Ένας παπάς διορθώνει το Χριστό
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Kύριε Ροΐδη,
Κατά κοινή ομολογία το κοινωνικό κήρυγμα του Ευαγγελίου έχει ριζοσπαστικά στοιχεία, γι’αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία του έχει αλλάξει τα φώτα. Επικίνδυνες κουβέντες, που εκφράζουν σοσιαλιστικές αρχές όπως οι παρακάτω, έχουν παραμεριστεί από την πρακτική του κλήρου:
«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυροὺςεπὶ τῆς γῆς, όπου σης και βρώσις αφανίζει»
«Μη κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ άργυρον μηδὲ χαλκὸν εις τας ζώνας υμών» (εικ.2)
«Ύπαγε, όσα έχεις πώλησον καιδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ»
«Ὁ έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι, και ο έχων βρώματα ομοίως ποιείτω».
«Ευκολώτερον εστί κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν τού Θεού εισελθείν»
—–Αν και ο Χριστός έχει δώσει απάντηση, ο πρωτοπρεσβύτερος κ.Διονύσης Ταμπάκης, του ναού του Γενέσιου της Θεοτόκου Ναυπλίου, θέτει το ερώτημα σε άρθρο του που αναδημοσιεύτηκε και στο νεοναζιστικό μπλογκ Hellas-Orthodoxy (15/2/13): «Οι περιουσίες των κληρικών που πρέπει να ανήκουν;» και απαντά, παρακάμπτοντας το ευαγγελικό κήρυγμα και καταφεύγοντας σε μια από τις Συνόδους της Καρθαγένης (419), δηλαδή της αφρικανικής Καρχηδόνας, της οποίας οι επίσκοποι φαίνεται πως γνωρίζουν καλύτερα από το Χριστό το χριστιανικό καθήκον: «Είναι σύνηθες φαινόμενο στην πορεία της Εκκλησίας μας παλαιά αλλά και σύγχρονα, πολλοί Κληρικοί διακονώντας σε ζωντανές και πολυπληθείς ενορίες και εργαζόμενοι αόκνως και φιλοτίμως υπέρ του έργου της Εκκλησίας να λαμβάνουν οικιοθελώς από τους πιστούς οικονομικές ή άλλες συνδρομές με αποτέλεσμα κάποιοι Κληρικοί παντός βαθμού να προκόβουν σε περιουσιακά στοιχεία. Πολλοί κακόβουλοι τότε τους κατηγορούν αβασάνιστα ως «κλέπτες», «σφετεριστές» κ.α. δίχως να γνωρίζουν την ολοκληρωτική αφιέρωση πολλών Ιερέων και ότι ‘ἄξιος γὰρ ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ΄’» (Λουκ). Όμως πως πρέπει η συγκεκριμένη αποκτηθείσα περιουσία να διαχειρίζεται και που να καταλήγει; Την απάντηση μας την έχει δώσει προ 16 αιώνων 419 μ.Χ η Αγία μας Εκκλησία από την εν Καρθαγένη Σύνοδο:
Κανὼν λβ’
‘Επίσκοποι, πρεσβύτεροι ή Διάκονοι και οποιοδήποτε κληρικοί, όντας πενιχροί πρώτα, εάν προκόψουνε στον καιρό της Επισκοπής ή Ιεροσύνης τους σε περιουσία, αγρούς ή σε οποιαδήποτε ακίνητη περιουσία στο όνομά τους, να τα επιστρέφουνε στην Εκκλησία.Εάν όμως περιέλθει σε αυτούς περιουσία από συγκεκριμένη δωρεά κάποιου ή κληρονομιά ας τα διαχειριστούν όπως θέλουν’. Η Αγία μας Εκκλησία λοιπόν, ως Θεοκίνητος, ορθοτομεί πάντα και σε όλες τις περιστάσεις την αλήθεια!».
—–Οι σκεπτόμενοι ασφαλώς θα επισημάνουν την προφανή απόλυτη αντίθεση των όσων λέει ο πρωτοπρεσβύτερος με αυτά που λέει ο Χριστός. Αν ξεπεράσουμε τη χριστιανική ηθική που θέλει τον κληρικό αφιλοκερδή και ανάργυρο, αν ξεπεράσουμε ακόμη και τους εκκλησιαστικούς κανόνες που απαγορεύουν την πώληση των μυστηρίων, αν ξεπεράσουμε την κοινή λογική που αρνείται να καταλάβει γιατί οι καλοί ενορίτες αντί να δίνουν λεφτά στους φτωχούς, φροντίζουν για τον πλουτισμό και τη διαφθορά του ιερέα τους, πως θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε το νόμο που απαγορεύει τη δωροδοκία των δημοσίων υπαλλήλων στην ενάσκηση των καθηκόντων τους; Πως γίνεται ένας δημόσιος υπάλληλος να είναι δωρολήπτης; Ασφαλώς μπορεί αυτό να το ανέχεται ο πολιτικός κόσμος από τη Ν.Δ. μέχρι το ΣΥΡΙΖΑ, που κάνει κι αυτός πως δεν ξέρει για τα αφορολόγητα μαύρα λεφτά των παγκαριών και των αγοροπωλούμενων «μυστηρίων», αλλά ελπίζω πως πολλοί αριστεροί πολίτες θα διαφωνούν με την ηθική ελαστικότητα του κόμματος του κ.Τσίπρα.
—–Η απάντηση των ιερέων, που θέλουν ενδεχόμενα να δικαιολογήσουν το δικό τους πλουτισμό, θα είναι πολύ απλή. Όλα αυτά ξεπερνιούνται με τη χάρη των αγίων επισκόπων της Συνόδου της Καρθαγένης, που ήξεραν από τότε την τέχνη να κόβουν και να ράβουν τη χριστιανική ηθική στα μέτρα τους και να λένε πως ο παπάς μπορεί να αποκτά περιουσία και να την κάνει ότι θέλει. Έχω όμως και μια μικρή ένσταση. Ο πρωτοπρεσβύτερος Ταμπάκης κάνει κάποιες λαθροχειρίες. Παραλείπει στο ευαγγελικό ρητό του Λουκά (10,4) που παραθέτει για να δικαιολογήσει τη δωροληψία, την προηγηθείσα σαφή οδηγία του Χριστού να μην πάρει χρήματα: «μη βαστάζετε βαλάντιον, μη πήραν, …», που τη δίνει μάλιστα αποκλειστικά για την πολύ δύσκολη αποστολική περιοδεία και όχι για έμμισθο, βολεμένο στο πρεσβυτέριό του, κρατικό παπά. Παραλείπει επίσης να μας πει πως ο Χριστός αναφέρεται σε φιλοξενία του Απόστολου που ταξιδεύει, στο σπίτι κάποιου φιλόξενου και καλόπιστου ανθρώπου, όπου θα δεχθεί φαγητό και ποτό («εν αυτή δε τη οικία μένετε εσθίοντες και πίνοντες τα παρ᾿ αυτών· άξιος γαρ ο εργάτης του μισθού αυτού εστί»), χωρίς να ντραπεί, γιατί τα αξίζει ο κόπος της αποστολικής οδοιπορίας του. Μάλιστα ο Χριστός φροντίζει να προειδοποιήσει να μην το συνεχίσει αυτό το φαγοπότι δεξιά και αριστερά: «μη μεταβαίνετε εξ οικίας εις οικίαν».
—–Μου προκαλεί εντύπωση αυτή η περιφρόνηση του ιερέα προς τα λόγια του θεού του, αυτή η προσπάθεια αλλοίωσης του σαφέστατου νοήματός τους. Ψάχνοντας λοιπόν να βρω σχετικά με το έργο αυτού του ιερέα, είδα ότι από το 2011 ανήκει στο ρεύμα των «αγανακτισμένων» εκείνων που αποδίδουν τη χρεοκοπία σε «σχέδιο» και θύμωσαν όταν κόπηκε το επιδοτούμενο με δάνεια φαγοπότι των πελατών του ΝΔΠΑΣΟΚ. Και ποιος άλλος αλήθεια ήταν καλύτερος πελάτης του από το ιερατείο; l
—–Γράφει λοιπόν ο ιερέας: «Τον τελευταίο καιρό, λόγω της σχεδιασμένης κρίσης έχουν γίνει 1700 αυτοκτονίες Ορθοδόξων Χριστιανών» (γνωρίζει άραγε τη συνείδησή τους και μόνο για τους Ορθόδοξους ενδιαφέρεται;), τσουβαλιάζει όλους τους πολιτικούς (‘ελληνόφωνους’ τους αποκαλεί) ως υπεύθυνους, χωρίς να μπαίνει στον κόπο και στον κίνδυνο να επιμερίσει ευθύνες σε κόμματα και σε πρόσωπα και να ονοματίσει απατεώνες, μηχανισμούς διαπλοκής και θεσμούς αδιαφάνειας σαν υπεύθυνος πολίτης. Ταυτόχρονα εντοπίζει και μια περίεργη απειλή:
«Πόσα ζευγάρια στρέφονται στις προγαμιαίες ανευλόγητες σχέσεις αφού ούτε τα στοιχειώδη δεν έχουνε για να κάνουν μία αξιοπρεπή αρχή στη ζωή τους».
—–Ο κ.Ταμπάκης είναι και συλλέκτης θαυμάτων του φερόμενου ως μέντιουμ Παϊσιου, ο οποίος έχει ξεπεράσει το Χριστό στις θαυματουργίες:
1. (10.7.2012) «Διαβάστε την ιστορία που περιγράφει ο Πρεσβύτερος Διονύσιος Ταμπάκης
… Πριν λίγο καιρό ασθένησε σοβαρά ένα μικρό παιδί στην βόρεια Ελλάδα».
2. «Ένα συγκλονιστικό (αδημοσίευτο) θαύμα του γέροντος Παϊσίου στην Αργολίδα. π. Διονύσιος Ταμπάκης «Πρίν λίγες ημέρες, είχα την χαρά να συνομιλήσω στην Εκκλησία μας, με μία νέα κοπέλα της Β’ Λυκείου, από την περιοχή της Αργολίδος. Ένα χαριτωμένο κορίτσι που έκρυβε κάτι αγνό και ξεχωριστό σε όλη την προσωπικότητά της. . (αποσιωπώ το όνομά της για ευνόητους λόγους)..».
—–Ομολογώ ότι εκπλήσσομαι από την αχαριστία της κοπέλας απέναντι στο θαυματουργό μέντιουμ Παϊσιο και δεν καταλαβαίνω γιατί ντρέπεται να πει το όνομά της. Είναι ντροπή η θεία ευλογία; Ασφαλώς όχι στο Ευαγγέλιο κατονομάζονται πολλοί ευεργετημένοι (κόρη Ιάειρου, Λάζαρος κλπ) της θείας θαυματουργίας.
Αλλά και ο ιερέας αμελεί να μάθει τα ονόματα των πρωταγωνιστών των θαυμάτων που λανσάρει: «…μου είχε ζητήσει μία ζωνούλα ευλογημένη στα Ιερά Λείψανα του Αγίου προκειμένου να την δώσει στην φίλη του Ηρώ (δεν γνωρίζω το επώνυμό της) και εκείνη επίσης πλαστική Χειρούργος από την Αθήνα, η οποία επί 2 χρόνια σχεδόν δεν μπορούσε να αποκτήσει τέκνο. Μόλις πριν λίγο λοιπόν έμαθα πως η Ηρώ με την θαυματουργική χάρη του Οσίου Αρσενίου είναι έγκυος..».
Κύριε Ροΐδη,
—–Νομίζω πως είναι άξιος ο μισθός που καταβάλει ο Καίσαρας από τους φόρους μας στους ιερείς που καλλιεργούν τον αμπελώνα του Κυρίου και πιστεύουν πως και οι πιστοί οφείλουν να τους ενισχύουν οικονομικά, γιατί αυτά που λέει ο Χριστός «Ου δύνασθε »Θεώ δουλεύειν και Μαμμωνά», είναι ανοησίες. Το βεβαιώνουν ο δημόσιος υπάλληλος Διονύσης Ταμπάκης και η Σύνοδος της Καρχηδόνας.
crockorozistas 