφοι. Έτσι άρχισαν όλα» λέει ο Κ.Ε., «ξεδιπλώνοντας» τις μνήμες του στις πρώτες εκσκαφές των τυμβωρύχων και τις θεαματικές ανακαλύψεις τους.

«Εδώ έσκαβαν όλοι» θα μας πει, για να προσθέσει: «ο τόπος είναι ημίβραχος, έσκαβες δέκα πόντους και φαινόταν, αν ήταν σκαμμένος ο τάφος. Σκάβαμε κυρίως στην Ακρόπολη, απέναντι από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, στα «καλά μνήματα», έμεναν οι πλούσιοι εκεί. Άνοιξα πολλούς τάφους: αν ήταν γυναικείος ο τάφος, βρίσκαμε χρυσά σκουλαρίκια, περιδέραια και καρφίτσες, αν ήταν αντρικός κάποια αντικείμενα και δακτυλίδια. Πηγαίναμε βράδυ, ήμασταν το πολύ δυο-τρεις. Τα πουλούσαμε στον έμπορο και ο καθένας έπαιρνε το μερτικό του. Η συναλλαγή γινόταν στη Θεσσαλονίκη. Αν έβρισκες κάτι, έπαιρνες τον έμπορο και του το έλεγες. Έβρισκαν και αγαλματίδια και τα πουλούσαν στους μεγάλους αρχαιοκάπηλους ή σε αυτούς που έκαναν συλλογές».

«Το 1955» -συνεχίζει- «ήρθε ο αρχαιολόγος από την Καβάλα, ο Δημήτρης Λαζαρίδης και ξεκίνησε τις αρχαιολογικές εργασίες. Είχα βρει τότε τριάντα αγαλματίδια, δούλευα στον δρόμο και άνοιγα τη διακλάδωση προς το χωριό μέσα, φαρδαίναμε τον δρόμο, τριάντα κούκλες, περιστέρια «αλεπές» και γυναικεία πρόσωπα, τα παρέδωσα στον Λαζαρίδη. Δεν μου έδωσαν καμία αμοιβή… Μια μέρα, καθώς άνοιγε τον δρόμο η μπουλντόζα, πετάχτηκε ένα κεφάλι μαρμάρινο. Το παρέδωσα και αυτό, αλλά λεφτά δεν πήρα ακόμη».

1964-1965: «Μετά την έρευνα του νεκροταφείου, προχώρησα στην έρευνα της πόλης. Επιχείρησα ένα πλήθος δοκιμαστικών τομών στην ομαλή έκταση της Αμφίπολης, όπου υπήρχαν οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Οι έρευνες αυτές ήταν άκαρπες. Εντούτοις πίστευα ότι εδώ θα έπρεπε να βρισκόταν ο σημαντικότερος χώρος της πόλης και ίσως η Αγορά. Την πεποίθησή μου ενίσχυε το γεγονός ότι οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού ονόμαζαν αυτό το χώρο Μπεζεστένι και ότι εδώ αποκαλύπτονταν, όταν όργωναν, αξιόλογα τυχαία ευρήματα, όπως επιγραφές και αγάλματα. Η πόλη αυτή, που έγινε αποικία των Αθηναίων στα χρόνια του Περικλή, δηλαδή την εποχή της μεγάλης ακμής της Αθήνας, είμαι βέβαιος πως ήταν ένα μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο. Από τα πιο μακρινά μέρη υπήρχαν παροικίες στην Αμφίπολη. Και, φυσικά, υπήρχαν ντόπια εργαστήρια κοσμημάτων, γλυπτών, αγγειοπλαστικής» γράφει στο ημερολόγιό του ο Δημήτρης Λαζαρίδης. «Εμείς δείξαμε τον Λαζαρίδη που ήταν η Νεκρόπολη» θα πει ο 82χρονος Κ.Ε..

«Αλλά, όμως, το πλέον αξιόλογο κτίριο ήτο ναός παλαιοχριστιανικών χρόνων αποκαλυφθείς εις τη θέσιν Μπεζεστένι και εντός αγρού του Ιωσήφ Ευθυμιάδη, ανατολικώς της αποκαλυφθείσης εν έτει 1961 κιονοστοιχίας… Εντός της Κοινότητας Αμφιπόλεως, όπισθεν της οικίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατά τη διάνοιξη των θεμελίων δια την οικοδομήν της εκκλησίας του χωριού, είχε διαπιστωθεί η ύπαρξις ορθογώνιου σκάμματος επί του μαλακού βράχου… Διαπιστώθη ούτως ότι πρόκειται περί λαξευτού τάφου εκ των λεγόμενων μακεδονικών Ταφή, δεν διαπιστώθει ούδ΄ανευρέθησαν οστά» αναφέρει ο Δημήτρης Λαζαρίδης στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας έτους 1964, διαπιστώνοντας ότι αρχαιολογικοί τάφοι υπήρχαν, αλλά ήταν άδειοι.

«Ο Λαζαρίδης έβγαινε με μια τσάντα στο χωριό και μάζευε ό,τι μπορούσε, ζητούσε ό,τι είχε βρει ο καθένας να του το παραδώσει και τότε τα παρέδωσα και εγώ» σημειώνει ο Κ.Ε., η δράση του οποίου θα «φτάσει» μακριά και πέρα πλέον από την Αμφίπολη.

«Εχω βρεθεί παντού, έφτασα στις Μυκήνες, πήγα στην Βεργίνα πριν από τον Ανδρόνικο»

«Εγώ άρχισα από τους πρώτους» θα ομολογήσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και θα συμπληρώσει: «πήγα παντού -μέχρι τις Μυκήνες- πηγαίναμε δύο-τρία άτομα, ξέραμε πού ήταν, ψάχνοντας τα έβρισκες. Πήγα στη Βεργίνα πριν από τον Ανδρόνικο. Ήμασταν τέσσερα άτομα και πήγαμε τρία μέτρα βάθος, βρήκαμε ένα φτυάρι σπασμένο, πήγαν άλλοι πριν από εμάς» θα πει απογοητευμένος και θα τονίσει: «πρώτα πάνε οι αρχαιοκάπηλοι σε έναν αρχαιολογικό χώρο και μετά οι αρχαιολόγοι… αυτοί διαβάζουν μόνο στα βιβλία…».

«Στην Ορμύλια της Χαλκιδικής με συνέλαβαν. Αλλά δεν ήμουν εκεί, το κάνανε συνωμοσία ο διοικητής Ασφαλείας, ο Οικ., με άλλα «κοπρόσκυλα» της δουλειάς, τρώγανε μαζί φαίνεται, πλήρωσα 1.700.000 δραχμές, για να μην μείνω φυλακή, για μένα και τον αδερφό μου, είπαν πως οδηγούσα μπουλντόζα: εγώ δίπλωμα δεν είχα… Θυμάμαι, ένα βράδυ του 1977 ήμασταν στο Μελισσουργό της Ν. Απολωνίας, κάτω στον δρόμο -Παζαρούδα λέγεται το χωριό- εκεί ψάχναμε, κάποιος μας πρόδωσε και ήρθε η αστυνομία, μας έπιασε και μας πήγε στα Λαγκαδίκια. Εγώ ήμουν τολμηρός, θαρραλέος. Εγώ θα την κοπανήσω, είπα στον αδερφό μου, βγαίνω από την πόρτα και τρέχω, δύο τη νύχτα, πάω στον ταξιτζή στον γιο του προέδρου. Ήταν μια γριά Πόντια, δικιά μας. «πάντον, όπου θέλει, μπορεί να έχει άρρωστο» λέει του γιου της. Τού λέω Θεσσαλονίκη πρέπει να πάω, έχω άρρωστο στο νοσοκομείο- ψέματα τού είπα. Το πρωί παίρνει ο διοικητής και μου λέει: την κοπάνησες, έτσι;. Τι να κάνω, τού είπα… Έτσι, ένα βράδυ έφυγα και από τη Ζίχνη. Δικαστήκαμε, έφαγα πενήντα μέρες φυλακή, πληρώσαμε… Τώρα είναι κακούργημα, τότε ήταν πλημμέλημα. Δεν πλήρωναν οι αρχαιολογικές υπηρεσίες, δεν υπήρχε ούτε φύλακας, ούτε τίποτα, ούτε ήταν χαρακτηρισμένα αρχαιολογικά. Πολλή φτώχεια. Με αυτά ίσα ίσα που συντηρούνταν ο κόσμος… άλλοι έπαιρναν τα λεφτά» λέει ο Κ.Ε., χωρίς, ωστόσο, να αποκαλύπτει ποιοι τα έπαιρναν.

Ολοι στην Αμφίπολη είχαν μηχανήματα ανιχνευτές -Εγω έδειξα στην Περιστέρη την είσοδο του Τύμβου

«Μετά το 1980, όλοι στην Αμφίπολη πήραν μηχανήματα ανιχνευτές. Τριάντα άτομα κάνανε όλη τη δουλειά- ήταν και Διοικητές μέσα και αυτοί μπερδεύονταν με τα αρχαία. Το 1994 παρέδωσα κάποια αντικείμενα στην αρχαιολογική υπηρεσία, τα εκτίμησαν με ένα ποσό, αλλά ακόμη δεν μου τα πλήρωσαν. Το 2006 τους παρέδωσα πέντε χάλκινα και δύο ασημένια νομίσματα ρωμαϊκών χρόνων, ένα χάλκινο νόμισμα βυζαντινών χρόνων, ένα στάθμιο και μία χάλκινη αιχμή βέλους. Τα κοστολόγησαν περίπου 900 ευρώ, αλλά δεν μου τα πληρώσανε ακόμη» συμπληρώνει.

«Τώρα τα παράτησα, γέρασα… Στις τελευταίες ανασκαφές στον Τύμβο Καστά, εγώ έδειξα στον αρχιφύλακα της Περιστέρη την είσοδο του Τύμβου. Τού έδωσα και σχεδιάγραμμα, το έχουν» θα μας πει, με έκδηλη την υπερηφάνεια στο βλέμμα και τη φωνή, προτού μας αποχαιρετήσει.

Πηγή: Ζωή σαν παραμύθι: Η εξομολόγηση 82χρονου αρχαιοκάπηλου για την Αμφίπολη -Εγώ έδειξα τον τάφο στην Περιστέρη | Ειδήσεις και νέα με άποψη http://www.iefimerida.gr/node/168353#ixzz3BuRos100

Η Άγκυρα σχεδιάζει τον εκτουρκισμό της Ίμβρου | Newsbomb.gr

Τα σχέδια «κατάληψης» της Ίμβρου φέρνει στο φως ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Uygar Gultekin με τίτλο «Στη δικαιοσύνη το σχέδιο εκτουρκισμού της Ίμβρου»

Στο τελευταίο φύλλο της εβδομαδιαίας αρμενικής εφημερίδας «AGOS» δημοσιεύεται το εν λόγω ρεπορτάζ στο οποίο αναφέρονται τα εξής:

«Επί σειρά ετών η Άγκυρα προσπάθησε να εκτουρκίσει το νησί της Ίμβρου, προβάλλοντας ως πρόφαση τη “στρατηγική της θέση”. Οι πολιτικές του εκτουρκισμού μετά από χρόνια έχουν ξαναγίνει θέμα συζητήσεων. Ο δικηγόρος Ερχάν Πέκτσε, που έχει ασχοληθεί με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων που έχουν υποστεί οι Ρωμιοί στην Ίμβρο, βρήκε έγγραφο στο οποίο περιλαμβάνονται αναλυτικά οι σχετικές με τον εκτουρκισμό της Ίμβρου αποφάσεις του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (MGK). Ο κ. Πέκτσε, ο οποίος κατέθεσε μήνυση στην Εισαγγελία της Ίμβρου με αφορμή το έγγραφο και τις πρακτικές του, αξιολογώντας ως έγκλημα κατά τις ανθρωπότητας την εφαρμογή των αποφάσεων που περιλαμβάνονται στο εν λόγω έγγραφο, ζήτησε να διεξαχθεί σχετική ανάκριση.

Η εξέταση του αιτήματος από την εισαγγελία συνεχίζεται. Το αποκαλυφθέν έγγραφο αποτελεί μία συνολική έκθεση για την Ίμβρο. Στο φάκελο υπάρχουν λεπτομερείς πληροφορίες για την Ίμβρο, καθώς και έγγραφα φακελώματος των Ρωμιών που ζούσαν στο νησί. Τα έγγραφα χαρακτηρίζονται ‘άκρως απόρρητα’, ενώ στην έκθεση παρατίθενται με λεπτομέρειες όλες οι αποφάσεις που ελήφθησαν και οι πρακτικές που εφαρμόστηκαν μέχρι το 1970.»

Αφού γίνεται η απαραίτητη αναφορά στην Ίμβρο, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι Έλληνες του νησιού ουδέποτε εγκατέλειψαν το ιδεώδες της «μεγάλης Ελλάδας» και ότι εργάζονται για την πραγματοποίησή του.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η κατάσταση αυτή έγινε αντιληπτή όταν ο Τζεβντέτ Σουνάυ έγινε Α/ΓΕΕΘΑ. Στην απόφαση Νο 35 της 27ης Μαρτίου 1964 του ΣΕΑ αναφέρονται ρητώς τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για τον εκτουρκισμό του νησιού, ενώ παρατίθενται τα όσα πρέπει να γίνουν.

Ιδού και ορισμένες από τις αξιοπρόσεκτες διατυπώσεις του εγγράφου:

«Η Κεντρική Ιδέα της Πολιτικής μας για την Ίμβρο αναλύεται ως εξής: Αυτό που γίνεται αντιληπτό από την μελέτη της απόφασης Νο 35 του ΣΕΑ είναι η προετοιμασία όλων των απαραίτητων οικονομικών, κοινωνικών και ηθικών προϋποθέσεων για τον εκτουρκισμό του νησιού και την υποστήριξη των προσφύγων, καθώς και η λήψη των αναγκαίων μέτρων για την πλήρη εξάλειψη των ρωμαίικων φιλοδοξιών.

Στο κεφάλαιο με τίτλο ‘’Τα πραγματοποιηθέντα’’, αναφέρονται τα ακόλουθα:

Ανεγέρθηκε το υποθηκοφυλακείο του νησιού και ένα σύγχρονο κτήριο για τη μουφτεία, ενώ διορίστηκε ένας μουφτής με ανώτατη εκπαίδευση κι έτσι τοποθετήθηκε ένας ισχυρός θρησκευτικός ηγέτης για τον μουσουλμανικό πληθυσμό. Ανεγέρθηκε νέο και σύγχρονο τζαμί και αναστηλώθηκαν τα παλαιά μνημεία.

Μεταφέρθηκε από το Τσανάκκαλε στην Ίμβρο ένα Τάγμα Εκπαίδευσης της Στρατοχωροφυλακής, κατά τρόπο ώστε να μην αντιτίθεται στους περιορισμούς του κεφαλαίου περί Στενών της Συνθήκης της Λωζάννης και για το σκοπό αυτό απαλλοτριώθηκαν 1.700 στρέμματα γης. Διατηρήθηκε το καθεστώς του νησιού ως απαγορευμένης ζώνης δευτέρου βαθμού κι έτσι μειώθηκε η τουριστική του ελκυστικότητα. Διασφαλίστηκε το ότι δεν θα επιδεικνύεται καμία κατ’ εξαίρεση συμπεριφορά στον Μητροπολίτη από την άποψη του κρατικού πρωτοκόλλου. Έκλεισαν όλα τα ρωμαίικα σχολεία δυνάμει του Νόμου 502 του 1964, όλες οι εγκαταστάσεις τους απαλλοτριώθηκαν και στα ίδια κτήρια άνοιξαν τουρκικά σχολεία υπαγόμενα στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας. Τα έσοδα και έξοδα των ρωμαίικων συλλόγων υπήχθησαν σε τακτικούς ελέγχους των αρμοδίων βακουφικών επιθεωρητών.

Κεφάλαιο «Κλείσιμο των σχολείων» : «Οι Ρωμιοί θα πηγαίνουν σε τουρκικά σχολεία»

Στο κεφάλαιο περί των ‘πραγματοποιηθέντων’ αναφέρονται και τα εξής: «Με το κλείσιμο των ρωμαίικων σχολείων, η πλειοψηφία των Ρωμιών προτίμησαν αντί να στείλουν τα παιδιά τους στα τουρκικά σχολεία που άνοιξαν στο ίδιο μέρος, να τα στείλει στα ρωμαίικα σχολεία της Κωνσταντινούπολης. Υπάρχουν ακόμη σχολεία με δύο μαθητές. Ωστόσο, υπάρχει η ελπίδα ότι οι Ρωμιοί θα προσαρμοστούν στο νέο καθεστώς και, όπως έκαναν και κατά την περίοδο 1923-1954, θα στείλουν τα παιδιά τους εδώ στα τουρκικά σχολεία. Επειδή η έλευση στο νησί της σχολής διδασκάλων, της φυλακής και του Τάγματος της Στρατοχωροφυλακής οδήγησε στην αύξηση της καταναλωτικής μερίδας, αυξήθηκαν οι εμπορικές δραστηριότητες και η αύξηση αυτή είχε θετική επίδραση στα έσοδα των Ρωμιών που ασχολούνται με το εμπόριο.

Αν και το κατάστημα πωλήσεων της φυλακής και η καντίνα του τάγματος μπήκαν στην αγορά, οι περιορισμοί στην κατάσταση και στις δυνατότητες δεν μπόρεσαν να επιτρέψουν να δοθεί μία ικανοποιητική απάντηση στη ζήτηση. Καταβάλλονται προσπάθειες έτσι ώστε να δρομολογηθούν σοβαρές δράσεις επί του συγκεκριμένου θέματος. Η κατασκευή λιμανιού στο Kuzu [Άγ. Κήρυκος] και η λειτουργία της γραμμής φεριμπότ μεταξύ Τσανάκκαλε-Ίμβρου-Τενέδου θα διευκολύνει τις σχέσεις με τα νησιά και θα μεταφέρει μαζικά την τουρκική κουλτούρα στο νησί της Ίμβρου’.

Στο έγγραφο εξετάζεται λεπτομερειακά και η κατάσταση των εκκλησιών και των μοναστηριών που βρίσκονται στην Ίμβρο.

Διαβάστε επίσης:

Συνεχίζουν τις παραβιάσεις τους οι Τούρκοι-Απάντησαν τα ελληνικά μαχητικά

Read more: http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/488975/i-agkyra-shediazei-ton-ektoyrkismo-tis-imvroy#ixzz3BtqoeGFZ

Μάχη χαμένη από τα αποδυτήρια… | Newsbomb.gr

Αλήθειες και μύθοι για την διαπραγμάτευση του Παρισίου – Γιατί οι δανειστές αποσύρουν τον Τόμσεν – Όλο το παρασκήνιο της προεργασίας

Tην περίφημη συνάντηση την ζήτησε η ελληνική πλευρά. Επί της ουσίας πρόκειται για το πρωτο crash test του Γκίκα Χαρδούβελη με τους τεχνοκράτες των δανειστών.

Όπως πολλές φορές έχουμε γράψει στο Newsbomb.gr, η «μάχη» χάθηκε από τα αποδυτήρια και τούτο διότι και μόνο η κίνηση των δανειστών να μην λάβει μέρος στην διαπραγμάτευση ο Πολ Τόμσεν έχει τη δική της σημασία.

Οι δανειστές στέλνουν κάποιον άλλο που δεν είναι «ζυμωμένος» με το ελληνικό πρόβλημα και συνεπώς δεν θα είναι «ευαίσθητος» στα όποια αιτήματα της ελληνικής πλευράς.

Εξίσου καθοριστική ήταν και η συνάντηση που είχε ο κ. Δένδιας στην Γερμανία με τον Σόιμπλε. Ο υπουργός Ανάπτυξης μετέβη στη Γερμανία για να δει το κλίμα και από τις απαντήσεις που δεν έδωσε ο Γερμανός υπουργός είναι βέβαιον ότι το Παρίσι θα εξελιχθεί σε φιάσκο.

Φοροελαφρύνσεις αναμένεται να ζητήσει η Ελλάδα από τους δανειστές και αυτοί θα απαντήσουν με… τα προαπαιτούμενα που δεν έχουν υλοποιηθεί!

Σχεδόν το 20% των 600 προαπαιτούμενων δεν έχει εκπληρώσει μέχρι στιγμής η Ελλάδα, δράσεις που ειναι απαραίτητες για τους δανειστές, σε ο,τι αφορά την επόμενη αξιολόγηση.

Μόνο από το γεγονός οτι οι συνομιλίες θα κρατήσουν 48 ώρες μπορεί να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε οτι θα ειναι συσκέψεις ενημέρωσης και ..υποσχέσεων και από τις δυο πλευρές.

Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πείσει την τρόικα οτι τα έσοδα πάνε καλά, παρά τα ληξιπρόθεσμα χρέη που έχουν εκτοξευθεί, με 2,4 εκατ. πολίτες να χρωστούν τον Ιούλιο στην εφορία.

Έτσι θα ζητήσουν μια έστω δήλωση στήριξης των δανειστών οτι η φορολογία μπορεί να μειωθεί σταδιακά. Δήλωση φυσικά που θα έχει έναν άκρως επικοινωνιακό χαρακτήρα, αφού οι παρεμβάσεις στη συντριπτική τους πλειοψηφία, θα γίνουν μετά απο μήνες! Απλά, θα πρέπει να υπάρξει μια προοπτική που θα παρουσιαστεί από τον πρωθυπουργό στη ΔΕΘ.

Η τρόικα ωστόσο, γνωρίζει οτι η Ελλαδα πρέπει να κάνει ακόμα πολλά, σύμφωνα με το σκεπτικό της. Εκτός από τα προαπαιτούμενα ( τα περισσότερα δεν ειναι ιδιαίτερης σημασίας), θα ζητήσουν στοιχεία για τα κόκκινα δάνεια και το ασφαλιστικό.

Επίσης, πληροφορίες αναφέρουν ότι η τρόικα θα ασκήσει πιέσεις και για το θέμα των αποκρατικοποιήσεων, αφού και τα έσοδα ειναι ανύπαρκτα, αλλά και πολλές ιδιωτικοποιήσεις παρουσιάζουν μεγάλες καθυστερήσεις.

Το συμπέρασμα που βγαίνει με τα έως τώρα δεδομένα, η κυβέρνηση θα μεταβεί στο Παρίσι για να αποσπάσει δηλώσεις στήριξης, χωρίς στην ουσία να λάβει κάτι συγκεκριμένο ή σημαντικό, με τους δανειστές να απαντούν και πάλι με νέα αιτήματα και πιέσεις. Γι’ αυτό, ενώ αρχικά στην κυβέρνηση είχαν ανεβάσει τους τόνους και τις προσδοκίες για το Παρίσι, εδώ και λίγες εβδομάδες δεν πάτησαν μόνο φρένο, αλλά τράβηξαν ..χειρόφρενο!

Διαβάστε επίσης:

Σύμβουλος του ΔΝΤ συνέταξε το φορολογικό νομοσχέδιο

Παραδείσια – Τσακώνα: 15.000.000 € το χιλιόμετρο… και βάλε! | Newsbomb.gr

Τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για τα δημόσια έργα συνεχίζει το Newsbomb.gr φέρνοντας στο φως τη δράση μεγαλοεργολάβων και κράτους.

Το σημερινό δημοσίευμα της ιστοσελίδας μας μόνο αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει καθώς αποκαλύπτεται πώς οι μεγαλοεργολάβοι κατάφεραν να… αρμέξουν το ελληνικό κράτος και το ίδιο να περηφανεύεται πως οι δρόμοι ΘΑ γίνουν…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο δρόμος Παραδείσια – Τσακώνα. Ένας δρόμος μόλις 11,4 χιλιομέτρων. Όπως θα σας αποκαλύψουμε παρακάτω, πρόκειται σίγουρα για το πιο ακριβό κομμάτι έργου που έχει δημιουργηθεί παγκοσμίως!

Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά τα στοιχεία και να μιλήσουμε επιτέλους με… νούμερα:

Ο οδικός άξονας Τρίπολη – Καλαμάτα κατασκευάστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του με ΣΔΙΤ (Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), εκτός από το τμήμα Παραδείσια – Τσακώνα που ξεκίνησε το 1991 με τη διαδικασία της ανάθεσης με εργολαβία από την κρατική περιφέρεια τότε.

Το τμήμα αυτό μήκους 11,4 χιλιομέτρων κόστισε 40 εκατ. ευρώ εντάχθηκε στο Β’ ΚΠΣ, χρηματοδοτήθηκε όμως από εθνικούς πόρους, παραδόθηκε το 2000 και το έτος 2003 κατέρρευσε μετά από κατολίσθηση στο σημείο που σήμερα κατασκευάζεται η σύμμικτη τοξωτή γέφυρα.

Το 2006 δημοπρατείτε το έργο αποκατάστασης της οδού με ανάδοχο την κ/ξ Alpine bau – ΤΕΡΝΑ με συμβατικό ποσόν 83,2 εκ. ευρώ και στη συνέχεια με συμπληρωματική σύμβαση επίπλέον 40 εκατ. ευρώ και ακόμη επιπρόσθετα υπηρεσίες συμβούλων και δύο ακόμη συμπληρωματικών συμβάσεων έφθασε αισίως το σύνολο του προυπολογισμού της ( Β εργολαβία) στο συνολικό ΠΟΣΟ ΤΩΝ 137,84 εκ. ευρώ. Και επίπλέον 3,9 εκατ. ευρώ για άλλες περαιτέρω υπηρεσίες συμβούλων.

Το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και στο τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Μεταφορών (ΥΠΟΜΕΔΙ) στο επιχειρησιακό πρόγραμμα – Ενίσχυση της προσπελασιμότητας στις 27.07.2011 με την με αρ.πρωτ. ΕΥΔ/ΕΠ 2659 απόφαση, με χρηματοδότηση 67,66 εκ. Ευρώ.

Το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και στο τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Μεταφορών (ΥΠΟΜΕΔΙ) στο επιχειρησιακό πρόγραμμα – Ενίσχυση της προσπελασιμότητας στις 27.07.2011 με την με αρ.πρωτ. ΕΥΔ/ΕΠ 2659 απόφαση, με χρηματοδότηση 67,66 εκ. ευρώ και τα υπόλοιπα ( 137,84 + 3,9 – 67,66 ) = 74,08 εκ. ευρω, από εθνικούς πόρους του προγράμματος ΠΔΕ. ( ΑΔΑ ΒΕΑ51-ΤΓ9 αποφ. τροποπ. ).

Σε αυτά τα ποσά συμπεριλαμβάνονται και τα 19 εκ. ευρώ που απαιτούνται για την κατασκευή της τοξωτής γέφυρας.

Πιο αναλυτικά:

Έργο αρχικού προϋπολογισμού 751.269.956 δρχ. Έχουν πληρωθεί 16.172.433.406 δρχ. (ή σε ευρώ προϋπολογισμού 2.204.754 έχουν πληρωθεί 44.526.583,00 ευρώ) οφείλονταν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και άλλα 11.500.322.53165 δρχ. ή 33.750.029 ευρώ. Σύνολο δαπάνης έργου που σχεδόν ξηλώθηκε, 26 δισ. 672 εκατ. 275 χιλιάδες δρχ., έναντι 751 εκατ. 269 χιλ. αρχικά. Σε ευρώ: Έργο προϋπολογισμού 2 εκατ. 204 χιλ. ευρώ έφθασε 78 εκατ. 276 χιλ. ευρώ!

Για την ανακατασκευή του εδαπανήθησαν περισσότερα. Τελική δαπάνη ανά χιλιόμετρο δρόμου 15.000.000 ευρώ!

Όπως γίνεται αντιληπτό το έργο χρηματοδοτήθηκε και με εθνική συμμετοχή και με ευρωπαϊκή στήριξη μέσω ΕΣΠΑ. Την ίδια ώρα ο υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης δείχνει διατεθειμένος να δώσει και επιπλέον χρήματα στην παραχωρησιούχο εταιρεία “ΜΟΡΕΑΣ”, ύψους 350 εκατ. Ευρώ για να ολοκληρωθούν άμεσα τα έργα μέχρι την Σπάρτη.

Όλα για τους μεγαλοεργολάβους. Την ώρα που ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να αντεπεξέλθει ούτε στις καθημερινές ανάγκες.

Read more: http://www.newsbomb.gr/apokalypseis/story/489443/paradeisia—tsakona-15000000-€-to-hiliometro-kai-vale#ixzz3Btpq05SM

Σε Δημοτικές επιχειρήσεις, έφαγαν, ήπιαν, καταχράστηκαν, Αθωώθηκαν! | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Σε Δημοτικές επιχειρήσεις, έφαγαν, ήπιαν, καταχράστηκαν, Αθωώθηκαν!

Posted on 26/08/2014 by Po

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΙ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ…

Το σκεπτικό με το οποίο, αν και οι δημοτικές επιχειρήσεις άφησαν «φέσια» στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία, απαλλάσσονται από τις ποινικές τους ευθύνες.

Του Κώστα Τσάβαλου στην Εφημερίδα των Συντακτών
Αφεση αμαρτιών δίνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με τη γνωμοδότησή του για απαλλαγή από τις ποινικές ευθύνες όσων διοίκησαν δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες καταργήθηκαν αφήνοντας «φέσια» στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με το ΝΣΚ, όσοι άσκησαν διοικητικά καθήκοντα σε περίπου 5.100 δημοτικές επιχειρήσεις οι οποίες καταργήθηκαν το 2010 και το 2011, μετά τις συγχωνεύσεις Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης βάσει του νόμου για τον «Καλλικράτη», απαλλάσσονται από τις ποινικές ευθύνες για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των επιχειρήσεων αυτών, λόγω διαγραφής των συγκεκριμένων οφειλών και μεταφοράς των υποχρεώσεων αποπληρωμής τους στους αρμόδιους ΟΤΑ.

Συνεπώς, όλοι όσοι διοίκησαν τις καταργηθείσες δημοτικές επιχειρήσεις δεν αντιμετωπίζουν πλέον τον κίνδυνο ποινικών διώξεων και φυλακίσεων για τα χρέη που άφησαν στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα συγκεκριμένα πρόσωπα γλιτώνουν από ποινές φυλάκισης που κυμαίνονται από μερικούς μήνες έως και πάνω από 3 έτη.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της γνωμοδότησης του ΝΣΚ, από τη στιγμή που με τους νόμους 4071/2012 και 4170/2013 οι οφειλές των συγκεκριμένων δημοτικών επιχειρήσεων διαγράφηκαν και βεβαιώθηκαν σε βάρος των αρμόδιων ΟΤΑ παύει να υπάρχει η αλληλέγγυα ευθύνη των διοικούντων τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, γεγονός που συνιστά λόγο απόσβεσης της φορολογικής ενοχής. Επιπλέον, σύμφωνα με το ΝΣΚ, οι δήμαρχοι των ΟΤΑ που ανέλαβαν τις οφειλές δεν έχουν καμία αλληλέγγυα ευθύνη για τα ποσά των οφειλών αυτών, αφού κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται ούτε στον νόμο 4071/2012, με τον οποίο νομοθετήθηκε η μεταφορά των συγκεκριμένων χρεών στους ΟΤΑ, αλλά ούτε και στον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (ν. 4174/2013), που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούλιο του 2013!

Μείζον ηθικό ζήτημα
Ωστόσο, η απαλλαγή των διοικούντων τις καταργηθείσες δημοτικές επιχειρήσεις από κάθε ευθύνη για τις συγκεκριμένες οφειλές, η οποία έχει συνέπεια την παύση κάθε διαδικασίας ποινικής δίωξης σε βάρος τους ή ακόμη και την ακύρωση κάθε ποινικής κύρωσης που τυχόν τους έχει ήδη επιβληθεί, εγείρει μείζον ηθικό ζήτημα, καθώς καθιερώνει καθεστώς ατιμωρησίας για παράνομες πράξεις και σκόπιμες παραλείψεις. Πολλά από τα απλήρωτα χρέη των συγκεκριμένων επιχειρήσεων συσσωρεύτηκαν επειδή οι διοικούντες δεν απέδιδαν στο Δημόσιο ποσά φόρων μισθωτών υπηρεσιών που είχαν παρακρατήσει από μισθούς εργαζομένων ή ποσά ΦΠΑ που είχαν παρακρατήσει από εισπράξεις των συγκεκριμένων επιχειρήσεων.

Χρήματα δηλαδή που υπήρχαν στα ταμεία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων και έπρεπε να αποδοθούν στο κράτος από τα συγκεκριμένα στελέχη, προφανώς υπεξαιρέθηκαν.

Το πείραμα Asch / The Asch Experiment (Greek Subtitles) – YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=lz00fwDJYCI&list=PL7E7AF1ABC32CA9FF

Το Πείραμα Υπακοής (Milgram) 2/2 – Greek Subs – YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=LbAiVmsDKtE

Το Πείραμα Υπακοής (Milgram) 1/2 – Greek Subs – YouTube

https://www.youtube.com/watch?v=ALg7DIrpwVs

Συμμόρφωση και ευσυνειδησία οδηγούν σε ΥΠΟΤΑΓΗ!… – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Γιώργος Πιπερόπουλος Συμμόρφωση και ευσυνειδησία οδηγούν σε ΥΠΟΤΑΓΗ!…

Θα σας κουράσω λίγο σήμερα με την αναφορά μου στα πειράματα «υπακοής σε πρόσωπα Εξουσίας» που έκανε στο Πανεπιστήμιο Yale αρχές της δεκαετίας του 1960 ο καθηγητής Ψυχολογίας Dr Stanley Milgram, για τα οποία ίσως κάποιοι αναγνώστες να έχουν διαβάσει κάτι σχετικό, καθώς επαναλήφθηκαν πάρα πολλές φορές σε πάρα πολλές χώρες.

Εκείνα τα πειράματα κοινωνικής ψυχολογίας αποκάλυψαν πόσο εύκολο είναι για άτομα που διαθέτουν κύρος και εξουσία να επηρεάζουν τις συμπεριφορές των ανθρώπων που συμμετείχαν σε έρευνα συμμόρφωσης με εντολές και διαταγές για παροχή ισχυρών ηλεκτροσόκ σε αγνώστους.

Περιληπτικά θα αναφέρω ότι στα πειράματα Milgram ένα άτομο, ο «δάσκαλος», κάθεται μπροστά σε μια κονσόλα, από την οποία μπορεί να κάνει σε άλλο άτομο (μαθητή) που βρίσκεται σε διπλανό δωμάτιο «ηλεκτροσόκ» κάθε φορά που ο «μαθητής» απαντά λάθος σε κάποια ερώτηση.

Στο δωμάτιο παροχής των ηλεκτροσόκ, δίπλα στον «δάσκαλο», βρίσκεται το πρόσωπο ΚΥΡΟΥΣ & ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ο επικεφαλής του πειράματος επιστήμων.

http://psychology.about.com/od/historyofpsychology/a/milgram.htm

Στην εξέλιξη του πειράματος, με την παρότρυνση του «επιστήμονα» ο «δάσκαλος» αυξάνει τα βολτ του ηλεκτροσόκ, μολονότι ακούει (αλλά δεν βλέπει) τον «μαθητή» που κάνει λάθη και δέχεται την ηλεκτρο-τιμωρία…

Σημειώνω ότι τα πειράματα του καθηγητή Milgram συνέπεσαν (από πρόθεση και όχι τυχαία) με τη δίκη του συλληφθέντα από πράκτορες του Ισραήλ Ναζί «εγκληματία πολέμου» Adolph Eichman.

Το ερώτημα ήταν «εάν και κατά πόσο οι δήμιοι Εβραίων και άλλων εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν απλά πειθήνια – υπάκουα όργανα στις εντολές των Αρχηγών τους, δηλαδή προσώπων που διέθεταν Κύρος και Εξουσία».
Στα πειράματα Milgram, όπως ανέφερα, έχουν επαναληφθεί σε πολλές χώρες του Πλανήτη μας, επιβεβαιώνοντας τις αρχικές θέσεις του δημιουργού τους, αλλά όχι πάντα και παντού με τα ίδια ποσοστά.

Τα αρχικά πειράματα και οι επαναλήψεις τους μέτρησαν και μετρούν την προθυμία των συμμετεχόντων στη μελέτη να υπακούσουν και να εφαρμόσουν τις εντολές που τους δίνει ένα πρόσωπο κύρους και εξουσίας, έστω και εάν αυτές έρχονται σε αντίθεση με την προσωπική τους συνείδηση.

Με άλλα λόγια, ο «δάσκαλος» – θύτης προξενεί πόνο στον «μαθητή» – θύμα και συνεχίζει να το κάνει παρά τις κραυγές πόνου που ακούγονται από το διπλανό δωμάτιο!

Να διευκρινίσω εδώ ότι τα ηλεκτροσόκ ΔΕΝ είναι πραγματικά, όπως δεν είναι και οι κραυγές πόνου του θύματος!

Τόσο ο ίδιος ο καθηγητής Milgram όσο και άλλοι συνάδελφοι που επανέλαβαν τα πειράματα αυτού του τύπου σημειώνουν ότι διαπίστωσαν δυσκολία στην παροχή ηλεκτροσόκ και πόνου στα θύματά τους όταν τα δύο δωμάτια δεν τα χώριζε κάποιος τοίχος από τούβλα, αλλά ένας γυάλινος.

Με άλλα λόγια, ήταν δύσκολο για τον θύτη να προξενήσει πόνο στο θύμα, παρά τις επιτακτικές παραινέσεις του προσώπου Εξουσίας και Κύρους, και μάλιστα πολλοί θύτες απέφευγαν τη διασταύρωση των βλεμμάτων τους με τα θύματά τους!…

Πρόσωπα που παίρνουν αποφάσεις επώδυνες για άλλα άτομα συνήθως κρατούν αποστάσεις από αυτά, καθώς η άμεση επαφή, πρόσωπο-με-πρόσωπο κάνει την επιβολή τους πιο δύσκολη…

Αυτό αποδεικνύει σε πολύ πρόσφατη εργασία του ο συνάδελφος καθηγητής Ψυχολογίας στο Γαλλικό Πανεπιστήμιο της Grenoble Dr Laurent Bègue και οι συνεργάτες του, που αναρτήθηκε στην διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Journal of Personality με τίτλο «Προβλέποντας την υπακοή βάσει της προσωπικότητας στο παράδειγμα του Milgram»

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/jopy.12104/abstract με τίτλο 

Η συγκεκριμένη έρευνα περιλάμβανε ένα πείραμα-παραλλαγή των πειραμάτων του Milgram, όπου οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν κατά πόσο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσωπικότητας κάνουν κάποιους περισσότερο ή λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν εντολές και διαταγές – όταν οι εντολές βλάπτουν έναν άλλο άνθρωπο.

Σε αυτήν 66 άτομα (που κυμαίνονται στην ηλικία 26-54) κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε μια παρωδία τηλεοπτικού τηλεπαιχνιδιού όπου οι συμμετέχοντες έλαβαν οδηγίες, στο πλαίσιο των κανόνων του παιχνιδιού, να κάνουν ένα ηλεκτροσόκ στους συμπαίκτες τους ως ποινή για την κάθε λάθος απάντηση. Η ένταση του σοκ θα αυξανόταν έπειτα από κάθε λάθος απάντηση.

Οκτώ μήνες αργότερα, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο (που θεωρήθηκε ότι ήταν άσχετο με το αρχικό πείραμα), για να βοηθήσει τους ερευνητές να αξιολογήσουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους, όπως τάση για συμμόρφωση, ευσυνειδησία, εξωστρέφεια, νεύρωση και διαφάνεια.

Οι ερευνητές έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες με τάσεις για συμμόρφωση και ευσυνειδησία ήταν πιο πρόθυμοι να υπακούσουν στις διαταγές και ως εκ τούτου ήταν πρόθυμοι να αυξήσουν την ένταση του ηλεκτροσόκ στους συμπαίκτες τους στο συγκεκριμένο τηλεπαιχνίδι. 

Ποιοι ήταν πιο πιθανό να αρνηθούν να ακολουθήσουν τις εντολές για αύξηση της έντασης του ηλεκτροσόκ;

Άτομα με αριστερές πολιτικές ιδεολογίες, άτομα που αρνούνται να συμμορφωθούν με τις επιταγές του «συστήματος» και ιδιαίτερα γυναίκες που είχαν ιστορικό συμμετοχής σε απεργίες και διαδηλώσεις. 

«Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η τάση για συμμόρφωση και η ευσυνειδησία είναι ευρέως σχετιζόμενες με θετικά αποτελέσματα, όπως βελτίωση της ψυχικής υγείας, της μακροζωίας, των σχολικών επιδόσεων, της μειωμένης επιθετικότητας και της κοινωνικής συμπεριφοράς», εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας Laurent Begue.

«Ωστόσο, σε ορισμένες ειδικές καταστάσεις, τα ίδια χαρακτηριστικά προσωπικότητας μπορούν επίσης να έχουν πιο σκοτεινές πλευρές, υπό την έννοια ότι μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφική και ανήθικη υπακοή». 

Εξηγώντας το θέμα της «απόστασης» μεταξύ του «θύτη» και του «θύματος» χρειάζεται να υπογραμμισθεί ότι όταν κάποιος υποφέρει από τις επιλογές μας και είναι απομακρυσμένος από εμάς, η ταλαιπωρία που προξενούμε παραμένει αφηρημένη και έχει μια ορισμένη εξωπραγματική ποιότητα. Αυτή την εννοιολογική πραγματικότητα είναι πιο δύσκολο να τη βιώσουμε συναισθηματικά.

Ο Milgram είχε δώσει το παράδειγμα ενός βομβαρδιστικού, όπου ο πιλότος γνωρίζει πως οι βόμβες του θα έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο και τους τραυματισμούς, όμως η απόσταση και η έλλειψη οπτικής επαφής με τα αποτελέσματα της πράξης του μειώνουν την συναισθηματική φόρτιση από τα δεινά που προκαλεί ο ίδιος!…

Σε όλες τις επαναλήψεις των πειραμάτων υπακοής σε προσταγές της Εξουσίας επιβεβαιώθηκε αυτή η σχέση μεταξύ της απόστασης και της καταστροφής. Όταν τα θύματα ήταν «απομακρυσμένα» και μη ορατά ήταν «ξένοι» που δεν συνδέονταν ψυχολογικά με τους «δασκάλους» – θύτες, οι οποίοι εμφανώς (και αυτό σοκάρει) ήταν πρόθυμοι να προκαλούν μεγάλο πόνο ίσως και βλάβη στους «μαθητές» – θύματα.

Οι πράξεις και η φαινομενολογία τους ήταν διαχωρισμένες καθώς σε άλλο δωμάτιο βρισκόταν ο «δάσκαλος» και ο μοχλός επιβολής ηλεκτροσόκ και σε άλλο ο διαμαρτυρόμενος «μαθητής» που υπέφερε. Αλλά πολλοί «θύτες» έγιναν λιγότερο πρόθυμοι να πατήσουν τον μοχλό όταν τα «θύματα» μεταφέρθηκαν σταδιακά πιο κοντά τους.

Επιμύθιον;

ΗΓΕΤΕΣ που βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τον Λαό μπορεί να μην είναι ανάλγητοι, αλλά σίγουρα δεν συνειδητοποιούν τα δεινά που προξενούν!

Εάν οι ΗΓΕΤΕΣ μας ενδιαφέρονται για την υστεροφημία τους και εάν εμείς θέλουμε να κληροδοτήσουμε μια καλή Πατρίδα στις μελλοντικές γενιές, θα χρειαστεί να ξεφύγουμε ΟΛΟΙ, από την Αριστερά έως την Δεξιά, από συνήθειες και συμπεριφορές απόρροιες της σύγχρονης οικονομίας και του ξενόφερτου πολιτισμού που έχουν εκμηδενίσει ελληνικές Αρχές και Αξίες.

Οι καταστροφικές συνήθειες που υπαγορεύθηκαν από Κλίκες και εφαρμόσθηκαν από πολιτικές μαριονέτες με τη βοήθεια της συστηματικής πλύσης εγκεφάλου από καθεστωτικά ΜΜΕ, ο εφησυχασμός που μας χαρακτηρίζει, μας έχουν οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη κατανάλωση, σε πολιτική αδράνεια και έλλειψη του απαιτούμενου σθένους για αντίσταση σε εντολές και πρακτικές κόντρα στις συνειδήσεις μας!…

Μήπως, τελικά, χρειαζόμαστε τους «επαναστατημένους» τύπους που το ΣΥΣΤΗΜΑ για να τους απαξιώσει βαφτίζει «αντικοινωνικούς», ώστε να διασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο για τις επόμενες γενιές…

———————————————————————————————
Milgram, Stanley (1963). «Behavioral Study of Obedience». Journal of Abnormal and Social Psychology 67 (4): 371–8. doi:10.1037/h0040525.PMID 14049516. as PDF.
Milgram, Stanley (1974). Obedience to Authority; An Experimental View. Harpercollins. ISBN 0-06-131983-X.
Laurent Bègue, Jean‐Léon Beauvois, Didier Courbet, Dominique Oberlé,Johan Lepage, Aaron A. Duke – Journal of Personality 05/2014; DOI: 10.1111/jopy.12104

Κάρολε…χάσαμε. – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Αντώνης Δελλατόλας

Κάρολε…χάσαμε.

«Έβαλα υπογραφές τηρώντας το γράμμα του Συντάγματος και τον θεσμικό μου ρόλο». Αυτό μας είπε μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, στην τελευταία δήλωσή του – πριν την λήξη της θητείας του – για την επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας.

Σωστά. Το γράμμα ναι, το πνεύμα του Συντάγματος όμως; Τον συμβολισμό που πρέπει να εκπέμπει ο πρόεδρος σε κρίσιμες περιόδους;

Αυτά υπηρέτησε ο Κάρολος Παπούλιας, όταν σχεδόν ποτέ δεν έκανε μια δήλωση αντίθεσης για όσα εφάρμοσαν οι τροϊκανοί στην ελληνική κοινωνία με τους εδώ πολιτικούς τοποτηρητές τους;

Δεν έκανε μια δήλωση με την οποία θα εξέφραζε την αντίδρασή του, η ακόμα και την οργή του, όταν οι τροϊκανοί συμπεριφέρονταν ως ανθύπατοι, προσβάλλοντας το πολιτικό μας σύστημα και φυσικά τον ίδιο, ως επικεφαλής της Πολιτείας.

Δυστυχώς ο Κάρολος Παπούλιας, θα μπορούσε με συμβολικό τρόπο να πει πολλά πράγματα κατά την διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης που βίωσε ο τόπος.
Δεν το έκανε.

Και φυσικά, στο τέλος, θα τον κρίνει η Ιστορία.

Θερινά σινεμά, αντίδοτο στις… διακοπές – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Βίκυ Λεβαντή

Θερινά σινεμά, αντίδοτο στις… διακοπές

Οι προβολές θερινής νυκτός δεν έχουν τελειώσει ακόμα. Θα κρατήσουν μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου για όσους γύρισαν από τις διακοπές και θέλουν να χαρούν, μαζί με ταινίες κλασικές αλλά και α’ προβολής, τη μυρωδιά από το γιασεμί που μύριζε στα νησιά τα βράδια. Να, λοιπόν, ένας μικρός οδηγός με τα σινεμά που σας περιμένουν αυτό το μεγάλο ελληνικό καλοκαίρι.

«Σινέ Αίγλη» Το παλαιότερο θερινό σινεμά που άνοιξε τις πόρτες του στο κέντρο της Αθήνας. Η γνωστή «Αίγλη» του Ζαππείου άνοιξε το 1903 με την προβολή της γαλλικής ταινίας «Δέκα γυναίκες κυνηγούν έναν άντρα» και συνεχίζει να προβάλλει τόσο κλασικές ταινίες όσο και νέες παραγωγές (Κήπος Ζαππείου, 210-3369369).

«Σινέ Θησείον» Λειτούργησε από την οικογένεια Μανιάκη το 1935 και συνεχίζει ακόμη μέχρι τις μέρες μας. Το 2012, το «Θησείον» γνώρισε μια μεγάλη επιτυχία όταν το CNN το χαρακτήρισε ως το ομορφότερο θερινό σινεμά του κόσμου, καθώς διαθέτει την επιβλητική θέα της Ακρόπολης (Αγ. Παύλου 7, Θησείο, 210-3420864).

«Σινέ Ψυρρή» Στα δημοφιλή θερινά σινεμά της Αθήνας συγκαταλέγεται και το σινεμά του «Ψυρρή». Πνιγμένο στα γιασεμιά και με ατμόσφαιρα παλιάς Αθήνας, το σινεμά εκεί ξέρει να «ακούγεται» (Σαρρή 40 – 44, πίσω από το θέατρο Αποθήκη, 210-3247234).

«Σινέ Παρί» Πίσω στο 1920, ένας Έλληνας κομμωτής, που ζούσε πολλά χρόνια στο Παρίσι, ήθελε ν’ ανοίξει ένα θερινό σινεμά. Γι’ αυτόν τον λόγο το ονόμασε «Παρί». Το 1986 ανοίγει ξανά από νέο ιδιοκτήτη και λειτουργεί μέχρι και σήμερα στη γραφική Πλάκα, κάτω από την Ακρόπολη (Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 210-3222071).

«Σινέ Παλάς» Οι κάτοικοι του κέντρου σίγουρα γνωρίζουν το σινεμά «Παλάς» στο Παγκράτι, το οποίο λειτουργεί στην ταράτσα του ομώνυμου χειμερινού σινεμά. Ένας χώρος βίντατζ αισθητικής, διατηρημένος με μεράκι από τον Ματθαίο Πόταγα, που άνοιξε τις πόρτες του το 1925 (Υμηττού 109, Παγκράτι, 210-7511868).

«Σινέ Δεξαμενή» Ονομάστηκε έτσι επειδή εκεί αποθηκεύονταν τα νερά για την υδροδότηση της πόλης των Αθηνών. Το 1991 η διαχείριση του χώρου της δεξαμενής δόθηκε στο Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ, οι οποίοι τον μεταμόρφωσαν σ’ ένα θερινό σινεμά. Εκεί θα δείτε ταινίες με άρωμα Καννών, ταινίες απ’ όλο τον κόσμο βραβευμένες σε διεθνή και ελληνικά φεστιβάλ αλλά και σύγχρονο γαλλικό σινεμά (Πλατεία Δεξαμενής, Κολωνάκι, 210-3623942).

«Ριβιέρα» Στον πολυσύχναστο πεζόδρομο της Βαλτετσίου, στα Εξάρχεια, υπάρχει το δροσερό «Ριβιέρα», στο οποίο έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές σινεφίλ. Μυρίζει γιασεμί πριν ακόμα περάσεις την είσοδο, ενώ με τον σύγχρονο εξοπλισμό και τον στερεοφωνικό του ήχο εγγυάται μοναδικές στιγμές θερινής προβολής (Βαλτετσίου 46, 210-3837716).

«Λαΐς» Η ταράτσα της Ταινιοθήκης της Ελλάδας στο Γκάζι μάς επιτρέπει να βλέπουμε όχι μόνο ταινίες που προβάλλονται στο Athens Open Air Film Festival αλλά και άλλων φεστιβάλ και εκδηλώσεων σε πολύ χαμηλή τιμή (Ιερά Οδός 48, Γκάζι).

«Αθηναία» Το 1979, οι κάτοικοι της Χάρητος στο Κολωνάκι παραπονούνταν για τον ήχο και η υπόθεση έφτασε μέχρι τα δικαστήρια. Οι δικαστικές διαμάχες κράτησαν πολύ, αλλά ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου δικαιώθηκε. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η Μελίνα Μερκούρη όταν κήρυξε διατηρητέα κάμποσα θερινά σινεμά που κινδύνευαν να τα γκρεμίσουν. Η πεζοδρόμηση της Χάρητος μεταμόρφωσε αυτό τον μικρό δρομάκο σ’ έναν από τους πιο όμορφους του κέντρου (Χάρητος 50, Κολωνάκι, 210-7215717).

«Σινέ Άνεσις» Το λέει και τ’ όνομά του. Στην αρχή της Κηφισίας οι σινεφίλ μπορούν να παρακολουθήσουν τις ταινίες ακόμα και… στις σεζλόνγκ, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα μια μεγάλη ποικιλία από ετικέτες μπύρας, αλκοόλ και κοκτέιλ (Λεωφ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι).

«Σινέ Ζέφυρος» Στα σύνορα του Θησείου με τα  Άνω Πετράλωνα βρίσκεται ένα ακόμα σημείο συνάντησης των σινεφίλ. Γνωστό από την προπολεμική περίοδο ως χώρος παρουσίασης θεάτρου, ο «Ζέφυρος» ανοίγει από τα μέσα του Απριλίου προβάλλοντας επιλεγμένες ταινίες από τον παγκόσμιο κινηματογράφο, με τις υπογραφές των σημαντικότερων δημιουργών (Τρώων 36,  Άνω Πετράλωνα, 210-3462677).

«Σινέ Φλοίσβος» Σχεδόν πάνω στη θάλασσα, οι κάτοικοι των νοτίων προαστίων το προτιμάνε γιατί διαθέτει ξαπλώστρες στις πρώτες σειρές αλλά και 3D προβολές για όλα τα γούστα (Μαρίνα Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 210-9821256).

«Μπομπονιέρα» Τα βόρεια προάστια έχουν το δικό τους ιστορικό στέκι. Η

«Αρχόντισσα της Κηφισιάς» – έτσι τη φωνάζουν κάποιοι – ξεκίνησε να λειτουργεί από το 1918 και από τότε αποτελεί σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της (Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά, 210-8019687).

«Σινέ Φιλοθέη» Κυριλέ και καταπράσινος είναι ο θερινός κινηματογράφος της Φιλοθέης. Το ξακουστό της hot dog είναι «must», ενώ πολλοί το συνοδεύουν με κοκτέιλ και μαργαρίτες (Πλατεία Δροσοπούλου 1, Φιλοθέη, 210-6833398).

«Σινέ Ψυχικό» Άλλο ένα κυριλέ σινεμά των βορείων προαστίων είναι το θερινό του Ψυχικού. Εκεί όλες οι θέσεις έχουν πρόσβαση στο δικό τους τραπεζάκι, ο ήχος είναι από τους καλύτερους σε θερινό σινεμά, ενώ μπορείς να απολαύσεις κατά τη διάρκεια της ταινίας κρύα γεύματα και finger foods (Κηφισίας 290, Φάρος Ψυχικού, 210-6777330).

«Σινέ Παράδεισος»  Με τη βοήθεια της Κινηματογραφικής Λέσχης Κορυδαλλού, ο «Σινέ Παράδεισος» αποτελεί περισσότερο από μία εικοσαετία σταθμό για τον Κορυδαλλό. Η δυναμική του έναρξη έγινε με καλεσμένο τον Τζουζέπε Τορνατόρε, δημιουργό της ομώνυμης και βραβευμένης με Όσκαρ ταινίας.
«Χλόη» Ανήκει κι αυτή στα βόρεια προάστια, ενώ θεωρείται ένας από τους ομορφότερους θερινούς κινηματογράφους της πόλης. Όπως μαρτυρά και το όνομά του, όπου και να κοιτάξεις παντού αντικρίζεις… πράσινο (Κασσαβέτη 17, Κηφισιά, 210-8011500).

Σαντορίνη

«Σινέ Kamari» H βρετανική εφημερίδα «Guardian» έφτιαξε το δικό της top 10 και κατέταξε το «Kamari» στη Σαντορίνη στην 8η θέση με τα καλύτερα θερινά σινεμά της Ευρώπης, πριν από το «Rathausplatz» στη Βιέννη και το «La Villete» στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της προβολής ένα μείγμα αρωματικών και βοτάνων διαχέονται στην ατμόσφαιρα…

Μερικοί ακόμα θερινοί κινηματογράφοι της Αθήνας είναι οι «Σινέ Αιολία» στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, «Πάνθεον» στην Αγία Βαρβάρα, «Εκράν» και «Παναθήναια» στη Νεάπολη, «Σινέ Άλσος» στη Νέα Φιλαδέλφεια, «Σινέ Αρκαδία» στον Βύρωνα, «Σινέ Όασις» στο Παγκράτι, «Σινέ Ορφέας» στη Σαρωνίδα, «Ρία» στη Βάρκιζα.

Ξορκίζει τις κάλπες – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Το Ποντίκι

Ξορκίζει τις κάλπες

Σε διπλό ταμπλό το «παίζει» ο Σαμαράς για τις εκλογές, καθώς βλέπει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια να συντηρηθεί η κυβέρνησή του στην εξουσία λόγω των αντιλαϊκών μέτρων που καλείται να συνεχίσει να υλοποιεί, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις για απεγκλωβισμό από το μνημόνιο και την τρόικα.

Αρχής γενομένης από τη ΔΕΘ, έχει σχεδιάσει ένα προεκλογικό εξάμηνο έως τον Φεβρουάριο με εξαγγελίες για μείωση φορολογίας, δήθεν φιλολαϊκές παρεμβάσεις για αποκατάσταση αδικιών και υποσχέσεις για εξοβελισμό της τρόικας από την Ελλάδα.
Όμως, επειδή οι εξελίξεις εξαρτώνται από τις αποφάσεις των Ευρωπαίων για τον βαθμό και το εύρος της στήριξης που θα του παρέχουν, έχει ως «Plan B» και την άμεση προσφυγή στις κάλπες, αφού η κυβέρνησή του κρέμεται σε μια κλωστή, η οποία θα σπάσει εύκολα εάν οι δανειστές πιέσουν λίγο, ώστε να εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα.

Άλλωστε ο Σόιμπλε έστειλε την πρώτη ψυχρολουσία μέσω Δένδια, ότι μόνο με ισοδύναμα μέτρα θα μπορεί ο Σαμαράς να εφαρμόσει το δήθεν πρόγραμμα ελαφρύνσεων που έχει στα σκαριά. Οι αντιδράσεις των Ευρωπαίων και της τρόικας, οι κρίσιμες δημοσκοπήσεις μετά το φιάσκο του ΕΝΦΙΑ και τη φορολογική λαίλαπα, οι κινήσεις των διαφωνούντων βουλευτών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θα καθορίσουν εάν ο Σαμαράς θα ανοίξει την Ολομέλεια της Βουλής τον Οκτώβριο ή θα πάει σε εκλογές με οποιαδήποτε αφορμή.

Άλλωστε από μόνο του το νέο ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο, το οποίο θα πρέπει να ψηφιστεί μετά τον Οκτώβριο στην Ολομέλεια και θα επιφέρει μειώσεις μισθών στους έχοντες χαμηλά προσόντα, είναι βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της συγκυβέρνησης, καθώς ο Βενιζέλος θεωρεί ότι τυχόν νέες παρεμβάσεις στο Δημόσιο θα αποτελέσουν την πολιτική ταφόπλακα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, αφού θα απομακρυνθεί από τη δεξαμενή των ψηφοφόρων που του έχουν απομείνει.

Σε συνδυασμό με την «ύποπτη κινητικότητα» που επιδεικνύει ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως με την εκδήλωση για την 3η Σεπτεμβρίου και την επέτειο για τα 40 χρόνια ΠΑΣΟΚ, στο Μαξίμου προετοιμάζονται και για πρόωρες κάλπες τον Οκτώβριο.

Όλα για τη φιέστα

Ο Σαμαράς στο εσωτερικό της κυβέρνησης πιέζει τους υπουργούς του να κλείσουν μνημονιακές υποχρεώσεις που δεν έχουν πολιτικό κόστος, ώστε στη διαπραγμάτευση με την τρόικα στις 3 Σεπτεμβρίου στο Παρίσι να μπορέσει να εξασφαλίσει μια κατ’ αρχήν θετική απάντηση ότι δεν υπάρχουν εκκρεμότητες για μέτρα με δημοσιονομικό κόστος.

Στις 29 Αυγούστου ο Σαμαράς έχει ζητήσει να έχει στα χέρια του από τους υπουργούς του τον τελικό κατάλογο με τις υποχρεώσεις που έχουν ολοκληρωθεί, ώστε να αρχίσει την πολιτική διαπραγμάτευση μέσω Γιούνκερ για να μην ζητήσει η τρόικα νέες μειώσεις και περικοπές συντάξεων ή αυξήσεις ορίων ηλικίας, αφού πλέον φαίνεται ότι οι δανειστές αυτήν τη στιγμή εστιάζουν στο ασφαλιστικό.

Θα παρακαλέσει τη Μέρκελ, τη Λαγκάρντ και τον Ντράγκι να συμφωνήσουν ότι η τρόικα δεν θα συνεχίσει να τελεσιγραφικά «πήγαινε – έλα» στην Αθήνα, αφού πλέον το πρόγραμμα στο τέλος τους έτους τελειώνει για τους Ευρωπαίους, ενώ το ΔΝΤ έχει ακόμη δύο χρόνια παρουσίας – χωρίς να αποκλείεται να συμφωνηθεί η αποχώρηση του Ταμείου και να γίνει το ελληνικό μνημόνιο αποκλειστικά ευρωπαϊκή υπόθεση.

Ο Σαμαράς επιχειρεί να εξασφαλίσει ότι η τρόικα δεν θα του χαλάσει τη φιέστα στις 6 Σεπτεμβρίου στη ΔΕΘ, όπου θα επικαλεστεί πάλι το success story, εξαγγέλλοντας φοροελαφρύνσεις και μέτρα ανακούφισης των ευπαθών ομάδων. Πιστεύουν πως με ψευτοελαφρύνσεις και μέτρα δήθεν ανακούφισης θα πείσουν τους γαλάζιους βουλευτές να υπομείνουν έως την προεδρική εκλογή.

Θα χρεώσει τον Τσίπρα

Βασικός στόχος του Σαμαρά είναι να τραβήξει μέχρι τον Φεβρουάριο, ώστε να χρεώσει στον Τσίπρα τις πρόωρες κάλπες. Όμως, για να αντέξει η κυβέρνηση, θα πρέπει να συμφωνήσουν και να του δώσουν «πράσινο φως» η Μέρκελ και οι Ευρωπαίοι, χωρίς να παραγνωρίζεται ο ρόλος του ΔΝΤ, κάτι που στο Μαξίμου θεωρούν ότι μπορούν να εξασφαλίσουν μετά και τη θετική στάση που επέδειξε ο Γιούνκερ στην τελευταία επίσκεψή του στην Αθήνα.

Επί της ουσίας ο Σαμαράς θα ζητήσει από τους εταίρους του να αποσύρουν από το πρόγραμμα τις απαιτήσεις για επιπλέον μέτρα και να συνεχίσουν να κάνουν τα στραβά μάτια για μέτρα και μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί και δεν υλοποιούνται. Επιπλέον θα επιχειρηθεί η αναθεώρηση των στόχων για τις ιδιωτικοποιήσεις, αφού είναι σαφές ότι ορισμένες δεν μπορούν να προωθηθούν λόγω δικαστικών αποφάσεων και οι περισσότερες λόγω πολιτικών αντιδράσεων.

Οι Ευρωπαίοι θα επιχειρηθεί να πειστούν ότι δεν υπάρχει πολιτική κόπωση στην κυβέρνηση, αλλά οι καθυστερήσεις και οι αρνήσεις εφαρμογής συμφωνηθέντων μέτρων οφείλονται στην επιμονή του… Τσίπρα να μην ψηφίσει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο Σαμαράς επιμένει να διαβεβαιώνει τους συνομιλητές του πως ο ίδιος θέλει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις, γιατί πιστεύει πως είναι ωφέλιμες για τη χώρα, αλλά πως οι αποφάσεις για τον χρόνο υλοποίησής τους θα πρέπει να λαμβάνονται από την Αθήνα σε ένα πιο ευέλικτο χρονικό πλαίσιο και όχι προκαθορισμένο από την τρόικα. Ανεξάρτητα από την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και τις αποφάσεις των Ευρωπαίων, ο Σαμαράς θέλει στις 6 Σεπτεμβρίου να ανακοινώσει το πρώτο προεκλογικό πακέτο παροχών.

Κατά την παροιμία με τον… Χότζα, αφού φόρτωσε τους φορολογούμενους με φόρους και εξόντωσε χιλιάδες νοικοκυριά με τις περικοπές, τώρα θα εξαγγείλει μείωση της φορολογίας, αλλά σταδιακά και σε βάθος εξαετίας. Χωρίς σχέδιο, όπως φάνηκε και στην υπόθεση του ΕΝΦΙΑ, θα ανακοινώσει τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης με στόχο να αναθερμάνει την κατανάλωση και να ανακουφίσει τα νοικοκυριά. Η έκτακτη εισφορά θα παραμείνει, αλλά μειωμένη κατά 50% για το 2015 και το 2016, εξαντλώντας τη μεσαία τάξη και τους συνεπείς φορολογούμενους.

Αν τα καταφέρει και ξεπεράσει τους σκοπέλους του Σεπτεμβρίου, έως το τέλος του έτους θα επιχειρεί να πείσει τους πολίτες ότι βγαίνει η χώρα από το μνημόνιο και θα ξεδιπλώνει το σχέδιο για παροχές και ελαφρύνσεις, ανάλογα με την κοινωνική ομάδα – στόχο που θα δείχνουν οι δημοσκοπήσεις ότι μπορεί να επηρεάσει και να αρπάξει τις ψήφους της.

O μεγάλoς κωλοτούμπας – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Σταύρος Χριστακόπουλος

O μεγάλoς κωλοτούμπας

«Άθλιον εστί το γινάτι. Άξιον εστί η πρόληψις». Με αυτήν τη… λόγια – και σχεδόν… αυτοκριτική – κατακλίδα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης έκλεινε τη Δευτέρα 18 Αυγούστου το άρθρο του στο «Έθνος» με τον τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κακός Λύκος και η Κοκκινοσκουφίτσα», με το οποίο επιχείρησε να δικαιολογήσει την απόφασή του να «συμπορευθεί» με τη Ν.Δ. στην προσπάθεια να μην κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ομολογουμένως ο Καρατζαφέρης δεν ήταν σε ιδιαίτερη φόρμα. Η άκεφη προσπάθειά του να περιγράψει την κατάσταση της χώρας χαρακτηρίστηκε από ανεπιτυχή σχήματα λόγου όπως το κάτωθι:

«Εγκλωβισμένοι από καιρό διάγουμε με τον λεπτοδείκτη ανασφάλειας καρφωμένο στο έξι. Τουτέστιν στο ναδίρ. Το σήμερα χειρότερο από το χθες, χωρίς να δύναται να εγγυηθεί οποιοσδήποτε σοβαρός επαΐων ότι το αύριο θα είναι επαρκέστερο του σήμερα. Ο λεπτοδείκτης πρέπει να πάρει την ανιούσα. Παρά είκοσι πέντε, παρά είκοσι, παρά τέταρτο και αυτά με προσπάθεια και σύνεση να πλησιάσουμε το άπιαστο όνειρο του… 12. Ποιος, όμως, θα κινήσει τον λεπτοδείκτη;».

Προσπαθώντας να αποφύγει την ουσία της απόφασής του, βυθίστηκε στην αμηχανία και την ασάφεια. Όμως ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ σπανίως στο παρελθόν ήταν ασαφής. Ιδιαιτέρως όταν στρεφόταν με ιερή μανία εναντίον του σημερινού συνοδοιπόρου του Αντώνη Σαμαρά και των στελεχών που εγκατέλειψαν τον ίδιο και τον ΛΑΟΣ του για να ενταχθούν στη Ν.Δ. – Μάκη Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη κυρίως.

Βεβαίως ο καθένας σ’ αυτήν τη χώρα μπορεί να δηλώνει ό,τι του κατέβει. Όμως κι εμείς δικαιούμαστε να διατηρούμε τη μνήμη μας. Ως εκ τούτου είπαμε να απολαύσουμε μερικές από τις σπουδαιότερες ατάκες που ο Καρατζαφέρης έχει στο παρελθόν… αφιερώσει στους Σαμαρά, Γεωργιάδη, Βορίδη, Βελόπουλο και Βενιζέλο.

Ο «Τρελαντώνης»

Μια από τις πιο μεγάλες κόντρες μεταξύ Σαμαρά και Καρατζαφέρη διαδραματίστηκε στη Βουλή, στις 19 Ιουνίου 2011, την πρώτη ημέρα της συζήτησης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου.

• Ο Σαμαράς έριξε την πρώτη «κανονιά» μιλώντας για «εξαπτέρυγα»:
«Αναρωτηθείτε, γιατί άραγε όλοι ζητούν αυτήν τη στιγμή από τη Νέα Δημοκρατία συναίνεση σε μια λάθος πολιτική; Μήπως δεν είχε η κυβέρνηση άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία; Είχε. Μήπως δεν είχε η κυβέρνηση και εφεδρικά εξαπτέρυγα να τη στηρίξουν, όπως έγινε πέρσι; Είχε, αλλά, με αυτά που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, ούτε τα “εξαπτέρυγα” τολμούν να στηρίξουν πια το αδιέξοδο. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον».

• Ο Καρατζαφέρης σήκωσε πάραυτα το γάντι: «Άκουσα πάλι για εξαπτέρυγα σήμερα. Προτιμώ να είμαι εξαπτέρυγο της ανάγκης, παρά χερουβείμ της ανοησίας».

• Ο Σαμαράς συνέχισε την κόντρα στη δευτερολογία του απευθυνόμενος στον ΓΑΠ: «Ο κ. Καρατζαφέρης ενέκρινε την κυβέρνησή σας, άσχετα εάν θα την καταψηφίσει. (…) Να τον ακούτε τον κ. Καρατζαφέρη. Δεν βλέπετε πόσο σας αγαπάει;». Στη συνέχεια κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ ότι το αίτημά του ήταν να γίνει υπουργός, αλλά τελικά κατέληξε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.

• Στη δική του δευτερολογία ο Καρατζαφέρης τα πήρε στο… κρανίο απευθυνόμενος και αυτός στον τότε πρωθυπουργό: «Σας παρέσυρα, κύριε Παπανδρέου, επειδή μου διέφυγε μια αραβική παροιμία: Άπαξ προδότης, πάντα προδότης. (…) Κάποιοι εξύβριζαν χυδαία απ’ αυτό το βήμα τη Ν.Δ. την τριετία 1993-96 και σήμερα έχουμε λογική Πολιτικής Άνοιξης, σε μια εποχή που δεν επιτρέπονται αυτά τα πειράματα. (…) Έχω δώσει εξετάσεις. Κάποιοι άλλοι έμειναν ανεπάγγελτοι τα χρόνια που ήταν στην άγονη γραμμή. (…) Εγώ, τέλος πάντων, τον συμπαθώ τον κύριο Αντώνη Σαμαρά και θα του κάνω ένα δώρο που θα το έχει διαβάσει: Ένα μυθιστόρημα που έχει γράψει η γιαγιά του, η Πηνελόπη Δέλτα, ο “Τρελαντώνης”».

Ουρητήριο ο ΛΑΟΣ!

Τον Φεβρουάριο του 2012, επί κυβέρνησης Παπαδήμου, στην οποία συμμετείχε ως υπουργός Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, ο Μάκης Βορίδης υπερψηφίζει το δεύτερο μνημόνιο, διαγράφεται από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΛΑΟΣ και προσχωρεί στη Ν.Δ.

Η εκδοχή του Καρατζαφέρη για το πρώην στέλεχός του και την απόφασή του ήταν ξεκαρδιστική: «Ήταν περαστικός, που αισθάνθηκε ότι είμαστε δημόσια τουαλέτα, να αφοδεύσει και να συνεχίσει το ταξίδι του».

Την Κυριακή 6 Μαΐου 2012 γίνονται βουλευτικές εκλογές, από τις οποίες δεν προκύπτει κυβέρνηση, καθώς το ποσοστό της νικήτριας Ν.Δ., μόλις στο 18,85%, δεν εγγυάται πολιτική σταθερότητα, ενώ ο ΛΑΟΣ βλέπει τα ραδίκια ανάποδα, αφού με 2,90% μένει οριακά εκτός Βουλής. Αμέσως ο Σαμαράς απευθύνει κάλεσμα σε δεξιά… πανστρατιά, στην οποία ο Καρατζαφέρης απαντά ως εξής:

«Μου λένε για συνεργασίες. Με ποιον να πάω; Με αυτόν που πρόδωσε, με αυτόν που δεν είχε το θάρρος να πάει και να φιλήσει το μνήμα της γυναίκας που τον έκανε άνθρωπο, που τον έκανε υπουργό σε ηλικία 38 ετών;» είπε αναφερόμενος στην κηδεία της… Μαρίκας Μητσοτάκη!

Στις 20 του ίδιου μήνα, ενώ η χώρα οδεύει προς δεύτερες εκλογές, ο Καρατζαφέρης συνεχίζει να αρνείται τη συνεργασία, ενώ αναφερόμενος στους πρώην βουλευτές του ΛΑΟΣ Άδωνι Γεωργιάδη και Μάκη Βορίδη, που έχουν προσχωρήσει στη Ν.Δ., λέει: «Δεν περίμενα να είναι τόσο νεοφιλελεύθεροι. Περίμενα περισσότερο πατριωτισμό. Δεν είναι κακό να αλλάζει κανείς απόψεις, κακό είναι να μην σέβεται τον εαυτό του και την ιστορία του».

Δύο μέρες μετά, συνεχίζει την επίθεση προς τους ίδιους: «Τους μάζεψα από την αφάνεια, τους έκανα ανθρώπους, βουλευτές και υπουργούς. Για μια καρέκλα έφυγαν». Σε βίντεο, μάλιστα, που προβλήθηκε από το κανάλι του ο τίτλος αφορούσε τον Γεωργιάδη: «Ο ιδεολόγος… κωλοτούμπας».

«Τα πήραν για να φύγουν»!

Δύο μέρες μετά, στις 23 Μαΐου 2012, παίρνουν φωτιά τα τόπια, καθώς ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, σε συνέντευξή του στον «Βήμα FM» υπαινίσσεται χρηματισμό των στελεχών του ΛΑΟΣ που προσχώρησαν στη Ν.Δ.:

«Είναι πράγματα που φοβίζουν και πανικοβάλλουν αυτόν που γνωρίζει. Μου είπαν βουλευτές μου ότι τους προσέγγιζαν και ότι προθυμοποιήθηκαν κάποιοι να τους “λύσουν τα προβλήματά τους”. Ήξεραν αναλυτικά τι λογαριασμό είχαν και τι χρωστούσαν σε κάθε τράπεζα και πώς θα μπορούσε να “μηδενιστεί”!

Όλα αυτά δεν μπορεί να τα γνωρίζει ένα κόμμα. Σαφώς τους τα δώσανε. (…) Χρησιμοποίησαν πάλι τον “πρόθυμο” κ. Σαμαρά, όπως και το 1993, που ο Κρίστοφερ είπε ότι θα είχαμε εκλογές στις 10 Νοεμβρίου. Βεβαίως και μιλώ για χρηματισμό. Ποιος είπε όχι; Δεν ξέρω τι έγινε με αυτούς που έφυγαν. Ξέρω όμως τι έγινε με αυτούς που δεν έφυγαν. Τους είπαν ότι “θα κλείσουν τα υπόλοιπα των λογαριασμών τους στις τράπεζες”».

Όμως η καταγγελία προχώρησε ακόμη παραπέρα και χόντρυνε πολύ όταν ο Καρατζαφέρης αναφέρθηκε σε απόπειρα του Σαμαρά να τον εξαγοράσει:
«Μου ζήτησε ο κ. Σαμαράς, μέσω ενός κοινού φίλου και γνωστού εκδότη, να συνεργαστούμε. Του είπα ότι βλέπω το ενδεχόμενο συνεργασίας τριών κομμάτων, τύπου Ιταλίας. Αλλά να διατηρεί την αυτονομία του το κάθε κόμμα στα επιμέρους θέματα. Όχι στη “σαλαμοποίηση”. (…)

Συναντήθηκα με τον κ. Σαμαρά και του είπα ότι μπορώ να αρχίσω να συζητώ το ενδεχόμενο να κατέβουν τρία κόμματα μαζί στις εκλογές, διατηρώντας όμως το καθένα την αυτοτέλειά του. Μου είπε “να έλθω εγώ με ό,τι θέλω”. Αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια εξαγοράς. Δηλαδή, να πουλήσω τους βουλευτές μου και τον κόσμο του ΛΑΟΣ που με παρακολούθησε όλο αυτό το χρονικό διάστημα σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο».

Η εν λόγω συνέντευξη πυροδότησε ένα κύμα διαρροών από την πλευρά της Ν.Δ., οι οποίες ανέφεραν ότι ο Καρατζαφέρης είχε ζητήσει από τον Σαμαρά οικονομικά ανταλλάγματα για να συνεργαστεί με το κόμμα του. Ο Καρατζαφέρης απαντά στις 26 Μαΐου ως εξής σε συνέντευξή του στον Γιώργο Αυτιά αναφερόμενος στις συνομιλίες του με τον Σαμαρά: «Ο Σαμαράς έκανε κινήσεις υπογείως για να πάρει βουλευτές και πολιτευτές του ΛΑΟΣ». Εν συνεχεία αναφέρθηκε στη «μεγάλη κόντρα που έχουμε από το 1993, όταν πήρε βουλευτές της Ν.Δ., με την ίδια μέθοδο. Πρώτα πήρε τον Στ. Στεφανόπουλο, μετά τον Κλείτο, μετά τον Μαντζώρη και μετά τον Συμπιλίδη και τελικά έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Για το επίμαχο θέμα χαρακτήρισε «αστειότητες και αθλιότητες τις διαρροές που μεθοδεύονται από τη μεριά του κ. Σαμαρά ότι του ζήτησα το ένα τρίτο της κομματικής επιχορήγησης. Γιατί δεν βγαίνει να το πει αυτό ο ίδιος ο κ. Σαμαράς ή ο φερόμενος ως ενδιάμεσος κ. Αβραμόπουλος;».

Η κόντρα έχει ανάψει για τα καλά και την επόμενη μέρα, 27 Μαΐου, ο Καρατζαφέρης δίνει συνέντευξη στην «Ελεύθερη Ώρα», στην οποία «στολίζει» κανονικότατα τον πρόεδρο της Ν.Δ., τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη:

• «Ο κ. Σαμαράς είναι εκτελεστικό όργανο της αμερικάνικης πρεσβείας σε βάρος του ΛΑΟΣ».

•  «Είναι πολιτικά ανήθικος. Προδίδει φιλίες και δεν θα διστάσει αύριο να προδώσει ευκόλως την Ελλάδα».

• «Ο Κ. Βελόπουλος συνειδητοποίησε ότι εγώ δεν μπορούσα λόγω αρχών να τον απαλλάξω από τις εμπλοκές του με τη Δικαιοσύνη, γι’ αυτό βρήκε στέγη στη Ν.Δ.».

• «Ο κ. Σαμαράς επιμένει να χρησιμοποιεί τους ανθρώπους ως έμπορος κρεάτων».

• «Ο Άδωνις ήταν η “προξενήτρα” στα “αρραβωνιάσματα” όσων έφυγαν από το κόμμα».

• «Ο κ. Σαμαράς θα υποφέρει περισσότερο από τον κ. Βορίδη, παρά από την κ. Μπακογιάννη. Θέλει να πάρει την ηγεσία της Ν.Δ. όπως ήθελε και με τον ΛΑΟΣ».

«Άπαξ προδότης, πάντα προδότης»

Η κόντρα δεν σβήνει ούτε μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012 και τον σχηματισμό της αρχικά τρικομματικής κυβέρνησης Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Έτσι, στις 13 Φεβρουαρίου 2014, ο Καρατζαφέρης, μιλώντας στον «Real FM», στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου με συμπαρουσιαστή εκείνη την ημέρα τον εκδότη του «Ποντικιού» Αντώνη Δελλατόλα, χαρακτηρίζει «προδότη και ασόβαρο» τον Σαμαρά, αποκλείει το ενδεχόμενο επιστροφής του στη Ν.Δ. και δηλώνει ότι «αγωνιά για την ευρύτερη κεντροδεξιά παράταξη» και για ενδεχόμενη απομόνωση της Δεξιάς από την Αριστερά.

Ειδικά για τον πρωθυπουργό σημείωσε: «Άπαξ προδότης, πάντα προδότης. Δεν πρόδωσε την παράταξη το ’93; Δεν πρόδωσε την παράταξη το ’95, όταν καλπάζαμε με τον Έβερτ;».

«Θα είναι κατηγορούμενοι»

Το 2014 είναι η χρονιά κατά την οποία η πολιτική, δημοσκοπική και εκλογική καθίζηση της Ν.Δ. είναι πια γεγονός και όχι εικασία. Ο Καρατζαφέρης συνεχίζει τον… «ανένδοτό» του υιοθετώντας σταθερά σκληρές εκφράσεις.

Στις 12 Μαρτίου, μιλώντας στη Χαλκίδα, επιτίθεται στους Αντώνη Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, τους οποίους χαρακτηρίζει «Φιλιππινέζες της τρόικας» και τους απειλεί ότι μέσα στο 2014 θα είναι υπόδικοι, διότι, όπως είπε για τον εαυτό του, «μπορεί και στα σαλόνια και στα αλώνια».

Στις 9 Μαΐου, λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, σε ομιλία του στην Καλαμάτα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ επιτίθεται πάλι με βαρύτατους χαρακτηρισμούς σε Σαμαρά και Βενιζέλο: «Στις 7 Απριλίου 2012 ο κ. Σαμαράς από την πλατεία του Περιστερίου δεσμευόταν ρητά ότι δεν πρόκειται να κάνει συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Το έκανε και δεν ντρέπεται. Γλίτωσε από τη φυλακή τον Βενιζέλο». (…) «Είναι παλιάνθρωπος, έχω μια σειρά πράξεων. Δεν μπορεί να είναι πρωθυπουργός, λόγω της ηθικής αναπηρίας του. Ανέστησε το ΠΑΣΟΚ για να έρχεται ο κ. Βενιζέλος να λέει ότι θέλει 10% για να μην πέσει η κυβέρνηση».

Κατόπιν αυτών, πάντως, ο Γιώργος Καρατζαφέρης, νυν… συμπορευόμενος με όσους στο παρελθόν καθύβριζε σκαιότατα, μάλλον… επιεικής ήταν στο άρθρο του στο «Έθνος» με τον («κακό λύκο») ΣΥΡΙΖΑ και την απειλή που κατ’ αυτόν εκπροσωπεί:

«Η άλλη πλευρά δεν έχει τον… θεό της. Μεταφορικά και ουσιαστικά, τουλάχιστον κάποιοι εξ αυτών. Κάθε συνιστώσα δικό της βιλαέτι. Η “Ρόζα” των Εξαρχείων και ο Σταθάκης του βαθέος αμερικανικού κατεστημένου προφανώς και θα διεκδικήσουν μερίδιο της ακολουθησομένης στρατηγικής. Τα ιμάτια της εξουσίας σε άμεσο χρόνο θα μετατραπούν σε κουρέλια, ικανοποιώντας βιώματα και στερητικά σύνδρομα δεκαετιών».

Σχεδόν… αγιογραφία – για τα δεδομένα του.

Newsbeast.gr | ΣΙΝΕΜΑ : Οι 39 ταινίες που πρέπει να έχετε δει

Η λίστα του θρυλικού σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε

Πιθανότατα έχετε διαβάσει πολλάκις για λίστες που κυκλοφορούν με τα όσα πρέπει να δείτε ή να ακούσετε πριν αποχωρήσετε από το μάταιο τούτο κόσμο. 

Ο νεαρός κινηματογραφιστής Colin Levy, ζήτησε από τον Μάρτιν Σκορσέζε, έναν από τους μεγαλύτερους εν ζωή, μια λίστα με τις καλύτερες ταινίας που θα διεύρυναν τους κινηματογραφικούς του ορίζοντες. Ο 71χρονος δημιουργός, προς έκπληξη του συναδέλφου του, απάντησε με μια λίστα από 39 ταινίες που πρέπει να δει κανείς πριν πεθάνει. 

Τη λίστα δημοσιεύει το indiwire.com:

1. Nosferatu (1922) – F.W. Murnau
2. Metropolis (1927)- Fritz Lang
3. Dr. Mabuse, The Gambler (1922) – Fritz Lang
4. Napoleon (1927) – Abel Gance
5. Grand Illusion (1937)– Jean Renoir
6. Rules Of The Game (1939) – Jean Renoir
7. Children Of Paradise (1945) – Marcel Carné
8. Rome, Open City (1945) – Roberto Rossellini
9. Paisà (Paisan) (1946) – Roberto Rossellini
10. La Terra Trema (1948) – Luchino Visconti
11. The Bicycle Thief (1948) – Vittorio De Sica
12. Umberto D. (1952) – Vittorio De Sica
13. Beauty & The Beast (1946) – Jean Cocteau
14. Tokyo Story (1953) – Yasujirō Ozu
15. Ikiru (1952) – Akira Kurosawa
16. Seven Samurai (1954) – Akira Kurosawa
17. Ugetsu (1953) – Kenji Mizoguchi
18. Sansho The Bailiff (1954) – Kenji Mizoguchi
19. High and Low (1963) – Akira Kurosawa
20. Big Deal On Madonna Street (1958) – Mario Monicelli
21. Rocco and His Brothers (1960) – Luchino Visconti
22. The 400 Blows (1959) – François Truffaut
23. Shoot the Piano Player (1960) – François Truffaut
24. Breathless (1960) – Jean-Luc Godard
25. Band of Outsiders (1964) – Jean-Luc Godard
26. Il Sorpasso (1962) – Dino Risi
27. L’avventura (1960) – Michelangelo Antonioni
28. Blow Up (1966) – Michelangelo Antonioni
29. Before the Revolution (1964) – Bernardo Bertolucci
30. Le boucher (1970) – Claude Chabrol
31. Weekend – (1967) Jean-Luc Godard
32. Death by Hanging (1968) – Nagisa Ôshima
33. The Merchant of Four Seasons (1971) – Rainer Werner Fassbinder
34. Ali: Fear Eats The Soul (1974) – Rainer Werner Fassbinder
35. The Marriage of Maria Braun (1979) – Rainer Werner Fassbinder
36. Kings of the Road (1976) – Wim Wenders
37. The American Friend (1970) – Wim Wenders
38. The Enigma of Kaspar Hauser (1974) –Werner Herzog
39. Aguirre, the Wrath of God (1972) –Werner Herzog

Newsbeast.gr | ΒΙΒΛΙΟ : Τα 100 βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις

00 βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις

ΒΙΒΛΙΟ

11:07 – Κυριακή, 27 Ιουλίου 2014

 

Σχετικά Tags 

• Τα 100 βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις,
• Αλμπέρ Καμύ

Ο Ξένος – Αλμπέρ Καμύ

«…Αυτό που θα διαβάσει ο αναγνώστης στον Ξένο, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που, δίχως τίποτα το ηρωικό στη συμπεριφορά του, δέχεται να πεθάνει για την αλήθεια. Ένιωσα εξάλλου την ανάγκη να πω, κι ας μοιάζει παράδοξο, πως προσπάθησα ν’ αποδώσω με τον ήρωά μου, το μόνο Χριστό που μας αξίζει. Είναι φανερό λοιπόν, μετά τις εξηγήσεις μου, ότι το είπα χωρίς πρόθεση βλασφημίας, απλώς και μόνο με την κάπως ειρωνική τρυφερότητα που δικαιούται να νιώθει ένας καλλιτέχνης για τα πρόσωπα που δημιουργεί». Αλμπέρ Καμύ, 1954.

Γράφει η Νίκη Παπάζογλου

Ο «Ξένος» του Αλμπέρ Καμύ, ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται αμείωτα ακόμα και από τις νεότερες γενιές, έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες από το 1942 και έχει σημειώσει πωλήσεις άνω των 8 εκατ. αντιτύπων.

Ένα ιδιοφυές ψυχογράφημα με συνέπεια και βάθος που συνιστά μια σκιαγράφηση του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου. Ο Αντρέ Μαλρό το έχει χαρακτηρίσει ως μια «ηθική αλληγορία για το παράλογο», η οποία έχει περάσει στη συλλογική μας συνείδηση ως η ιστορία ενός ανθρώπου καταδικασμένου από την κοινωνία, επειδή δεν τηρεί τις συμβάσεις και τους κανόνες της. Όλο το έργο διαπνέεται από μια έκδηλη πεποίθηση ότι το άτομο είναι αθώο μπροστά στην πολυπλοκότητα και το παράδοξο του κόσμου, και εν τέλει η εξέγερση εμφανίζεται σαν μοναδική διέξοδος. Μόνο που η εξέγερση για το γάλλο συγγραφέα φαίνεται να ισοδυναμεί με την απλή κατάφαση στο γεγονός της ζωής. Άλλωστε ο «Ξένος» σύμφωνα με τον Ζαν Πολ Σαρτρ γράφτηκε «για το παράλογο και ενάντια σ’ αυτό».

Το μυθιστόρημα αποτυπώνει μοναδικά τον λογικό-μηχανιστικό παραλογισμό του κόσμου μέσα στον οποίο δρα, αδρανεί ακόμα και αδιαφορεί ο έλλογος άνθρωπος, παλεύοντας με τα θυμικά στοιχεία του. Ο Καμύ με το συγκεκριμένο έργο καταφέρνει να διεισδύσει στα μύχια του ξένου και συνάμα τόσο καθημερινού ψυχισμού μας.

«Σήμερα πέθανε η μαμά. Ίσως και χτες, δεν ξέρω. Έλαβα ένα τηλεγράφημα από το άσυλο – Μητέρα απεβίωσε. Κηδεία αύριο. Θερμά συλλυπητήρια. – Αυτό δε μου λέει τίποτα. Μπορεί να ήταν και χτες».

Ο Μερσώ, ο πρωταγωνιστής του Καμύ, ζει κοινότυπα, πλήρως υποταγμένος στη μοίρα. Άβουλος, άθεος, αντικοινωνικός, εκφράζει με την αδιαφορία του μια ενστικτώδη άρνηση για ενεργή συμμετοχή στη ζωή. Μέλος μιας κοινωνίας έντονα αυταρχικής και καταπιεστικής, συνάπτει επιφανειακές σχέσεις με τους γύρω του και απορεί με τον τρόπο που οι άλλοι λειτουργούν, αισθάνονται, σκέφτονται. 

Σ’ αυτήν την απολιθωμένη κοινωνία, που τα μέλη της αμφισβητούν όσους δεν λειτουργούν σύμφωνα με τους κοινά αποδεκτούς της κανόνες, ο «Ξένος» αντιμετωπίζει μια κηδεία, μια φιλία, έναν έρωτα, και πάντα αντιδρά στο τυχαίο με απάθεια.

«Δεν είχα τίποτα να περιμένω από αυτήν, αλλά ούτε κι αυτή από εμένα», λέει για το θάνατο της μητέρας του.

Συνθήκες και συμπτώσεις συντελούν στο να διαπράξει ένα έγκλημα. Έρμαιο των γεγονότων για άλλη μια φορά, συλλαμβάνεται και κατά τη διάρκεια της δίκης, αρνείται οποιαδήποτε υπεράσπιση του εαυτού του. Κατά την αγόρευση του εισαγγελέα, παρακολουθεί σαν τρίτος ακόμα και τις συμπεριφορές μίσους απέναντί του. 

Έγκλειστος στο κελί του, αναμένοντας την μεταφορά του στη λαιμητόμο, αναλογίζεται την πορεία του, μα δεν την αναιρεί.

«Είχα ζήσει κατά έναν ορισμένο τρόπο και θα μπορούσα να είχα ζήσει με κάποιον άλλο»

Αντιμέτωπος με τον επικείμενο φόβο του θανάτου, δεν απελπίζεται, μόνο θυμώνει. Αυτό το θυμό καθώς και τον αγνωστικισμό που τον χαρακτηρίζει, εκφράζει στον κληρικό που τον επισκέπτεται, αρνούμενος όχι μόνο την κατήχηση αλλά και την παρηγοριά που η κοινωνία θεωρεί πως μια εξομολόγηση προσφέρει. 

Ο ξένος Μερσώ, αποδέχεται το θάνατο όπως και τη ζωή, με μια επίγνωση που απελευθερώνει :

«Λες κι αυτός ο μεγάλος θυμός με είχε απαλλάξει από το κακό, μου είχε αφαιρέσει την ελπίδα και μπροστά σ’ αυτή τη φορτωμένη σημάδια και άστρα νύχτα, ξανοιγόμουνα για πρώτη φορά στην τρυφερή αδιαφορία του κόσμου. Διαπιστώνοντας πόσο όμοιος ήταν μ’ εμένα, πόσο τέλος πάντων αδελφικός, ένοιωσα πως είχα γίνει ευτυχισμένος και πως ήμουνα ακόμα ευτυχισμένος».

Λυτρωμένος από το φόβο του θανάτου, από την κοινωνική του μάσκα, τραγική φιγούρα πια, διατυπώνει μιαν παράλογη ευχή:

«Για να γίνουν όλα στην εντέλεια, για να νιώσω λιγότερο μόνος, μου απόμεινε να εύχομαι να υπάρχουν πολλοί θεατές τη μέρα της εκτέλεσής μου και να με υποδεχτούν με κραυγές μίσους».

Η διαφορετικότητα του ήρωα του Καμύ, φαίνεται να κατοχυρώνει τις αντιφάσεις του. Απόλυτος εγωιστής και συγχρόνως ήρωας της αυταπάρνησης, απάνθρωπος και συνάμα ευαίσθητος, ο Ξένος, αποδεχόμενος τις συνέπειες του αυτοαποκλεισμού του, ζει στις παρυφές της κοινωνίας έχοντας χάσει την αίσθηση των ανθρώπινων νόμων.

«Με τον Ξένο, το πρώτο μυθιστόρημα του Καμύ έχουμε το μανιφέστο ολόκληρου του έργου του. Όλα όσα θα αναπτύξει στο μέλλον διεξοδικότερα εμπεριέχονται σ’ αυτό το κείμενό του: ο θάνατος, το παράλογο, η δικαιοσύνη, η εξέγερση, η απομόνωση, ο ήλιος, η μητέρα, ο χαμένος πατέρας…» σημειώνουν οι μεταφράστριες Νίκη Καρακίτσου – Dougé και Μαρία Κασαμπαλόγλου-Roblin

Άλλωστε ο Καμύ μπορεί να έζησε μόλις 47 χρόνια, αλλά ο αιώνας που ακολούθησε προικίστηκε με το ριζοσπαστισμό του έργου του, το ανθρωπιστικό του όραμα και τη δίψα του για δικαιοσύνη, όπως τα εξέφρασε με όλες του τις ιδιότητες, ως λογοτέχνης, δημοσιογράφος, δραματουργός, σκηνοθέτης, δοκιμιογράφος, ως πολίτης, πάντα μάχιμος και πάντα ανήσυχος…

Γεννημένος το 1913 στο Μοντοβί της Αλγερίας από γάλλους γονείς, ζει τα παιδικά του χρόνια μέσα στην απόλυτη φτώχεια. Με τον πατέρα του νεκρό στον πόλεμο και τη μητέρα του να ξενοδουλεύει, τελειώνει το λύκειο με υποτροφία και συνεχίζει τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Αλγερίου. Το 1934 γίνεται μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος αλλά διαγράφεται ένα χρόνο μετά όταν ιδρύει το «Théâtre du Travail», για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής, ηθοποιός. Το 1937 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο «Η καλή και η ανάποδη». Το 1940 μετακομίζει με τη δεύτερη γυναίκα του στο Παρίσι, και δυο χρόνια αργότερα εκδίδεται «Ο Ξένος». Με το τέλος του πολέμου, αρχίζει να ταξιδεύει σε ΗΠΑ, Λατινική Αμερική, Ιταλία. Το 1955 επισκέπτεται και την Ελλάδα. Δίνει μάχες για να τελειώσει ο πόλεμος της Αλγερίας, ενώ εκδίδονται το ένα μετά το άλλο τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά έργα που τον κάνουν διάσημο σε όλο τον κόσμο: «Η Πανούκλα», ο «Καλιγούλας», «Οι δίκαιοι» αλλά και τα φιλοσοφικά του δοκίμια «Ο μύθος του Σισσύφου» και «Ο επαναστατημένος άνθρωπος». Το 1957 βραβεύεται με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Ακόμα και ο πρώην φίλος και εν συνεχεία αντίπαλός του σε ιδεολογικά ζητήματα, Σαρτρ, θα παραδεχτεί ότι «κανένας δεν χάρισε στον Καμύ το Νόμπελ». Το 1960 σκοτώνεται μαζί με το φίλο και εκδότη του Μισέλ Γκαλιμάρ σε αυτοκινητικό δυστύχημα. Στην τσάντα του είχε έτοιμα τα χειρόγραφα του έργου του «Ο πρώτος άνθρωπος».

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του γάλλου συγγραφέα και φιλοσόφου ο γιος του, Ζαν, σε συνέντευξή του στην ισπανική «Ελ Παΐς», δήλωνε για τον «Ξένο»:

«Το έχω διαβάσει περισσότερες από 20 φορές και κάθε φορά βρίσκω διαφορετικά πράγματα. Είναι το πιο ευκολοδιάβαστο, το πιο σύντομο και επίσης το πιο μυστηριώδες βιβλίο. Είναι γραμμένο για τους ανθρώπους. Ένας συνθέτης είπε ότι έχει μια μουσική μέσα του, μια συνεχόμενη μελωδία όπως του Μπαχ. Θυμάμαι μια μέρα που ο πατέρας μου ήταν λυπημένος, χωρίς λεφτά, και είχε κάποια προβλήματα με το συμβόλαιό του με τον εκδοτικό οίκο Γκαλιμάρ. Τηλεφώνησε τότε στον ποιητή Φρανσίς Πονζ και αυτός του είπε: Μην ανησυχείς. Ο Ξένος θα μείνει για πάντα»…

Δείτε εδώ τα υπόλοιπα έργα του αφιερώματος με «Τα 100 βιβλία που πρέπει να έχεις διαβάσει πριν πεθάνεις»

 

Newsbeast.gr | ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ : Το ποδήλατο που δεν κλέβεται με τίποτα

Η καινοτομία φοιτητών που αναμένεται να κάνει θραύση – Δείτε το βίντεο

Το Yerka είναι ένα ποδήλατο που δεν κλέβεται εύκολα. Οι επίδοξοι κλέφτες θα πρέπει, για να το αποκτήσουν να το σπάσουν, να το διαλύσουν.

Η καινοτομία ανήκει σε μια λαμπρή ιδέα τριών Χιλιανών φοιτητών. 

«Αυτό είναι το πρώτο πλήρως λειτουργικό πρωτότυπο μας!», λένε στο βίντεο παρουσίασης του ποδηλάτου στο διαδίκτυο.

https://www.youtube.com/watch?v=1pWYu8t5o4o

Με απύθμενο θράσος ο Βενιζέλος ομολογεί ότι χρησιμοποίησε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για τις διακοπές του | Το Κουτί της Πανδώρας

Σφοδρές είναι οι αντιδράσεις που προκαλούν οι αποκαλύψεις ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος πήρε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να πάει από τη Σκιάθο στις Βρυξέλλες και επέστρεψε στο νησί των Σποράδων. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ζήτησε να τον παραλάβει το κυβερνητικό αεροσκάφος από τη Σκιάθο και να τον μεταφέρει πίσω στο νησί των Σποράδων προκειμένου να συνεχίσει τις διακοπές του στη Σκόπελο.

Όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανταποκρίθηκε στο αίτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κι έτσι το VIP αεροσκάφος Εμπραέρ το πρωί του Δεκαπενταύγουστου κινήθηκε από τη βάση του στην Ελευσίνα προς τη Σκιάθο, παρέλαβε τον κ. Βενιζέλο τον οποίο και μετέφερε στις Βρυξέλλες, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα».

Το βράδυ της ίδιας μέρας το αεροσκάφος επέστρεψε με τον υπουργό των Εξωτερικών στη Σκιάθο, ο κ. Βενιζέλος αποβιβάστηκε και συνέχισε προς τη Σκόπελο όπου έκανε διακοπές, ενώ το Εμπραέρ επέστρεψε στη βάση του το πρωί της επομένης. Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ο κ. Βενιζέλος είχε ζητήσει να μετακινηθεί στις Βρυξέλλες με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μέσω Σκιάθου δηλαδή, πριν από 12 μήνες προκειμένου και πάλι να λάβει μέρος σε σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ. Όμως τότε -τον Αύγουστο του 2013 δηλαδή – ο υπουργός Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε απορρίψει το αίτημα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης σημειώνοντας ότι η πτήση προς τις Βρυξέλλες μπορεί να γίνει μόνο με απ’ ευθείας κίνηση από την Ελευσίνα, χωρίς ενδιάμεση στάση στην Σκιάθο…

Πόσο κοστίζει μία ώρα πτήσης με το συγκεκριμένο αεροσκάφος; Σύμφωνα με το επίσημο τιμολόγιο, κάθε ώρα πτήσης με το αεροσκάφος μεταφοράς υψηλών προσώπων τύπου Εμπραέρ επιβαρύνει τον προϋπολογισμό με το ποσό των 5.660,80 ευρώ.

Η ανακοίνωση Βενιζέλου για το δημοσίευμα

Το πρωί της Κυριακής, το υπουργείο των Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με το δημοσίευμα, όπου ο κ. Βενιζέλος παραδέχεται ότι μετακινήθηκε προς τη βελγική πρωτεύουσα μέσω Σκιάθου για να μην χαλάσει τις εργάσιμες -όπως τις χαρακτηρίζει- διακοπές του.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών:

«Κατά την άποψη της εφημερίδας, η μετακίνηση κακώς έγινε με υπηρεσιακό αεροσκάφος με ενδιάμεση στάση στη Σκιάθο, όπου βρισκόταν για διακοπές τεσσάρων εργασίμων ημερών ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Το δημοσίευμα προφανώς εννοεί ότι ο κ. Βενιζέλος θα έπρεπε να μετακινηθεί στις 14.8 από τη Σκιάθο στην Αθήνα, να ταξιδεύσει στις 15.8 στις Βρυξέλλες, να επιστρέψει στην Αθήνα αργά το βράδυ της ίδιας ημέρας ή την επομένη (16.8), οπότε και περίττευε να αναζητήσει τρόπο επιστροφής στη Σκιάθο, προκειμένου να συναντήσει την οικογένεια του, με δεδομένο ότι ήταν, ούτως ή άλλως, προγραμματισμένη η επιστροφή του στην Αθήνα στις 17.8. Έτσι, θα είχε διαθέσει τρεις ημέρες από τις ελάχιστες των διακοπών του για μια έκτακτη συνεδρίαση έξι ωρών στις Βρυξέλλες!

Όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός και ο εκάστοτε Υπουργός των Εξωτερικών μετακινούνται για τις αποστολές τους στο εξωτερικό με υπηρεσιακό αεροσκάφος γιατί διαφορετικά δεν είναι εφικτή τεχνικά η ανταπόκριση στις διάφορες υποχρεώσεις τους. Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις χώρες – μέλη της ΕΕ.

Παρόλα αυτά, όποτε υπάρχει δυνατότητα χρήσης εμπορικών πτήσεων, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης τις χρησιμοποιεί. Τούτο όμως δεν ήταν τεχνικά εφικτό για την έκτακτη συνεδρίαση της 15ης Αυγούστου.

Η κριτική είναι θεμελιώδες στοιχείο της Δημοκρατίας. Ο ακραίος λαϊκισμός απλώς αυτοακυρώνεται και αφήνει μόνο την οσμή της κακοπιστίας του».

Η απάντηση της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα»

Διαβάσαμε την ανακοίνωση, κατανοούμε την κρισιμότητα των στιγμών που έζησε ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και επειδή κατηγορούν τον Τύπο ότι κάνει μόνο κριτική εμείς έχουμε και προτάσεις:

Α. Προτείνουμε άμεσα να αγοράσει η χώρα ένα αεροπλανοφόρο το οποίο να κάνει αβλαβή διέλευση-παραμονή πέριξ των διακοπών του κ. αντιπροέδρου για ώρα ανάγκης,

Β. Αλλιώς να γίνει επειγόντως αεροδρόμιο στη Σκόπελο (ή σε άλλο νησί της επιλογής του), αφού προωθηθεί τάχιστα μέσω του ΕΣΠΑ η σύζευξη Σκοπέλου-Σκιάθου με υπόγεια διάβαση.

Είμαστε κι εμείς στενοχωρημένοι με την απελπιστικά εμπεριστατωμένη αποκάλυψή μας που τον οδηγεί σε τέτοια ομολογία ψυχής που πραγματικά μας συγκινεί με την ειλικρίνειά της.

ΥΓ: Τέλος, να διαταχθεί ΕΔΕ για το ποιοι «άθλιοι» μας παρέσυραν βγάζοντας επισήμως το περσινό έγγραφο που δείχνει ότι η συγκεκριμένη μετακίνηση είναι επιβλαβής για το Δημόσιο ενώ όπως απέδειξε ο κ. αντιπρόεδρος είναι η φθηνότερη και πιο οικονομική λύση. Οι άνθρωποι είναι για μπουγέλο.

Ο άντρακλας δημόσιος υπάλληλος μητρ. Σεραφείμ, απειλεί την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Ο άντρακλας δημόσιος υπάλληλος μητρ. Σεραφείμ, απειλεί την κυβέρνηση για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων

Posted on 24/08/2014 by Po

Λειτουργία Κυριακής

Τζιχάντ: Ο Σεραφίνο των Αμνοεριφίων

Ο μητροπολίτης Σεραφείμ απαιτεί από την κυβέρνηση –αν δεν την απειλεί– να απαλείψει από το αντιρατσιστικό όλα όσα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων.

Ούτε τα των γενοκτονιών ούτε τα ρατσιστικά εγκλήματα κατά αλλοδαπών (οι οποίοι περίπου ευθύνονται για τη ρατσιστική κατρακύλα) τον απασχολούν. Ολο του το πρόβλημα εμφανώς είναι η υποχρέωση για σεβασμό και προστασία των πολιτών που έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. «Διαμαρτυρόμεθα διότι ἀναλάβατε Ἐσεῖς μετά τοῦ φίλου κ. Εὐάγγελου Βενιζέλου καί ρόλο “Δημιουργοῦ” ἀφοῦ μέ τό ὑπό κρίση Σχέδιο Νόμου καθιερώνεται στήν ἔννομη τάξη τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Ἑλλάδος ἀπό τήν δική Σας Κυβέρνηση καί ἕτερος γενετήσιος-σεξουαλικός προσανατολισμός καί ἑτέρα ταυτότητα φύλου ἐκτός τοῦ ἀνδρός καί τῆς γυναικός καί ἀνακηρύσσεται ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή καί ἡ ἀντιαισθητική μίμηση τοῦ ἑτέρου φύλου ὡς προστατευόμενο ἔννομο ἀγαθό ἀπό τήν Ἑλληνική ἔννομη τάξη. Βεβαίως γνωρίζετε καλῶς ὅτι αὐτό εἶναι τό πρῶτο βῆμα γιά τήν ἐν συνεχείᾳ προώθηση τοῦ Συμφώνου συμβίωσης τῶν λεγομένων “ὁμοφύλων ζευγαριῶν”». Διαστροφικές και ψυχοπαθολογικές εκτροπές ονομάζει ο μητροπολίτης της «αγάπης» τη διαφορετικότητα, προκαλώντας από μόνος του αντιδράσεις μίσους από εκείνους που θα υπακούσουν στα κηρύγματά του, ενώ στο πυρ το εξώτερο θα οδηγηθούν όσοι συνυπογράψουν το σύμφωνο συμβίωσης.

Προκειμένου δε να πείσει για τη χριστιανική ορθότητα τον κυβερνητικό συνασπισμό επισείει ακόμα και την απειλή της Χρυσής Αυγής.

 Ο μητροπολίτης Πειραιώς είναι γνωστός για τις ακροδεξιές του απόψεις αλλά και για τις όψιμες αντιρρήσεις του με τον στραβό δρόμο που πήραν τα καλά παιδιά της ναζιστικής οργάνωσης.

 Εκείνο που μένει να αποδειχτεί είναι κατά πόσον η δημοκρατική πολιτεία αλλά και ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θα ακολουθήσουν τον σκοταδιστικό και φονταμενταλιστικό λόγο του μητροπολίτη. Οταν οι διάφοροι μουτζαχεντίν του αραβικού κόσμου θεωρούνται βάρβαροι με τις θρησκευτικές και συχνά εγκληματικές πρακτικές τους, η επίκληση από τον κ. Σεραφείμ των πιο ακραίων λόγων του αποστόλου Παύλου που αρνείται τη βασιλεία των ουρανών σε αυτούς που ο Ιησούς απλόχερα την προσέφερε, δεν παρουσιάζει μεγάλες διαφορές. Μπορεί να μην καλέσει το ποίμνιο σε λιθοβολισμό του πρωθυπουργού, αλλά εγκαλεί ευθέως τον Αντ. Σαμαρά για πώληση της ψυχής του στον διάβολο! Και μη χειρότερα!

Η Ανοιξη της Πράγας και το ξεχασμένο πνεύμα | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

Η Ανοιξη της Πράγας και το ξεχασμένο πνεύμα

Posted on 23/08/2014 by Po

Ο Λόγος του Σαββάτου

Του Νικόλα Σεβαστάκη* –στην Εφημερίδα των Συντακτών

Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν από την εισβολή των τανκς του «Συμφώνου της Βαρσοβίας» στην Πράγα. Ηταν, όπως εκ των υστέρων μάθαμε, η αρχή του τέλους μιας αυταρχικής αυτοκρατορίας, όπου ακούμπησαν τα όνειρα και οι αυταπάτες πολλών γενεών αριστερών. Η καταστολή των Τσεχοσλοβάκων έγινε αφορμή για να απελευθερωθούν περισσότερες δυνάμεις κριτικής και αυτεπίγνωσης στο διεθνές αριστερό κίνημα. Κυκλοφόρησαν άλλωστε κείμενα καταγγελίας μέχρι και στα στρατόπεδα εξορίστων της δικής μας δικτατορίας. Το πολιτιστικό αποτύπωμα των ανθρώπων που αποτέλεσαν τη μαγιά της Ανοιξης της Πράγας συγκίνησε αργότερα τα πιο διαφορετικά περιβάλλοντα: από τους Velvet Underground της σκοτεινής ροκ μέχρι τους διεθνείς κύκλους της φαινομενολογικής φιλοσοφίας, η οποία έχασε και ένα εκλεκτό τέκνο της, τον επιφανή αντιφρονούντα Γιαν Πάτοτσκα, στο επόμενο κύμα αστυνομικής καταστολής, στην εποχή της κίνησης διανοουμένων «Χάρτα 77».

Σαράντα έξι χρόνια πέρασαν και το πνεύμα της Ανοιξης της Πράγας μοιάζει περισσότερο με μια στιγμή ηθικού ιδεαλισμού παρά με συμβάν της ευρωπαϊκής πολιτικής ιστορίας. Ξεπροβάλλει από το παρελθόν ως μια από τις εφήμερες στιγμές ελευθερίας του δεύτερου μισού του προηγούμενου αιώνα. Η ιδέα ενός σοσιαλισμού της ελευθερίας και της κοινωνικής δημιουργίας δεν καθοδηγεί πολιτικά υποκείμενα της υπαρκτής πολιτικής και, όπου αναπέμπεται ακόμα ως ορίζοντας προσδοκιών και ευχή, περιορίζεται σε μικρούς κύκλους της δημοκρατικής αριστεράς.

Τι βλέπουμε σήμερα; Το κυρίαρχο ρεύμα στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν εμπνέει και πασχίζει απλώς να κρατήσει ψήφους και δυνάμεις μέσα σε συνθήκες πολιτιστικής υποχώρησης της φιλελεύθερης δημοκρατίας και οικονομικής αιμορραγίας των μεσαίων τάξεων.

Υπάρχει όμως κάτι ακόμα, ακόμα πιο θλιβερό: η σημερινή ριζοσπαστική Αριστερά, όχι μόνο η εκλογικά επιβραβευμένη της Ελλάδας, αλλά και η πολιτικά αδύναμη σε άλλες χώρες της Ευρώπης, έχει κόψει τους δεσμούς της με το πνεύμα της Ανοιξης της Πράγας. Ποιο ήταν το διακριτικό γνώρισμα αυτού του πνεύματος; Θα έλεγε κανείς ότι υπήρξε η διεκδίκηση της ευρωπαϊκής κληρονομιάς και των θετικών υποσχέσεων του νεωτερικού αστικού πολιτισμού. Η αντίσταση των Τσέχων στον σοβιετικό απολυταρχισμό δεν ήταν ακόμα ή δεν ήταν κυρίως υπόθεση εθνικιστικής αντίστασης ή άμυνας του μικρού έθνους απέναντι σε μια Υπερδύναμη. Ηταν βεβαίως και αυτό, αλλά μαζί και κάτι πολύ περισσότερο: μια εκδήλωση της επιθυμίας για την Ευρώπη και την κοσμοπολίτικη ενότητα Δύσης και Ανατολής. Στην τσέχικη διαφωνία δεν κυριαρχούσε επίσης η αδιαφορία για τα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά η απέχθεια για το ψεύδος του μαρξισμού-λενινισμού ως ιδεολογικού κελύφους στο οποίο καθαγιάστηκε η ψευδαισθητική παραγνώριση της πραγματικότητας. Με άλλα λόγια, το πνεύμα της Ανοιξης της Πράγας περιείχε την πρόκληση μιας εξέγερσης εναντίον του ιδεολογικού κιτς και κάθε τρομοκρατικής πολιτικής μεταφυσικής. Γι’ αυτό άλλωστε τούτο το πνεύμα καλλιέργησε την αγάπη για το κωμικό και το παράλογο, τον χαρακτηριστικό κεντροευρωπαϊκό ειρωνικό σκεπτικισμό που επιβιώνει ακόμα στα γραπτά του Κούντερα.

Ερχομαι όμως στην τωρινή λήθη ή μάλλον στη σημερινή θλιβερή αντιστροφή. Στους κύκλους του σημερινού ριζοσπαστισμού βλέπει κανείς τη χλομή επανέκδοση κάποιων τάσεων της δεκαετίας του ’70: τη γλώσσα του αντιιμπεριαλιστικού τριτοκοσμισμού, ο οποίος όμως τότε επικοινωνούσε με πραγματικά λαϊκά κινήματα και διαθέσεις στον Νότο και στην περιφέρεια. Τώρα αναγεννιέται περισσότερο ως αναμνηστική φαντασίωση ή, ακόμη χειρότερα, για να κρύψει την απογοήτευση και το μίσος για την Ευρώπη και την Αμερική, γι’ αυτό που ήταν η Δύση. Τι να πει κανείς, λοιπόν, όταν διαβάζει ανακοινώσεις και αναλύσεις γλοιώδους κολακείας στην κυβέρνηση Πούτιν και στον εικονικό «αντιφασισμό» των αποσχιστικών πολιτοφυλακών της Ανατολικής Ουκρανίας ή όταν ακούει ότι πρέπει να καταδικαστεί ακόμα κι αυτός ο πολύ αργοπορημένος και για την τιμή των όπλων βομβαρδισμός των καθαρμάτων του «Ισλαμικού Κράτους» από τους Αμερικανούς;

Τόσο στην παραδοσιακή όσο και στη νέα πολιτισμική ριζοσπαστική Αριστερά τον πρώτο λόγο έχει η εξιδανίκευση του αντιαμερικανισμού και η υποτίμηση των νέων μορφών αντισημιτικής εχθρότητας και ανορθολογικής παράνοιας. Το πιο χτυπητό παράδειγμα είναι η υιοθέτηση των ακραίων σεναρίων συνωμοσίας (λ.χ. η πίστη πως και το Ισλαμικό Χαλιφάτο είναι δημιούργημα της Μοσάντ) που έχει γίνει ο αυτόματος πιλότος της «ριζοσπαστικής» προσέγγισης των γεγονότων δίχως συναίσθηση των κινδύνων που έχει αυτή η στάση. Σε έναν κόσμο όπου τα κεκτημένα της φιλελεύθερης δημοκρατικής οικουμενικότητας είναι εύθραυστα και υπό αίρεση, διακρίνει κανείς μια αληθινή οπισθοδρόμηση στο επίπεδο των ιδεών και των αξιών. Ξαναζεσταμένος αντιαποικιοκρατικός λόγος και αναβίωση μαοϊσμών, εργατισμών και ιακωβινισμών διαφημίζονται ως το άλας της σύγχρονης κριτικής σκέψης, ενώ αποτελούν συμπτώματα απολίθωσης της κριτικής συνείδησης.

Αν πρέπει λοιπόν να θυμόμαστε τα τανκς στην Πράγα του ’68, δεν είναι για την τιμητική χρήση της Ιστορίας μήτε για τη μυθοποίηση μιας συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής. Δεν είναι για να ανακαλούμε τον πόνο κάποιων θυμάτων της Ιστορίας και χαμένων υποθέσεων, αλλά για τις σημερινές μας πλεύσεις σε έναν κόσμο αφάνταστα πιο περίπλοκο και χαοτικό από τον κόσμο του 1968.

Ακόμα και στο τωρινό γεωπολιτικό και οικονομικό χάος, αξίζει να φρεσκάρουμε τις μεγάλες δεσμεύσεις: τον δημοκρατικό κοσμοπολιτισμό, την απέχθεια για τους ζηλωτισμούς, την υπεράσπιση ενός εγκάρδιου πρακτικού ορθολογισμού. Ολα αυτά όμως προϋποθέτουν μια Αριστερά που δεν βαφτίζει τη Χαμάς δημοκρατικό κίνημα και δεν τρέχει πίσω από εθνικομπολσεβικισμούς της συμφοράς. (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

* Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ

Αυτός είναι ο νέος Ποινικός Κώδικας | ΕΛΛΑΔΑ | Protagon

Μπορεί όλα να είναι ακόμη στα χαρτιά και να μιλάμε μόνο βάσει δημοσιευμάτων σε εφημερίδες, αλλά οι αλλαγές που προμηνύονται στον ποινικό κώδικα είναι ιδιαίτερα σοβαρές και αναμένεται να αλλάξουν το τοπίο στους τομείς της Δικαιοσύνης και της Δημόσιας Τάξης.

Όπως αναφέρει «Το Βήμα της Κυριακής», η Επιστημονική Επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης εισηγείται αρκετές και βαρύνουσας σημασίας αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα.

Μετατροπές ποινών από ισόβια σε 20 χρόνια κάθειρξη (με κατάργηση του νόμου 1608/1950) για τους καταχραστές του δημοσίου χρήματος και παράλληλο… εξευρωπαϊσμό των ποινών για τα εγκλήματα διαφθοράς είναι το πλαίσιο των αλλαγών το οποίο ξεχωρίζει, ενώ δεν λείπει και η εισαγωγή νέων θεσμών, όπως η κοινωφελής εργασία, αλλά και η έκτιση ποινών κατ’ οίκον, η οποία θα συνοδεύεται με ηλεκτρονική επιτήρηση. Εξάλλου, ο θεσμός με το «βραχιολάκι» έχει, ήδη, εισαχθεί. Ταυτόχρονα, με ισόβια θα τιμωρείται όποιος προσβάλει το πολίτευμα ενώ με 10 χρόνια όποιος προκαλεί τη διάπραξη παρόμοιων πράξεων μέσω αναρτήσεων στο ίντερνετ.

Σε κάθε περίπτωση, όλα τα παραπάνω αποτελούν εισηγήσεις της αρμόδιας επιτροπής και τίποτε παραπάνω, με τον Χαράλαμπο Αθανασίου να είναι αυτός που θα λάβει τις τελικές αποφάσεις και τους κυβερνητικούς εταίρους να είναι αυτοί που θα διαμορφώσουν την τελική μορφή του νομοσχεδίου. Αυτό αναμένεται να γίνει σε δύο με τρεις μήνες, δηλαδή ανάμεσα στα μέσα Οκτωβρίου και Νοεμβρίου.

Μια παραίτηση, μωρέ… | ΕΛΛΑΔΑ | Protagon

Πάνε τρεις εβδομάδες τώρα που ολόκληρη η Ελλάδα συζητά γι’ αυτόν τον περίφημο ΕΝΦΙΑ ο όποιος κόντεψε -λέει- να προκαλέσει εγκεφαλικό ακόμα και σε υπουργούς αυτής της κυβέρνησης (που βεβαίως τον ψήφισαν).

Έχω βαρεθεί να κάνω δημόσιες συζητήσεις με κυβερνητικούς βουλευτές που διαμαρτύρονται έντονα για τις ρυθμίσεις του νομού (που επίσης οι ίδιοι ψήφισαν) και να ακούω πως δεν γνώριζαν ότι επρόκειτο να συμβούν τέτοιοι είδους ακρότητες.
Ας πούμε ότι τους πιστεύω. Προσωπικά εκτιμώ πως αν ήξεραν τι ψήφιζαν, πολλοί από αυτούς δεν θα το έκαναν. Αυτό όμως με ενδιαφέρει από ελάχιστα ως καθόλου. Ας ήταν πιο επιμελείς…

Εκείνο που περιμένω είναι καταρχήν να δω πώς θα είναι ο αλλαγμένος νόμος, τι θα συμβεί με τις προφανείς αδικίες που υπάρχουν και ποιοι θα πληρώσουν αυτή τη φορά τη… νύφη, γιατί το συνολικό ποσό που έχει προϋπολογιστεί να εισπραχθεί, κάποιοι πρέπει να το καταβάλουν.

Επειδή όμως βαρέθηκα επίσης να ακούω τη θεωρία περί «λάθους» που έκαναν κάποιοι -χωρίς να κατονομάζονται ευθέως- περιμένω επίσης να δω πώς ακριβώς θα πληρώσουν το «λάθος» τους.

Αν μια ιδιωτική εταιρία έστελνε μπιλιετάκια πληρωμής σε πελάτες της, γεμάτα με τόσο χοντροκομμένα λάθη, θα είχαν «ξηλωθεί» την ίδια μέρα όλοι όσοι ευθύνονταν γι’ αυτά.

Γιατί, λοιπόν, στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ δεν έχουμε δει -μέχρι στιγμής- ούτε παραίτηση, ούτε αποπομπή οποιουδήποτε; Μήπως επειδή το «λάθος» έγινε από «ημέτερους»; Ή μήπως επειδή, απλώς, δεν έγινε κανένα λάθος αλλά μια προσπάθεια να περάσει ένα μέτρο δήμευσης της ακίνητης περιουσίας, χωρίς κάποιοι να υπολογίσουν τις αντιδράσεις που αυτό θα προκαλούσε;

Διαλέγετε και παίρνετε…

Νομπελίστες οικονομολόγοι κατακεραυνώνουν Μέρκελ και τραπεζίτες και μιλούν για έξοδο από το ευρώ | Το Κουτί της Πανδώρας

Νομπελίστες οικονομολόγοι κατακεραυνώνουν Μέρκελ και τραπεζίτες και μιλούν για έξοδο από το ευρώ

SHARE

• nobel.png

  

22 Αυγούστου

19:222014

Εκτύπωση του άρθρουΜοιράσου αυτό το άρθρο

2 Σχόλια

Σε «μαστίγωμα» της Άνγκελα Μέρκελ για τις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξελίχθηκε η πέμπτη σύναξη των κατόχων βραβείων Νόμπελ στο Λιντάου της Γερμανίας. Στη συνάντηση αυτή οι μεγαλύτεροι οικονομολόγοι εξαπέλυσαν σφοδρή επίθεση κατά της στρατηγικής της Ευρωζώνης προειδοποιώντας ότι οι περιοριστικές πολιτικές επισείουν τον κίνδυνο ετών ύφεσης και μια νέας έκρηξης της κρίσης χρέους.

«Οι ιστορικοί θα ρίξουν πίσσα και πούπουλα στους ευρωπαίους κεντρικούς τραπεζίτες» ήταν η χαρακτηριστική έκφραση που χρησιμοποίησε ο καθηγητής Πίτερ Ντάιαμοντ που θεωρείται από τους κορυφαίους ειδικούς στον τομέα αντιμετώπισης της ανεργίας. «Οι νεαροί Ισπανοί και Ιταλοί που αναζητούν μια θέση εργασίας εν μέσω ύφεσης θα επηρεαστούν για δεκαετίες. Πρόκειται για ένα τρομακτικό αποτέλεσμα και είναι εντυπωσιακό πόσες λίγες αντιδράσεις έχουν προκληθεί για τις πολιτικές που είναι τόσο εκπληκτικά καταστροφικές» συμπλήρωσε.

«Καταστροφική αποτυχία» χαρακτήρισε τις πολιτικές λιτότητας ο καθηγητής Γιόσεφ Στίγκλιτς θεωρώντας τες υπεύθυνες για την μηδενική ανάπτυξη στην Ευρωζώνη στο πρώτο μισό του έτους. Προειδοποίησε, δε, ότι «υπάρχει κίνδυνος για μια ύφεση που θα διαρκέσει χρόνια». Δήλωσε, μάλιστα, ανήσυχος για το μέλλον της νομισματικής ένωσης για την οποία σημείωσε ότι «ακόμα δεν έχει αισθανθεί τον αντίκτυπο των γεωπολιτικών εντάσεων».

Από την πλευρά της η καγκελάριος της Γερμανίας απάντησε στην κριτική με το επιχείρημα ότι είναι δύσκολο να ελέγξεις ένα νόμισμα για 18 κράτη όταν τα κυρίαρχα κοινοβούλια αρνούνται να συμμορφωθούν με πολιτικές που αποφασίζονται στα ευρωπαϊκά όργανα. Επέμεινε, μάλιστα, ότι οι χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση έχουν μειώσει τα ελλείμματά τους και ότι οι πρώτοι «καρποί» μιας βιώσιμης ανάκαμψης είναι πλέον ορατοί.

Οι απόψεις αυτές, ωστόσο, δεν εμπόδισαν τον αμερικανό ειδικό σε θέματα νομισματικής πολιτικής Κρίστοφερ Σίμς να ταχθεί υπέρ της εξόδου από το ευρώ χωρών όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία ή η Ισπανία. «Αν μπορούσα να συμβουλεύσω την Ελλάδα, την Πορτογαλία ή ακόμα και την Ισπανία, θα τους ελεγα να ετοιμάζουν εφεδρικά σχέδια για την έξοδό τους από το ευρώ. Δεν υπάρχει κανένα νόημα στην παρουσία στην νομισματική ένωση αν αυτό που συμβαίνει μετά από ένα σοκαριστικό χτύπημα είναι το χτύπημα αυτό να γίνεται ολοένα και χειρότερο» ανέφερε ο Σίμς. Εξηγώντας το σκεπτικό του παραδέχθηκε ότι το κόστος μιας τέτοιας κίνησης θα ήταν μεγάλο, «μια μορφή χρεοκοπίας» αλλά η παραμονή στο ευρώ, κατά τον αμερικανό καθηγητή, «είναι επίσης πολύ κοστοβόρα για τις χώρες αυτές». «Οι Ευρωπαίοι έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα που είναι χειροτερο από αυτόν του Χρυσού Κανόνα (σ.σ. κάθε χώρα έθετε μέχρι το 1914 μια σταθερή τιμή χρυσού σε όρους του νομίσματος της, στην οποία ήταν έτοιμη να αγοράσει ή να πουλήσει). Είναι σαν τις χώρες της Λατινικής Αμερικής που δανείζονται σε δολλάρια» κατέληξε ο αμερικανός ειδικός.

ΕΝΦΙΑ 178.000 ευρώ για ερειπωμένο αγροτόσπιτο – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Το Ποντίκι Web

ΕΝΦΙΑ 178.000 ευρώ για ερειπωμένο αγροτόσπιτο

Αντιμέτωπος με τον παραλογισμό και τα λάθη του κράτους βρέθηκε ένας αγρότης σε χωριό των Τρικάλων όταν του ήρθε να πληρώσει 178.000 ευρώ για ένα ερειπωμένο αγροτόσπιτο.

Το σπίτι βρίσκεται στην είσοδο του Πολυνερίου και για να μπορέσει κανείς να φτάσει μέχρι το συγκεκριμένο αγρόκτημα, σύμφωνα με το trikalavoice.gr, θα πρέπει να περάσει μέσα από μια… «ζούγκλα», από πέτρινα μονοπάτια με πιθανό τον κίνδυνο να επιστρέψει χωρίς παντελόνι και με διαλυμένα παπούτσια.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ίδιας τοπικής ιστοσελίδας το σπίτι ιδιοκτησίας του Πολυνερίτη Γ.Κ.,  χτίστηκε το 1935 και εγκαταλείφθηκε τα χρόνια της μεγάλης φυγής, όταν οι άνθρωποι του χωριού μετανάστευαν μέσα στην ίδια τους τη χώρα, αφού δεν άντεχαν να μένουν απομονωμένοι.

Το αγροτόσπιτο αυτό ο ιδιοκτήτης το κράτησε «εις ανάμνηση των προγόνων του» και σίγουρα δεν πίστευε τα μάτια του όταν έλαβε τον ΕΝΦΙΑ και είδε ότι του το χρέωσαν για178.000 €, δηλαδή σχεδόν όσο μια βίλα στη Μύκονο.

Το πρόβλημα πάντως με τα εξωπραγματικά ποσά που κλήθηκαν να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες εντοπίστηκαν σε 457 περιοχές της χώρας καθώς εφαρμόστηκαν λάθος τιμές κατά τον υπολογισμό του φόρου.

Την ίδια ώρα ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλογών της χώρας, Βασίλης Αλεξανδρής, απέστειλε επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον υπουργό Οικονομικών Γκίκα Χαραδούβελη, «για την αντισυνταγματικότητα αλλά και τις συνέπειες από την επιβολή του ΕΝΦΙΑ».

Στη επιστολή εκτός των άλλων επισημαίνεται ότι, πρέπει να επέλθει αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών ώστε να ανταποκρίνονται αυτές στα δεδομένα της κοινής πείρας και της συναλλακτικής πρακτικής, αλλά και το κράτος να ανταποκρίνεται στις νόμιμες υποχρεώσεις του, ενώ η όλη αυτή κατάσταση πλήττει καίρια τη λειτουργία της κτηματαγοράς.

Τέλος, ο κ. Αλεξανδρής καλεί τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας λόγω της αντισυνταγματικότητας του ΕΝΦΙΑ αλλά και της έντονης κοινωνικής αναστάτωσης που έχει προκαλέσει, να επανεκτιμήσουν την κατάσταση και να αποκαταστήσουν τις αδικίες.

Αναβολή ή «θάψιμο» του αντιρατσιστικού; – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Αναβολή ή «θάψιμο» του αντιρατσιστικού;

Χρόνο για διαβουλεύσεις γύρω από το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο δίνει η αναβολή για μια εβδομάδα επεξεργασίας  από το Β΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής.

Την παράταση του χρόνου έδωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης ο οποίος αιτιολόγησε το αίτημα του για αναβολή της συζήτησης σε προσωπικό κώλυμα. Να θυμίσουμε ότι η συζήτηση του αντιρατσιστικού την ερχόμενη Τρίτη είχε αποφασιστεί στις αρχές Αυγούστου πριν διακόψει η Βουλή για τον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου.

Το ερώτημα είναι αν τελικά θα εισαχθεί προς συζήτηση στο Γ΄ Θερινό Τμήμα της Βουλής το νομοσχέδιο, οι εργασίες του οποίου ξεκινούν στις 2 Σεπτεμβρίου και στο οποίο παραδοσιακά συμμετέχει το «βαρύ πυροβολικό», οι πιο έμπειροι βουλευτές από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες.

Με τους βουλευτές της ΝΔ να είναι «στα κάγκελα» και να επιχειρούν να εκτονώσουν την οργή τους για το «κράξιμο» που τρώνε από τον ΕΝΦΙΑ στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ ρίχνει λάδι στη φωτιά:
«Δεν έχει νόημα να καταφεύγουν κάποιοι σε ψευτοηρωισμούς, παραβιάζοντας ανοιχτές θύρες» τονίζει σε ανακοίνωση του κόμμα και σημειώνει πως είναι αυτονόητο πως θα ενταχθούν και οι γενοκτονίες των χριστιανών.

Το ΠΑΣΟΚ επισημαίνει με νόημα, ότι το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο έρχεται το επόμενο διάστημα στο Τμήμα της Βουλής προς ψήφιση, «από μόνο του είναι ένα μεγάλο θεσμικό βήμα για τη χώρα, αφού για πρώτη φορά με τρόπο συνεκτικό θωρακίζεται η ελληνική κοινωνία και η ελληνική δημοκρατία απέναντι στο λόγο του μίσους και την ρατσιστική και ξενοφοβική ρητορική». Τονίζει, τέλος, ότι «το σύνολο του δημοκρατικού τόξου οφείλει να επιδείξει μηδενική ανοχή στο μίσος, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό».

Στο θέμα παρενέβη και ο Μητροπολίτης Πειραιώς, ο οποίος με επιστολή του στον Αντώνη Σαμαρά ζητά να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο, ενώ  οκτώ ανεξάρτητοι βουλευτές με ανακοίνωση τους λένε ότι «το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, όπως έρχεται για ψήφιση, αποτελεί μία κατάπτυστη και αντεθνική υπαγόρευση από τους γνωστούς-άγνωστους υποβολείς. Η απουσία αναφοράς στις γενοκτονίες των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ελλήνων της Μ. Ασίας το καθιστά μνημείο υπόδουλης αποικίας», την ανακοίνωση υπογράφουν οι Γιαταγάνα Χρυσούλα, Γιοβανόπουλος Κων/νος, Καπερνάρος Βασίλειος, Κασαπίδης Γεώργιος, Μουτσινάς Πάρις, Μπόλαρης Μάρκος, Νικολόπουλος Νικόλαος και Νταβρής Γεώργιος.

Να δούμε αν το πολύπαθο νομοσχέδιο που παραμένει στα συρτάρια του υπουργείου Δικαιοσύνης περισσότερο από 15 μήνες θα έρθει τελικά την ερχόμενη εβδομάδα

ΣΥΡΙΖΑ: Κλίνατε… προγραμματικά – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

ΣΥΡΙΖΑ: Κλίνατε… προγραμματικά

Οι συναντήσεις, την Τρίτη, του Αλέξη Τσίπρα με την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλά­δας και την Επιτροπή Παραγω­γών Ημαθίας και Πέλλας και η συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου Πάνου Σκουρλέτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη Δευτέρα σήμαναν την εκκίνηση της φθινοπωρι­νής πολιτικής κούρσας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτος με­γάλος σταθμός, η Διεθνής Έκ­θεση Θεσσαλονίκης, όπου θα δοθεί το προγραμματικό στίγ­μα της αξιωματικής αντιπολί­τευσης.

Tο πρόγραμμα και η εκλαΐκευσή του αποτελούν πολιτική προτεραιότητα για το επιτελείο της Κουμουνδούρου, η οποία σχεδιάζει να αξιοποιήσει την παρουσίασή του με δύο στόχους:

♦ Να εκμεταλλευθεί τη – μάλλον κοινή – δι­απίστωση ότι «η κυβέρνηση είναι πλήρως απο­μονωμένη κοινωνικά».

♦ Να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως, βρίσκε­ται σε πλήρη επαφή με την κοινωνία, την οποία λογαριάζει και ως αρωγό στην πολιτική μάχη που αρχίζει το φθινόπωρο και ίσως φτάσει έως την άνοιξη.

Γι’ αυτό θα δούμε τις επόμενες ημέρες την ανακοίνωση θεματικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή κοινωνικών φορέων, ενώ σε αυτό το πολιτικό και επικοινωνιακό πλαίσιο εντάσ­σεται και η συνάντηση Τσίπρα με επιμελητή­ρια και παραγωγούς. Για την ακρίβεια, στις εκ­δηλώσεις αυτές θα παρουσιαστούν οι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη φορο-λογία και το περιουσιολόγιο, την ανάπτυξη, την ανεργία και τα «κόκκινα» δάνεια.

Κρυφοκοιτάζει δεξιά

Η προγραμματική «επίθεση», πάντως, εί­ναι άγνωστο πόσο λεπτομερής μπορεί να γίνει στην πορεία προς τη ΔΕΘ και, κυρίως, προς τις εκλογές. Η πολιτική αβεβαιότητα που πλανάται πάνω από τη χώρα, η κυβερνητική αστάθεια, η αναμενόμενη ψήφιση του νέου ασφαλιστικού, οι μεγάλες εκκρεμότητες ως προς τα τεστ αντο­χής των τραπεζών και η δυσκολία στη συζήτη­ση με τους δανειστές για το χρέος είναι μερικοί από τους παράγοντες που δεν επιτρέπουν τη μέγιστη προγραμματική εξειδίκευση.

Αν, ωστόσο, τεχνικά υπάρχουν σαφείς δυσχέ­ρειες, ο πολιτικός στόχος είναι απολύτως ορατός: ο ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στην προσέλκυση ση­μαντικού μέρους της λαϊκής βάσης που κινείται δεξιότερα από αυτόν – έως και τις παρυφές της Ν.Δ., με αφορμή τη διαπίστωση ότι «η κυβέρ­νηση είναι πλήρως απομονωμένη κοινωνικά».

Η διαρκής κρίση στις σχέσεις της Ν.Δ. με τους ψηφοφόρους που αποτελούσαν το τελευ­ταίο εκλογικό αποκούμπι της (ιδιοκτήτες ακινή­των, αγρότες, συνταξιούχους) έγινε κατανοητή ακόμη και από τον πιο δύσπιστο αυτό το καλο­καίρι ύστερα από τις πολιτικά καταστροφικές κινήσεις με τον ενιαίο φόρο στα ακίνητα, την προαναγγελία εισόδου εφοριακών στα σπίτια των φορολογουμένων, με στόχο την κατάσχε­ση κινητής περιουσίας και χρημάτων, αλλά και με τις μεγάλες δυσχέρειες που επέφερε το ρω­σικό εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα.

Επιπλέον ο οριζόντιος χαρακτήρας πολλών από τα μέτρα που σχετίζονται με τη φορολογία και την ασφάλιση επιτείνει το κυβερνητικό αδι­έξοδο.

Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αντι­λαμβάνεται ότι η διαμόρφωση μιας μεγάλης εκλογικής πλειοψηφίας ή, έστω, μια υψηλή εκλογική επίδοση της τάξεως του 30% και άνω δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την περαιτέ­ρω συρρίκνωση των άλλων κομμάτων και δυνά­μεων που κινούνται στον χώρο της Αριστεράς. Όπως εκτιμάται, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απευθυνθεί στην κοινωνία οριζόντια, με στόχο να αποκτήσει το εκλογικό του κάλεσμα παλλαϊκό χαρακτήρα.

Επομένως τόσο προγραμματικά όσο και πο­λιτικά η Κουμουνδούρου το επόμενο διάστημα αναμένεται να εστιάσει στους πολίτες ανεξαρ­τήτως πολιτικής καταγωγής, ώστε μεταξύ άλ­λων να απαντήσει στη… δεξιά πανστρατιά την οποία επιχειρεί ο Αντώνης Σαμαράς με κινήσεις όπως αυτή με τη συμπόρευση μ ε τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τα υπολείμματα του ΛΑΟΣ.

Το δίδαγμα της ευρωκάλπης

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών φαίνεται να είναι καθο­ριστικό για την πολιτική και εκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙ-ΖΑ. Η ευκολία με την οποία το Ποτάμι στήθηκε και πέτυχε εκλογικά, παρά το απόλυτο προγραμματικό κενό του, ψα­ρεύοντας «πελατεία» η οποία ενδιέφερε πρωτίστως την αξι­ωματική αντιπολίτευση, κατέδειξε τα εξής απλά πράγματα:

♦  Η «γοητεία» του ΣΥΡΙΖΑ στο πιο συντηρητικό κοινό έχει περιορισμένη εμβέλεια ακόμη και σε μια «εύκολη» κάλ­πη, όπως αυτή των ευρωεκλογών.

♦  Η εκλογική «άλωση» του χώρου της Κεντροαριστεράς χρειάζεται ακόμη πολλά για να επιτευχθεί.

♦  Η αόριστη αναγγελία περί ακύρωσης, σκισίματος και… εμπρησμού του μνημονίου την επομένη των εκλογών έχει σαφή όρια στο 27% ως προς την απήχησή της.

♦  Οι σχετικά συντηρητικοί ψηφοφόροι – ιδιαίτερα όσοι έχουν ακόμη κάτι να διασώσουν για να αποφύγουν την πλήρη οικονομική καταστροφή – χρειάζονται απτά δείγ­ματα προθέσεων για να ρίξουν το ψηφαλάκι τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι τα κύρια στοιχεία που δεν επέτρεψαν στην αξιω­ματική αντιπολίτευση, παρά την ευρεία και ιστορική – πρώ­τη στα χρονικά για αριστερό κόμμα στην Ελλάδα – εκλογι­κή της νίκη, να αυξήσει το εκλογικό της ποσοστό, το οποίο έμεινε κολλημένο στο 27%.

Έτσι, παρά τις εσωκομματικές φωνές που επιμένουν να το­νίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει (ακόμη πιο) αριστε­ρά, η ηγεσία του κόμματος στρέφεται και σε παραδοσιακά συντηρητικούς ψηφοφόρους όπως οι ένστολοι, απευθύ­νεται πολιτικά σε κοινωνικές κατηγορίες που είχαν δώσει το 2012 την πλειοψηφία στη Ν.Δ., όπως οι αγρότες και οι συνταξιούχοι, ενώ με την πολυσυζητημένη συμβολική επί­σκεψη στο Άγιον Όρος επιχειρεί να δείξει στους θρησκευό­μενους ότι δεν αποτελεί εχθρό της Εκκλησίας.

Ανεξάρτητα από την επιτυχία κάθε κίνησης, συμβολικής ή ουσιαστικής, η σκληρή πραγματικότητα υποδεικνύει ότι η οικονομία και τα θέματα δικαιοσύνης και διαφθοράς θα αποτελέσουν και στις επόμενες εκλογές – όποτε και αν γί­νουν – το πρώτο κριτήριο ψήφου.

Συνεπώς η προγραμματική εξόρμηση των επόμενων ημε­ρών αναμένεται να λάβει υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους που προαναφέραμε. Εξ άλλου από την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εντυπώσεις με τις προγραμματικές του εξαγγελίες θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η τύχη του στην κάλπη. Αυτό στην Κουμουνδούρου, έστω και κάπως καθυ­στερημένα, δείχνουν να το έχουν κατανοήσει…

40 χρόνια ΠΑΣΟΚ: Από δυο χωριά χωριάτες – ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

40 χρόνια ΠΑΣΟΚ: Από δυο χωριά χωριάτες

Προπαραμονή Δεκαπεντάγουστου επέλεξε ο Γιώργος Πα­πανδρέου να προκαλέσει μια ακόμα «φρίκη» στο επίσημο ΠΑΣΟΚ ανακοινώνοντας τη διενέργεια έκθεσης του Ιδρύμα­τος Ανδρέας Παπανδρέου με θέμα: «Aπό τον Ανένδοτο στην Αλλαγή».

Μάλιστα, σύμφωνα με το δελτίο Tύπου του γραφείου του, ο ΓΑΠ θα είναι κεντρικός ομιλητής στα εγκαίνια της Έκθεσης με ομιλία του στο Ζάππειο την 1η Σεπτεμβρίου.

Το εντυπωσιακό είναι ότι στις 3 του Σεπτέμβρη από το ίδιο βήμα ο Βαγγέλης Βενιζέλος θα μιλήσει κι αυτός στο Ζάππειο στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 40 χρόνια του κόμματος, σύμφωνα με τον προγραμματισμό που έγινε στα μέσα Ιου­λίου.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει απα­ντήσει αν θα συμμετάσχει στις επίσημες εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ ή θα αρκεστεί να γιορτάσει μέσω του Ιδρύματος τα 40 έτη του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του. Επίσης δεν έχει ακόμα δείξει κανένα σημάδι ότι σκοπεύει να συμμετάσχει στο συνέδριο για την επανένωση της Κεντρο­αριστεράς.

Το γεγονός ότι η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ επιθυμεί να συνδυάσει τα 40χρονα του κόμματος με τις διαδικασίες για το ιδρυτικό συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και το ότι ο Βενιζέλος θα επιχειρήσει να καταγράψει το στίγμα του κόμματος στη μεταμνημονιακή εποχή μάλλον προκάλεσαν και την έκθεση του Ιδρύματος Ανδρέα Παπαν­δρέου.

Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί να επενδύσει πολιτικά στην προσωπική αντιπαράθεσή του με τον Ευάγγελο Βενιζέ­λο και να προσδώσει ιδεολογικά χαρακτηριστικά στην αντίθεσή του για το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς και τη δική του αποχή.

Στο δελτίο Τύπου του πρώην πρωθυπουργού επισημαίνεται ότι «στόχος της πρωτοβουλίας του Ιδρύματος Ανδρέα Πα­πανδρέου είναι να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάπτυ­ξη ενός δημιουργικού διαλόγου, που θα συμβάλει στην οι­κοδόμηση μιας οραματικής, αλλά συνάμα ρεαλιστικής και αποτελεσματικής πρότασης για τη συγκρότηση μιας προ­οδευτικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνεχίζουν να αγωνιούν για το μέλλον της Δημοκρατί­ας και του Σοσιαλισμού.

Πρόκειται για προοδευτικές δυνάμεις που κατανοούν ότι οι ίδιες οφείλουν να αποτελέσουν την Αλλαγή που οραματί­ζονται και αναζητούν την ανατροπή των πελατειακών αντι­λήψεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών που συνεχίζουν να κρατούν σε ομηρία τη χώρα και τον Ελληνικό λαό». Αντίθετα, σε πρόσφατο σχόλιό του ο επανακάμψας στο ΠΑ-ΣΟΚ Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος επέλεξε τον Δεκαπεντά-γουστο για να μας ανακοινώσει ότι επιστρέφει στο κόμμα, δεν κάνει καμιά αναφορά στη λέξη σοσιαλισμό, αλλά στη σοσιαλδημοκρατία.

Το σκηνικό κρίσης λοιπόν στήνεται στο «όνομα» του σοσια­λισμού, γνωστή ΠΑΣΟΚική καραμέλα που επί 40 χρόνια πιπίλαγαν τα στελέχη του, αλλά ποιος τσιμπάει πια;

Ἔρρωσο: Αμφίπολη : Μπροστά σε σημαντική αποκάλυψη φαίνεται ότι βρίσκονται οι ανασκαφές

σκαφές

Μπροστά στην αποκάλυψη ενός σημαντικού αρχαιολογικού τάφου φαίνεται πως βρίσκονται οι ανασκαφές, που

Αμφίπολη : Μπροστά σε σημαντική αποκάλυψη φαίνεται ότι βρίσκονται οι ανασκαφές

Αρχαία Αμφίπολη : Μπροστά σε σημαντική αποκάλυψη φαίνεται ότι βρίσκονται οι ανασκαφές

Μπροστά στην αποκάλυψη ενός σημαντικού αρχαιολογικού τάφου φαίνεται πως βρίσκονται οι ανασκαφές, που διεξάγονται στον μοναδικό μνημειακό περίβολο του Τύμβου Καστά, στην Αρχαία Αμφίπολη. Στην περιοχή, η οποία φυλάσσεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα από μεγάλη αστυνομική δύναμη, καταγράφεται έντονη κινητικότητα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, το Υπουργείο Πολιτισμού έχει ενημερωθεί για όλες εξελίξεις.

Δύο μαρμάρινες Σφίγγες φυλάνε με κάθε σοβαρότητα τον -όπως όλα δείχνουν- ξεχωριστό αρχαίο μακεδονικό τάφο που εντοπίσθηκε στον λόφο του Καστά στην Αμφίπολη. Η προχθεσινή ανακάλυψη της εισόδου του τάφου σήμανε συναγερμό από τους ανασκαφείς, οι οποίοι κράτησαν την αναπνοή τους όταν βρέθηκαν μπροστά στο υπέρθυρο (το άνω μέρος της θύρας). Εκεί εντόπισαν και τα δύο αγάλματα.

Τι κρύβει άραγε ο μακεδονικός τάφος που εντοπίσθηκε μέσα σε έναν τεράστιο περίβολο; Τη νεκρή Ρωξάνη; Τον Νέαρχο, ναύαρχο του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου; Κάποιον επώνυμο Θράκα ηγεμόνα; Τον Σπαρτιάτη στρατηγό Βρασίδα; Πλήρεις απαντήσεις θα καταστεί δυνατόν να δοθούν εφόσον ο τάφος αποδειχθεί ασύλητος. Πάντως, η στιγμή κατά την οποία θα αποσφραγιστεί φαίνεται να απέχει ακόμα.

Οι αρχαιολόγοι διερευνούν το καλύτερο σημείο για να μπουν μέσα, έτσι ώστε η κτιστή κατασκευή που είναι σκεπασμένη από τόνους χώματα να μην κινδυνεύσει με κατάρρευση. Συνήθως η πρώτη άποψη του εσωτερικού γίνεται από το λεγόμενο «κλειδί», μια πέτρα που σφραγίζει υψηλό σημείο της ανωδομής. Από αυτήν έμπαιναν κατά την αρχαιότητα οι τυμβωρύχοι. Αν βρεθεί στη θέση της, υποδεικνύει ότι πιθανώς ο τάφος δεν έχει συληθεί.

Η περιοχή φυλάσσεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα από μεγάλη αστυνομική δύναμη. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Έθνους», ο πρωθυπουργός ενημερώνεται προσωπικά από τους αρμόδιους του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, οι οποίοι και συντονίζουν το έργο. Η προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Κατερίνα Περιστέρη, δεν προβαίνει σε δηλώσεις για το ζήτημα. Ενημερώνει διαρκώς με τη σειρά της το υπουργείο Πολιτισμού. Η κ. Περιστέρη είχε εντοπίσει πριν από λίγες ημέρες τον δρόμο που οδηγεί στην είσοδο του τάφου και ανέσκαπτε εκείνη την περιοχή.

Τα δύο τελευταία χρόνια στον λόφο Καστά αποκαλύπτεται ένας μοναδικός ταφικός περίβολος

Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι πολλά. Πρόκειται άραγε για έναν μεγάλο βασιλικό τάφο; Από τη μεριά της η προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Κατερίνα Περιστέρη, τηρεί σιγή ιχθύος για το όλο ζήτημα, ενώ ενημερώνει καθημερινά για όλες τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις της το υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από την Κατερίνα Περιστέρη, τον περασμένο Μάρτιο -στην 27η αρχαιολογική επιστημονική συνάντηση, που διεξήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου- τα δύο τελευταία έτη, κατά τη διεξαγωγή των ανασκαφών στον λόφο Καστά, αποκαλύπτεται ένας μοναδικός ταφικός περίβολος στον κόσμο, όπως υποστηρίζει η κ. Περιστέρη, λόγω του μεγέθους του που αγγίζει τα πεντακόσια περίπου μέτρα, με ακριβείς αναλογίες ύψους τριών μέτρων και συνολικού μήκους 497 μέτρων.

Το Ιούνιο, μετά τη χρηματοδότηση των 100.000 ευρώ από το Υπουργείο Πολιτισμού, οι ανασκαφές που είχαν σταματήσει λόγω χειμερινής περιόδου συνεχίστηκαν, με την προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Κατερίνα Περιστέρη, να απομακρύνει αρχικά τους τόνους χώματος που σκέπαζαν τον λόφο Καστά, και στη συνέχεια να ολοκληρώνει την ανασκαφή του μεγαλοπρεπούς ταφικού περιβόλου που χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ.

Όπως είχε επισημάνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην 27η αρχαιολογική επιστημονική συνάντηση, η κ. Περιστέρη, «κατά την περίοδο που χρονολογείται ο ταφικός περίβολος, μετά τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου μέχρι το τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, διαδραματίζονται σπουδαία ιστορικά γεγονότα στην περιοχή της Αμφίπολης. Σημαντικοί στρατηγοί και ναύαρχοι του Μ. Αλεξάνδρου σχετίζονται με την περιοχή. Εδώ ο Κάσσανδρος εξορίζει και θανατώνει το 311 π.Χ. τη νόμιμη σύζυγο του Μ. Αλεξάνδρου Ρωξάνη και το γιό του Αλέξανδρο Δ’».

Ο ταφικός περίβολος χρονολογείται γύρω στο 325 – 300 π.Χ. και φέρεται να έχει την υπογραφή του φημισμένου της εποχής εκείνης, αρχιτέκτονα, Δεινοκράτη, που σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία ήταν και στενός φίλος του Μ. Αλεξάνδρου.

Οικοδομήθηκε από θασίτικο μάρμαρο που μεταφέρθηκε στη περιοχή με ειδικά πλοιάρια, ενώ οι μαρμάρινοι δόμοι από την Αλική της θάσου, τοποθετήθηκαν με ειδικούς γερανούς, κατασκευασμένους από ξύλο, σίδηρο και μολύβι, ίχνη των οποίων βρέθηκαν κατά την αρχαιολογική ανασκαφή. Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές έρευνες, ένα μεγάλο μέρος του περιβόλου έχει αποξηλωθεί κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους με αποτέλεσμα αρκετά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη του να μη βρίσκονται στη θέση τους. Μια ευρύτερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Αμφίπολης στην προσπάθεια να εντοπιστούν τα χαμένα αρχιτεκτονικά μέλη, οδήγησε την Κατερίνα Περιστέρη και τους συνεργάτες της, στην περιοχή του χώρου του μνημείου του Λέοντα της Αμφίπολης όπου τα χαμένα μέλη του περιβόλου, βρέθηκαν είτε διάσπαρτα, είτε εντοιχισμένα στη βάση του Λέοντος. Η χρονολόγηση τόσο του ταφικού περιβόλου όσο και του Λέοντα συμπίπτει και ανήκει στο τελευταίο τέταρτο του 4π.Χ. αιώνα.

«Μετά την ανακάλυψη του ταφικού περιβόλου του τύμβου Καστά, όπως απέδειξε η έρευνα μας, το ταφικό μνημείο του Λεόντα συνδέεται με το ταφικό σήμα του τύμβου που στην πραγματικότητα είναι το θεμέλιο του και τοποθετείται στην κορυφή του τύμβου βάσει και της γεωμετρίας που μας δίνει ο ταφικός περίβολος» είπε κατά την παρουσίαση των ανασκαφών της η προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Παρουσιάζοντας τα νέα ανασκαφικά δεδομένα, με αρχιτεκτονική τεκμηρίωση, για τον τρόπο και τον τόπο κατασκευής του μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης, ο διεθνώς αναγνωρισμένος αρχιτέκτονας Μιχάλης Λεφαντζής, τόνισε ότι τα χαμένα μέλη του ταφικού περιβόλου αποτελούν σήμερα τη βάση του Λέοντα της Αμφίπολης, ενώ η κλήση των μαρμάρινων δόμων αποδεικνύουν την κυκλική τους φορά και ότι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου ταφικού περιβόλου.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή, ο περήφανος Λέοντας της Αμφίπολης, με ύψος 5,20 μέτρων αποδεικνύεται πως ήταν στην κορυφή του ταφικού μνημείου του Καστά, πάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο που τα κομμάτια του μεταφέρθηκαν από τα λατομεία της Θάσου, με ειδικές σχεδίες και ξύλινα κάρα που τραβούσαν βόδια εργασίας. Ο Λέοντας της Αμφίπολης, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, φέρεται ότι φιλοτεχνήθηκε στο συγκεκριμένο σημείο, χωρίς να είναι γνωστό, ακόμη το όνομα του μεγάλου γλύπτη της εποχής.

Πηγή: Αγγελιοφόρος , Α. Κώττη, Έθνος

Διαβάστε περισσότερα Ἔρρωσο: Αμφίπολη : Μπροστά σε σημαντική αποκάλυψη φαίνεται ότι βρίσκονται οι ανασκαφές http://erroso.blogspot.com/2014/08/blog-post_11.html#ixzz3AxAnf0Jmδιεξάγονται στον μοναδικό μνημειακό περίβολο του Τύμβου Καστά, στην Αρχαία Αμφίπολη. Στην περιοχή, η οποία